وقتی لنوو و موتورولا خبر از عرضه دو گوشی جدید ماژولار دادند، بسیاری از کارشناسان و کاربران، استقبال چندانی از این خبر نکردند. شاید به این دلیل که تلاش قبلی در این زمینه، یعنی LG G5 موفق نبود. اما بررسیهای اولیه نشان داد که شاید این گوشیها خون تازهای به رگهای این نوع از گوشیها بدمند.
Moto Z در مقابل Moto Z Force
پیش از هر چیز، موتو زی مشخصات سختافزاری یک گوشی استاندارد پرچمدار را داراست:
• پردازنده اسنپدراگون ۸۲۰ در کنار پردازنده گرافیکی ادرنو ۵۳۰
• چهار گیگابایت رم
• ۳۲ یا ۶۴ گیگابایت فضای ذخیرهسازی (قابل گسترش با کارت حافظه)
• یک نمایشگر QHD AMOLED با ابعاد ۵.۵ اینچ
• بدنه مقاوم در برابر آب
• سنسور اثر انگشت
• NFC
• USB-C
• امکان شناسایی صوت Moto Voice با میکروفن دایما فعال
• دوربین ۱۳ مگاپیکسلی با f1.8، تشخیص صورت، OIS و فوکوس خودکار لیزری
• شارژ سریع
اما موتو زی فورس تفاوتهای قابل توجهی دارد: دوربین این مدل ۲۱ مگاپیکسلی است و عکاسی در شرایط نوری مختلف نیز در این مدل بهبود چشمگیری دارد. باتری ظرفیت میلیآمپر ساعت را داراست و البته نمایشگر نیز از فناوری بسیار جالب توجه موتورولا یعنی صفحه نشکن بهرهمند شدهاست. همه اینها را میتوانید در مقابل هزینه اضافه و البته کمی ضخامت بیشتر داشته باشید.
طراحی
ابتدا بهتر است مهمترین ضعف گوشی را روشن کنیم: این دو مدل فاقد جک ۳.۵ میلیمتری صدا هستند که خب میتواند آزاردهنده باشد. زیرا بعید به نظر میرسد که موتورلا بتواند به تنهایی صنعت گوشیهای همراه را به دنیایی کاملا بیسیم و هدفونهای USB-C سوق دهد. اما خوشبختانه تولیدکننده یک مبدل در بسته این گوشی ارائه میدهد. جدای از این موضوع، موتو زی یک گوشی جذاب است. طراحی شیک و تمیز گوشی در کنار پوششهای نازک متنوع پشت گوشی، امکان دستیابی به آنچه میخواهید، فراهم میکند.
پوستههای مذکور توسط نیروی مغناطیسی قوی به پشت گوشی میچسبند و البته ممکن است با فشار زیاد به نقطه خاصی از کنار بدنه، کمی جابهجا شوند که البته فقط به چشم کاربران بسیار وسواسی خواهد آمد.
سنسور اثر انگر در مربعی در حاشیه مشکی پایین جا خوش کرده که البته این حاشیه مشکی پهنای زیادی هم دارد و متاسفانه طراحان به جای استفاده از این حاشیه برای قرار دادن دکمههای اصلی (بازگشت، برنامکهای باز و خانه)، آن را خالی گذاشتهاند و در عوض دکمههای اصلی بخشی از پایین صفحه اصلی نمایش را اشغال کردهاند.
موتو زی بهطرز عجیبی نازک است(سازنده ادعا میکند که نازکترین گوشی دنیا است) و حتی با وجود پوستههای اضافی در پشت گوشی، باز هم بسیار نازک است. البته در عوض، گوشی یک باتری ۲۶۰۰ میلیآمپر ساعتی دارد.
در عین حال، مدل فورس نیز با اینکه ضخیمتر است، اما باز هم به اندازه کافی نازک است و با پوسته پشتی، تقریبا همقطر HTC ۱۰ و بدون پوسته کمی نازکتر از آن است.
ماژولها
پوستههای این دو مدل در رنگها و جنیستهای مختلفی عرضه خواهند شد، از جمله چوب واقعی، چرم، پارچه یا تکرنگ. در هنگام عرضه، شش مدل پوسته و در ادامه مدلهای بیشتر ارائه خواهد شد. این پوستههای به جز تغییر ظاهری امکان دیگری فراهم نمیکنند.
در کنار پوستههای ساده پوستههای Power Pack ارائه خواهند شد که همانطور که از اسمشان پیداست به افزایش ظرفیت باتری اختصاص دارند؛ باتریهایی که بدون به چشم آمدن، در قالب یک پوسته به پشت گوشی میچسبند.
این پوستهها البته گوشی را ضخیمتر میسازند، اما از قابهای قدیمی باتری بسیار منطقیتر هستند و البته در مدل موتو زی ضخامت نهایی کاملا قابل قبول خواهد بود.
ماژول بعد یک اسپیکر است که یک پوسته دیگر برای تولید صدای بلند با بِیس بالا است. میزان بِیس و بلندی تولیدشده از بلندگوی JBL این پوسته بسیار قابل توجه است. البته کاربر میتواند یک اسپیکر بیسیم خریداری کند، اما داشتن این اسپیکر در پشت خود گوشی، کاربردیتر است. ماژول قطعا ضخامت گوشی را به شکل قابل توجهی افزایش میدهد، اما در مواقع ضروری (میهمانی و...) در جیب جا میشود. به اضافه اینکه یک باتری ۱۰۰۰ میلیآمپری نیز در خود دارد.
ماژول بعدی بسیار جالب توجه است و Insta-share نام دارد. این ماژول یک پروژکتور است که میتوانید از آن برای دیدن فیلم، نمایش عکس در دورهمیها یا تماشای تصاویر وقتی در اتاق خود دراز کشیدهاید، استفاده کنید. البته از یک پروژکتور با نور ۵۰ لومن و کیفیت 480p نباید انتظار یک سینمای تمامعیار داشته باشید، اما برای مواردی که گفته شد، کاملا پاسخگو خواهد بود.
در نهایت، موتورولا از یک کیت توسعه نیز پرده برداشت که پتانسیل زیادی برای توسعه ماژولهای دیگر در آینده دارد، از جمله اضافه کردن میکروفن حرفهای یا حتا نمایشگر دوم.
با توجه به سادگی استفاده از ماژولها و بهطور کلی ساده بودن مفهوم آنها، میتوان پتانسیل زیادی برای چنین امکاناتی قایل شد. همه چیز بستگی دارد که سازندگان تجهیزات جانبی چقدر با این رویکرد همراهی کنند.
نتیجهگیری
در نگاه نخست، با یک دستگاه کاملا جذاب روبهرو میشوید. علاوه بر این، نسخه اندروید موتو زی و موتو زی فورس نیز یک نسخه اصلی است که برای استفاده طولانیمدت و سبک باقی ماندن ایدهآل خواهد بود. به این ترتیب، این دو گوشی در نگاه اول بسیار قوی ظاهر میشوند. اما باید منتظر عرضه و نقد و بررسی دقیق کامل آنها باشیم. به خصوص اینکه ادعای موتورولا درباره دوام ۳۰ ساعته باتری ۲۶۰۰ میلیآمپری اغراقشده به نظر میرسد. و البته بهتر است دوباره سراغ موضوع آزاردهنده جک ۳.۵ میلیمتری هم نرویم که دستکم در مدل ضخیمتر (فورس) دلیلی برای حذف آن وجود ندارد.
در نهایت، میرسیم به ماژولها که امکانات و پتانسیل بسیار جالب توجهی در زمینه شخصیسازی و تغییر کارکرد گوشی ارائه میکنند و مهمتر اینکه موتورولا امکان ماژولار بودن را به سادهترین شکل در مقابل کاربر قرار داده است.
منتظر نقد و بررسی کامل این گوشیها باشید!
منبع: The Next Web