اپلیکیشنی که بر مبنای پلتفرم اتریوم ساخته شود می تواند بدون محدودیت، اختلال، کنترل یا اعمال سلیقه شخص سوم، برای همه در دسترس باشد.
اپلیکیشن مبتنی بر اتریوم با توکن رمزنگاری شده آن یعنی اتر اجرا می‌شود.  اتر در سال ۲۰۱۴ به صورت اولیه عرضه و با استقبال کم‌نظیری مواجه شد. اتر وسیله‌ای برای توسعه‌دهندگان اپلیکیشن است تا از سیستم اتریوم استفاده کنند.

از اتر با دو هدف کلی شامل استفاده به عنوان ارز دیجیتال و استفاده برای اجرای اپلیکیشن در اتریوم بهره‌برداری می‌شود. یکی از پروژه‌های مرتبط با اتریوم، همکاری مایکروسافت با ConsenSys است که به دنبال عرضه بلاک چین این ارز مجازی به عنوان سرویس EBaaS در Microsoft Azure است. با اتمام این پروژه، توسعه‌دهندگان به راحتی می‌توانند محیط توسعه بلاک چین را در اختیار داشته باشند.

به بیانی دیگر می‌توان گفت که پلتفرم ارز مجازی مورد بحث درست مانند بیت کوین نوعی شبکه پرداخت غیرمتمرکز است که پول رمزگذاری شده مختص به خود را دارد و امکان انجام عملیات های پرداخت ناشناس در اینترنت را بدون نیاز به بانک یا موسسات ثالث فراهم می کند.
در این شبکه تراکنش های کدگذاری شده درون نوعی دفتر مرکزی غیرمتمرکز به نام بلاکچین ذخیره سازی می شوند و تمامی افراد نیز میتوانند روی شبکه آنها را مشاهده کنند.

اتر سومین جایگاه را در گروه ارزشمندترین واحدهای پول دیجیتالی بعد از دش (با ارزش حدودی هزار دلار) در اختیار دارد و ارزش کل بازار آن نیز بعد از بیت کوین در جایگاه دوم جهانی قرار دارد. تکنولوژی مورد استفاده در این ارز مجازی بلاکچین اتریوم نام دارد که نخستین بار در سال ۲۰۱۳ میلادی توسط ویتالیک بوترین برنامه نویس ۱۹ ساله بیتکوین (در آن زمان) تعریف شد. ارزش اتر (واحد پول اتریوم) از سال 2015 به بعد با سرعتی سرسام آور افزایش یافت تا اینکه در سال ۲۰۱۷ به 700 دلار رسید.





اتریوم و بیت کوین در دو دسته متفاوت
خوب است بدانید که دو نوع کاملا متفاوت از پول دیجیتال وجود دارد: 1- پول‌های رمز گذاری شده مثل بیت کوین، لایت کوین، زد کش و مونرو و  2-  توکن‌ها (Token)  نظیر اتریوم، فایل کوین، استورج و بلاک استاک.
اتریوم یک توکن محسوب می‌شود. هر چیزی که بیت کوین برای پول انجام می‌دهد، این ارز مجازی برای قرارداد‌ها انجام می‌دهد. با اختراع این ارز شما می‌توانید قراردادهای هوشمند به ثبت برسانید. قرارداد هوشمند به زبان ساده نوعی قرارداد دیجیتال است که به شما اجازه می‌دهد برای پرداخت وجه، شرط تعیین کنید.

به عنوان مثال می‌توانید این شروط را مشخص کنید که
•    در صورتیکه بار سالم به مقصد رسید، وجه به مسوول باربری پرداخت می‌شود.
•    در صورتیکه خودرو به درستی تعمیر شد، وجه به تعمیرکار پرداخت می‌شود.
 قبلاً، این نوع قراردادها بر روی کاغذ نوشته می‌شد اما اکنون امکان بهره‌برداری از این نوع قرارداد به صورت دیجیتال فراهم شده است. با استفاده از اتریوم، اسناد نقل و انتقالات مالی برای همیشه محفوظ می‌مانند.
به عقیده برخی اساساً مقایسه بیت کوین و اتریوم کار درستی نیست. این افراد اعتقاد دارند که این دو  پروژه های متفاوتی هستند و با اهداف متفاوتی ساخته شده اند. بیت کوین به عنوان یک ارز دیجیتال نسبتا پایدار پدید آمد اما اتریوم با هدف هوشمند سازی بیشتر ارتباطات و قرارداد ها ساخته شد و ارز مخصوص آن برای فرایند های پرداخت این قراردادهای هوشمند کاربرد دارد. به این ترتیب، مقایسه آن‌ها کلاً نادرست است. امّا اعتقاد ما بر این است که بیت کوین و اتریوم هر دو نوعی ارز مجازی به شمار می‌روند و می‌توان ان‌ها را با یکدیگر مقایسه کرد. به همین دلیل در ادامه به تفاوت‌های این دو اشاره می‌کنیم.




تفاوت های اتریوم با بیت کوین
با وجود شباهت‌هایی که دو ارز مجازی مورد بحث در این مطلب با یکدیگر دارند، می‌توان به تفاوت‌هایی میان آن‌ها اشاره کرد. این تفاوت‌ها عبارت‌ اند از:
1-    نخست آنکه سرعت ایجاد بلوک ها در اتریوم بیشتر از بیت کوین است. منظور از بلوک همان سوابق مربوط به تراکنش های ارز رمزپایه است. واقعیت این است که بلوک‌های ارز مجازی نوع اول را به مراتب سریع تر از بیت کوین می توان ایجاد کرد.
2-    اتریوم یک مدل اقتصادی متفاوت با بیت کوین دارد. بلاک های پاداش بیت کوین هر چهارسال یکبار تقسیم می شوند اما در اتریوم این کار هر سال اتفاق میافتد.
3-    استفاده خرده فروشان و فروشگاه های مجازی از بیت کوین به مراتب گسترده تر از اتریوم است، با این همه هواداران ارز نوع دوم باور دارند که میزان مصرف برق مورد نیاز برای استخراج اتریوم پاییین تر است و به همین دلیل این ارز گزینه بهتری برای انجام تراکنش های مالی است.
4-    روش محاسبه کارمزد تراکنش های اتریوم با بیت کوین متفاوت است. در ارز نوع اول کارمزدها نسبت به پیچیدگی محاسباتی، میزان استفاده از پهنای باند و فضای ذخیره سازی محاسبه می شوند. اما کارمزد تراکنش های بیت کوین فقط نسبت به اندازه و زمان مورد نظر محاسبه می شوند.
5-    تکنولوژی پایه اتریوم نسبت به بیت کوین برتری دارد. این تکنولوژی امکان استفاده از اپلیکیشن های شخص ثالث را نیز فراهم می کند و کاربران صرفا به استفاده از ارز برای حضور در شبکه محدود نخواهند بود.
6-    اتریوم دارای تورینگ کامل است و این یعنی نسبت به سخت افزار، هر چیزی را می توان محاسبه کرد.  این در حالی است که بیت کوین از این قاعده مستثنی است.
7-    جذابیت بیتکوین در پولی نهفته است که کنترلش تنها در اختیار یک گروه قرار ندارد و نیازی نیست که از طریق یک سرور مرکزی اجرا شود. در مقابل فعالیت در شبکه اتریوم تنها از طریق خود اتر امکان پذیر است.
8-     اتریوم با جمع سپاری و جذب سرمایه گذار آغاز به کار کرد، در حالی که بیت کوین اول معرفی شد و بعد استخراج کنندگان اولیه بیشترین کوین موجود را در اختیار گرفتند. در برنامه اتریوم، در سال پنجم ۵۰ درصد اتریوم ها به استخراج کنندگان تعلق خواهد داشت.
9-     اتریوم مانع از فعالیت استخرهای استخراج متمرکز می شود اما بیت کوین چنین نیست.
10-     اتریوم با استفاده از الگوریتم هش خود به اسم Ethash اجازه استفاده از کارت های گرافیک (GPU)  را به جای دستگاه ها و پردازنده های ASIC فراهم می کند امّا بیت کوین چنین امکانی را برای کاربران فراهم نکرده است.





سخن آخر
اتریوم و بیت کوین پول‌های رمز‌ گذاری شده‌ای هستند که برای سهولت کارهای تجاری به کمک انسان آمده اند. آنها رقیب پول‌های مرسوم  و طلا به حساب می‌آیند تا خود را به عنوان جایگزینی جهانی برای این واحد‌های پولی مطرح نمایند. امّا اینکه تا چه اندازه این پول‌های مجازی بتوانند در تجارت جای خودشان را باز کنند، چیزی است که باید منتظر بمانیم تا گذر زمان وضعیتش را مشخص کند. امّا شواهد نشان می‌دهد که تا به اینجای کار این ارزهای مجازی توانسته‌اند مورد استقبال قرار گیرند و جایگاهی برای خودشان دست و پا کنند.

           در این باره بیشتر بخوانید:
           - معرفی بلاکچین به زبان ساده
           - ارز مجازی را بشناسیم
           - ارز مجازی ایرانی را بهتر بشناسیم