بهمن برزگر در گفتوگو با خبرنگار سرويس ارتباطات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: كالايي كه به عنوان نشريه توليد ميشود اگر در جامعه تقاضا داشته باشد آن وقت عرضهكنندگان اين كالا ميتوانند جايگاهي را براي خود در جامعه داشته باشد، اما به دلايل بسياري بازار اين نوع كالا در كشورمان نتوانسته رشد مناسبي داشته باشد.
وي، با بيان اين كه در بازار نشريات معيار مناسبي براي سنجش كيفيت كالاها وجود ندارد، ابراز داشت: اگر نشريهاي بتواند بازار مناسبي براي عرضه كالايش فراهم كند، مدير مسؤول به خود اجازه نميدهد هر روزنامهنگاري را براي توليد مطلب، بدون در نظر گرفتن كيفيت كالايش به كار بگيرد.
برزگر، تاكيد كرد: روزنامهنگاران به عنوان صاحبان واقعي حرفه روزنامهنگاري بايد در جهت احقاق حقوق خود گام بردارند، اما وقتي در عرصه مطبوعات با معضلات بسياري مواجه هستيم و متقاضي مناسبي براي خريداري كالاي نشريات در جامعه ما وجود ندارد. ساختار بازار رسانهها كشش و توان حجمي لازم را ندارد پس چگونه كاركنان اين حرفه ميتوانند به حقوق خود برسند؟ وي، افزود: براي رفع اين مشكلات بايد مكانيزمهاي حاكم بر اين حرفه شفاف باشند و يا حداقل بهتر از وضع موجود چيده شوند تا روزنامهنگار، مدير مسؤول و ساير كاركنان اين صنف تكليف خود را در برابر يكديگر بدانند تا حقوق هريك ناديده گرفته نشود.
وي، با بيان اين كه در حوزه فناوري اطلاعات نيازمند دميدن روح كارشناسي در بين روزنامهنگاران هستيم، گفت: يكسري مفاهيم اوليه در حوزه IT وجود دارد كه روزنامهنگاران اين حوزه بايد شناخت دقيقي از مفاهيم داشته باشند. وي افزود: افرادي كه در اين حوزه فعاليت ميكنند يا خبرنگار محض هستند و يا صرفا كارشناسي هستند كه اصطلاحات حرفه روزنامه نگاري را نميدانند، بنابراين بايد كاملا اين دو جبهه را در حوزه IT به هم نزديك كنيم تا فعاليتهاي اين نشريات متناسب با اين حوزه شوند. برزگر، در پايان عنوان كرد: اين مسائل به دليل نبود مكانيزمهاي كارآمد و ابزار لازم در حوزه فناوري اطلاعات به وجود آمده است و در واقع ديگر كسي دغدغه اين نوع نگاه را ندارد و بيشتر به دنبال گذراندان روزمرگي و امتياز گرفتن است، اگر هدف مشخصي هم وجود داشته باشد تبيين نشده است.