ایتنا- تکنولوژی در قالب اپلیکیشن و نرمافزار موبایلی، اینبار به کمک غلبه بر ترس شما از حیوانات میآید.
هراس ، حملات عصبی و اضطراب میتوانند در زندگی افراد، اختلالاتی جدی ایجاد کنند. اما آیا تلفنهای هوشمند و تبلتها، راه حلی برای این مشکل دارند؟
راسل گرین روانپزشک است. او برای مدتها از عنکبوت میترسید.
او روزی را به خاطر میآورد که حتی مجبور شد از محل کارش فرار کند.
به گزارش ایتنا از بیبیسی، "پسر یکی از همکارها رتیل داشت. مادرش، پوستی که رتیل انداخته بود را به سر کار آورده بود. در حال ورود به بیمارستان، آن را که درون یک جعبه ساندویچ بود دیدم. فکر کردم رتیل است و سعی کردم از بیمارستان فرار کنم."
آراکنوفوبیا یا وحشت از عنکبوت در دکتر گرین آنچنان شدید بود که حتی دیدن تصویر عنکبوت هم او را میترساند. عنکبوتهای واقعیت افزوده
اما او حالا به کمک کسی دیگر، یک اپلیکیشن طراحی کرده تا به کسانی که مشکلی مشابه دارند کمک کند.
در آن از روشی به نام "حساسیتزدایی منظم" استفاده شده است. شیوهای که در آن کسانی که از این مشکل رنج میبرند را آرام آرام با عامل وحشت یا فوبیا رو به رو میکنند.
کاربران ابتدا بازیهایی را با عنکبوتهای کارتونی شروع میکنند. عنکبوتها رفته رفته ظاهر بیآزار و بانمکشان تغییر میکند و به مرور طبیعیتر میشوند.
در یکی از مراحل اولیه کاربران باید به یک عنکبوت کمک کنند تا از دست جاروبرقی در دمپایی پنهان شود.
مراحل بعدی هم شامل آرام کردن و کمک به یک عنکبوت زخمی است. تا اینکه در نهایت یک عنکبوت گرافیکی با ظاهری واقعی در محیط اطراف کاربر ظاهر میشود. این کار با روش "واقعیت افزوده" انجام میشود.آندرس فونسکا، روانپزشکی است که به همراه دکتر گرین، روی این اپلیکیشن کار کرده است. او معتقد است که کمک به خود، کار راحتی نیست چرا که به اراده و انگیزه نیاز دارد.
دکتر فونسکا میگوید "ما امیدواریم با استفاده از انگیزهای که در طول بازیها ایجاد میشود و کاربران را ساعتها پای آن مینشاند، این افراد را وادار کنیم که درمانشان را کامل کنند."
آنها حالا بر روی برنامهای مرتبط با اگورفوبیا ( هراس از مکانهای باز) کار میکنند. ترسی که با حضور در مکانهایی که امکان خروج سریع و راحت از آن وجود ندارد بروز میکند. نفستان را حبس کنید
گروههای دیگری در حال آزمایش بازیها برای انواع دیگری از اضطراب و حملات هراس (وحشتزدگی) هستند.
سایمون فاکس که یک برنامهنویس کامپیوتر است زمانی که شش سال پیش برای اولین بار دچار چنین حملهای شد، نمیدانست که چه اتفاقی دارد میافتد.
او در مهمانی سال نو بود که دچار اضطراب شد. از دیگران عذرخواهی کرد و به اتاقی آرام رفت.
او میگوید "حس کردم نمیتوانم نفس بکشم."
حمله سی دقیقهای زمانی بدتر شد که او فکر کرد ممکن است نتواند نفس بکشد. این مساله نگرانی او را بیشتر کرد. او میگوید " فکر کردم در حال مردن هستم."
حملات روزانه آقای فاکس برای ماهها پس از آن ادامه داشت. تا اینکه به دیدن روانپزشکی رفت که به او تکنیکهای مواجهه با حملات از جمله تمرینهای تنفس را آموزش داد.
او حالا در حال طراحی یک بازی به نام Flowyفلوی است. بازی هدفش این است که به دیگران یاد دهد که چگونه از نفس کشیدن سریع خودداری کنند.
هدف فلوی آموزش تمرینهای تنفسی است که میتوان از آنها برای مقابله با حملات هراس استفاده کرد.
او قصد دارد به کاربران بیاموزد که با استفاده از ماهیچههای بزرگ میان قفسه سینه و شکم، از دیافراگم نفس عمیق بکشند.
برای این کار در اپلیکیشن از پازلهایی با شرکت بچه گربهها و روباتها استفاده میشود. کاربران هنگام دم، صفحه را لمس میکنند و با بازدم آن را رها میکنند. اطلاعاتی که از این راه جمعآوری میشود را میتوان در اختیار یک پزشک هم قرار داد.
این برنامه قرار است در چند هفته آینده از نظر پزشکی ارزیابی شود.
آقای فاکس میگوید ممکن است ثابت شود که در هنگام حمله این برنامه از تمرینهای سنتی تنفس مفیدتر است.
او میگوید "این تمرینها موثرند اما انجامشان در زمان حمله مشکل است." تماس انسانی
با این همه بعضی کارشناسان از جمله الیزابت گری که یک روانشناس تحلیلی است معتقدند هر چند این برنامهها ثابت کردهاند که در کنار روشهای سنتی درمان موثرند اما نباید آنها را به عنوان جایگزین درمان به کار برد.
او میگوید "فکر نمیکنم بدون روان درمانی بتوان اضطراب را معالجه کرد."
او معتقد است که برای غلبه بر فوبیا (هراس) باید ریشههای آن را شناسایی و بررسی کرد و برای این کار به متخصصان آموزش دیده نیاز است.
بعضی روانشناسان نگرانند که اپلیکیشنهای مبارزه با اضطراب به روشهایی برای خوددرمانی تبدیل شوند.
او میگوید "روان درمانی با روابط انسانی ممکن میشود و فکر میکنم از دید تمامی روانپزشکان این روابط است که باعث درمان میشود. اپلیکیشنها جایگزین روابط انسانی نمیشوند." رابطه نزدیک
با این همه بعضی معتقدند که رابطه نزدیک بسیاری از ما با تلفن موبایل باعث میشود تا این دستگاه امکان ضد اضطراب بودن پیدا کند.
فیل توپام که محقق دانشگاه وسترن اینگلند است سرپرستی تیم سازنده سم Sam را برعهده داشته است. اپلیکیشنی برای "خودیاری در مدیریت اضطراب."
این برنامه روشهای برای خود درمانی ارائه میکند ، به کاربران این امکان را میدهد تا شرایط جسمی و روحیشان را به برنامه وارد کنند و تجربیاتشان را به طور ناشناس با دیگران در میان بگذارند.
دکتر توپام میگوید " مردم بسیار به تلفن موبایل و تبلتشان وابسته میشوند. همین مساله باعث میشود تا کسانی که از ناراحتی رنج میبرند به دستگاههای هوشمند گاهی بیشتر از نزدیکان اعتماد میکنند و مسایلی را با آن در میان میگذارند که ممکن است به خانواده و دوستان نگویند."
برنامه سم طراحی شده تا به کاربران برای بررسی و مدیریت حالتهای اضطراب کمک کند.
او میگوید "بر نیامدن از پس اضطراب با شرمندگی همراه است. موبایل وسیلهای بسیار شخصی است و استفاده از آن اضطراب را برای همه نمایان نمیکند."
دکتر تاپام میگوید از این نرمافزار میتوان بدون کمک پزشک استفاده کرد اما به کاربران توصیه میکند که اگر در موردی مطمئن نیستند با پزشکان مشورت کنند.