ایتنا- نظرات درباره آینده و البته موفقیت ساعت‌های هوشمند خیلی متفاوت است.

بیش از یک ماه است که از معرفی پلتفرم Android Wear می‌گذرد و Owen Williams نویسنده‌ وبسایت TheNextWeb از آن موقع ساعت Gear Live سامسونگ را در دست داشته و می‌خواهد تجربیاتش را با ما در میان بگذارد.

در این مطلب از زبان Owen به بررسی ساعت‌های هوشمند و توانایی‌های آن‌ها می‌پردازیم.

من هر روز تا آن‌جا که توانسته‌ام این ساعت را در دست داشته‌ام. در طول چند سال گذشته رسانه‌ها پیش‌بینی می‌کردند که این ساعت‌ها آینده‌ای نخواهند داشت و استقبال زیادی از آن‌ها صورت نمی‌گیرد؛ اما تجربه‌ای جدید برای همه بعد از گوشی‌های هوشمند در راه است.

این اولین تجربه‌ من در زمینه‌ ابزارهای پوشیدنی نیست. وقتی دستبند هوشمند Fitbit به بازار عرضه شد با اشتیاق زیادی آن را تهیه کردم ولی خیلی زود از آن خسته شدم.
درست است که اطلاعات زیادی را از زندگی روزمره‌ام به من می‌داد ولی چیز خاصی نداشت که بتواند به بهتر شدن زندگی‌ام کمک کند.

در تجربه‌ی اولیه‌ام با Android Wear کمی احساس بد به آن داشتم و این امر هم طبیعی بود چون به واسطه‌ی Fitbit دید بدی نسبت به ابزارهای پوشیدنی داشتم. در ابتدای کار خیلی از روش راه‌اندازی اولیه‌ آن راضی نبودم و هم‌چنین عمر باتری آن خیلی بد بود. پس از مدتی کار با آن فهمیدم که ابزار بسیار مفیدی است.

حالا یک ابزار مهم
اما چرا دروغ بگویم؟ در طول این چند هفته به کمک Gear Live توانسته‌ام تغییرات جدی را در رفتار خودم ایجاد کنم. دیگر کم‌تر به سراغ چک کردن ساعت از روی موبایلم می‌روم و همین باعث شده از اعتیادم به موبایل کاسته شود.

خیلی از ما در مراسم‌ها و جمع‌های دوستانه می‌خواهیم زمان را با گوشی‌مان بفهمیم ولی متوجه می‌شویم که غرق در اپلیکیشن‌های مختلف شده‌ایم و از دوستانمان غافل شده‌ایم. این مشکل از زمان ورود گوشی‌های هوشمند به زندگی‌مان پابرجا بوده است.

این ساعت به من کمک کرده تا به جنگ نوتیفیکیشن‌های مختلفی بروم که هر روز اسیر آن‌ها می‌شدم و در کنار این مزیت به عنوان یک ساعت هم عمل می‌کند و از زمان هم مطلع هستم.
این تمام چیزی است من به وسیله‌اش جذب ساعت شده‌ام. گرچه اپلیکیشن‌های محدودی برای Android Wear منتشر شده است اما من از آن برای چک کردن توییتر و ایمیلم استفاده می‌کنم.

تنها در چهارهفته توانستم عادت بد چک کردن بی‌موقع گوشی را از بین ببرم. شاید فکر کنید این ساعت باعث استفاده‌ بیش‌تر از گوشی شود اما همین که می‌توانید اعلان‌ها را بخوانید و یا ردشان کنید باعث می‌شود اهمیت زیادی به گوشی هوشمند ندهید.

گوگل روی مچ شما
دلیل دیگری که باعث شده از این ساعت استفاده کنم این است که سرویس‌های گوگل روی مچ من قرار دارند.

همین عبارت OK Goolge بس است با بتوان قابلیت‌های این ساعت را توصیف کرد. من تنها برای فهمیدن جمعیت یک شهر یا ساعت فعلی در منطق
البته با این که انجام دادن این کار در معرض دید مردم کار جالبی نیست ولی به هر حال من انجام می‌دهم. تشخیص صدا در سر و صدای محیط هم به خوبی انجام می‌شود.

در حال حاضر در شرایطی قرار داریم که جستجوی صوتی خیلی به کار می‌آید چون ابزاری را در یکی از قابل دسترس‌ترین مکان‌های بدن در اختیار دارید. شاید کارهای بسیار مهمی را نخواهید با آن انجام دهید اما همین که کارهای ساده و کوچک روزمره را به راحتی انجام می‌دهید شما را خیلی جلو می‌اندازد. فعلا باید این مشکل حل شود که اگر کس دیگری عبارت OK Google را گفت به طور خودکار شروع به جستجو نکند و فقط صدای صاحبش را بشناسد.


با آیواچ یا بدون آیواچ؟
یکی از ناامیدی‌هایم این است که خیلی از نویسنده‌ها تلاش دارند بگویند که دنیای ابزارهای هوشمند بدون حضور iWatch هیچ است؛ اما من قبول ندارم. تیترهایی خبری مثل "آیا آیواچ اپل می‌تواند ساعت‌های هوشمند را نجات دهد؟” در حال حاضر تیترهای رایجی هستند؛ اما آیا واقعا آیواچ از سیاره‌ای دیگر خواهد آمد و یا امکاناتی باورنکردنی خواهد داشت؟

شاید آیواچ حسگرهای سلامتی مخصوص به خود را داشته باشد و کمی شیک‌تر از Gear Live به نظر برسد اما در امکانات نرم افزاری همین حدی خواهد بود که شاهد هستیم. با عرضه‌ ساعت زیبای موتو۳۶۰ شاید دیگر تب و تاب اولیه‌ آیواچ هم خوابیده باشد.

تا همین چند وقت پیش خیلی‌ها تلاش داشتند با عرضه‌ی امکانات بیشتر روی یک ساعت هوشمند بگویند که محصول ما از بقیه‌ی محصولات برتر است. آیا ما واقعا به یک دوربین روی مچ‌مان نیازمندیم؟ اندروید Wear تلاش کرده با عرضه‌ی امکانات ساده و کاربردی بسیار جذاب به نظر برسد.

مشکلات باتری
در حال حاضر بزرگ‌ترین مشکل عمر باتری است. من انتظار داشتم دستگاهی داشته باشم که حداقل ۳ روز بین شارژ کردن‌های متوالی‌اش فاصله باشد اما با استفاده‌ی خیلی محدود این مدت به سختی به ۲ روز می‌رسد. موتو۳۶۰ مدعی است که عمر باتری بالایی دارد اما با شرایط فعلی در تکنولوژی باتری‌ها بعید به نظر می‌رسد که شاهد پیشرفت محسوسی در عمر باتری ساعت‌های هوشمند باشیم.

سرانجام به نظر می‌رسد با عرضه‌ موتو۳۶۰ Android Wear هم به نقطه‌ی روشن خود برسد. شور و اشتیاق برای این ساعت بسیار آشکار است. ما در کنفرانس گوگل وقتی خواستیم موتو۳۶۰ را چک کنیم افراد زیادی دور ما جمع شدند تا ببینند این ساعت چطور است و خودشان با آن کار کنند.


Android Wear اثبات کرده که یک ساعت هوشمند می‌تواند بسیار باارزش باشد حتی اگر نیاز به شارژ مکرر داشته باشد. مطمئنا ارزش چیزی که روز به روز بهتر خواهد شد را درک می‌کنم و امیدوارم ساعت‌های هوشمند بتوانند بهترین نوآوری در این سال‌ها محسوب شوند.

نظر شما درباره‌ی آینده‌ ساعت‌های هوشمند چیست؟ آیا فکر می‌کنید آیواچ اپل هم یک ساعت در حد و اندازه‌ رقبا خواهد بود یا خیر؟

منبع: فارنت