ايتنا - حریم خصوصی یا امنیت؟ مسئله این است!

حریم خصوصی و امنیت دست‌به‌دست هم می‌دهند. آن‌ها اغلب به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما این کاملاً درست نیست. درحالی‌که حفظ حریم خصوصی و ناشناس بودن ممکن است خود را به امنیت بهتری برساند اما این کار مانند امنیت نیستند و یکی از جنبه‌های امنیت هستند.

در اینجا به حریم خصوصی و امنیت در دنیای آنلاین خواهیم پرداخت. ما در مورد اینکه چرا به هر دو نیاز دارید و اینکه چه‌کاری می‌توانید برای ایجاد یک محیط آنلاین امن‌تر برای خود انجام دهید، بحث خواهیم کرد.

حریم خصوصی و امنیت: آیا آن‌ها یکسان هستند؟
بیایید با تعریف حریم خصوصی و امنیت شروع کنیم:
حریم خصوصی به کنترلی که شما بر اطلاعات شخصی خوددارید و نحوه استفاده از آن اطلاعات اشاره دارد. اطلاعات شخصی هر اطلاعاتی است که می‌تواند برای تعیین هویت شما استفاده شود.
امنیت به میزان محافظت از اطلاعات شخصی شما اشاره دارد.

به‌عنوان‌مثال، اینکه آیا تصمیم می‌گیرید جزئیات خاصی را در نمایه رسانه‌های اجتماعی خود به اشتراک بگذارید یا نه یک موضوع حریم خصوصی شخصی است. اینکه چگونه پلتفرمی مانند فیس‌بوک از اطلاعاتی که از شما می‌خواهد ارائه دهید تا بتوانید از این پلتفرم استفاده کنید محافظت می‌کند، یک موضوع امنیتی است.

مثال دیگری در اینجا آمده است: فرض کنید یک حساب‌جاری جدید در بانک محلی خود بازکرده‌اید. شما باید اطلاعات شخصی خود را که آن‌ها در پرونده نگه می‌دارند را به آن بانک بدهید تا آن حساب باز شود. اگر به استفاده از آن حساب بدون نقض داده‌های خود ادامه دهید، هم حریم خصوصی و هم امنیت را حفظ کرده‌اید.

بااین‌حال، اگر بانک اطلاعات شمارا به تبلیغ‌کنندگان شخص ثالث بفروشد، حریم خصوصی شما به خطر می‌افتد، حتی اگر آن بانک اطلاعات شخصی شمارا در برابر مهاجمان خارجی ایمن نگه دارد. اگر نقض داده رخ دهد و مهاجمان سایبری اطلاعات شمارا در اختیار بگیرند، هم امنیت و هم حریم خصوصی شما به خطر می‌افتد.

تفاوت بین حریم خصوصی داده‌ها و امنیت داده‌ها به این بستگی دارد که داده‌های شما از چه کسی و چه چیزی محافظت می‌شود. امنیت را می‌توان به‌عنوان محافظت از داده‌ها در برابر تهدیدات مخرب تعریف کرد، درحالی‌که حریم خصوصی بیشتر در مورداستفاده مسئولانه از داده‌ها است. به همین دلیل است که بدون توجه به اینکه طرف غیرمجازی که سعی در دسترسی به آن داده‌ها را دارد، اقدامات امنیتی طراحی‌شده در مورد محافظت در برابر نقض داده‌ها را خواهید دید. اقدامات حفظ حریم خصوصی بیشتر در مورد مدیریت اطلاعات حساس است، اطمینان حاصل شود که افرادی که به آن دسترسی دارند فقط با رضایت مالک آن رادارند و از اقدامات امنیتی برای محافظت از داده‌های حساس پس از در اختیار داشتن آن‌ها پیروی می‌کنند.

اقداماتی مانند مقررات عمومی حفاظت از داده‌ها (GDPR) نمونه‌ای از اقدامات حریم خصوصی در عمل است. از شرکت‌ها می‌خواهد که از قبل در مورد داده‌هایی که جمع‌آوری می‌کنند و نحوه استفاده از آن داده‌ها را به شما اطلاع دهند. سپس برای جمع‌آوری آن به رضایت شما نیاز دارند.

در دنیای واقعی، شرکت‌ها هنوز هم می‌توانند راه‌هایی برای دور زدن چنین اقداماتی پیدا کنند. اگر آن‌ها برنامه یا وب‌سایت یا سرویس خود را طوری طراحی می‌کنند که نتوانید از آن استفاده کنید مگر اینکه با ارائه داده‌های خود موافقت کنید، این امر برای افراد حق انتخاب زیادی برای حفظ حریم خصوصی داده‌هایشان باقی نمی‌گذارد. به همین دلیل است که برخی از افراد برای مسدود کردن جمع‌آوری داده‌ها و محافظت از خود در برابر تهدیدات اقدامات بیشتری انجام می‌دهند حفظ حریم خصوصی و امنیت آنلاین خود را افزایش می‌دهند.

چگونه بهتر از حریم خصوصی و امنیت آنلاین خود محافظت کنید
خوشبختانه، دستیابی به درجه‌ای از ناشناس بودن و امنیت آنلاین بسیار آسان است، حتی اگر پول زیادی برای خرج کردن آن نداشته باشید. اقداماتی مانند مرور ناشناس، غیرفعال کردن کوکی‌ها و استفاده از VPN همگی راه‌های نسبتاً قابل‌دسترسی برای شروع امن‌تر شدن آنلاین هستند. هیچ روشی کاملاً کامل نیست و برای امنیت کامل داده‌ها و حفظ حریم خصوصی نباید به هیچ راه‌حلی تکیه کنید. بااین‌حال، ترکیب آن‌ها محافظت بیشتری نسبت به استفاده از یک یا هیچ‌کدام برای شما فراهم می‌کند.

استفاده از شبکه‌های خصوصی مجازی
شبکه‌های خصوصی مجازی در حال حاضر یک روش محبوب برای محافظت آنلاین هستند، به‌ویژه زمانی که از یک اتصال آسیب‌پذیر یا ناامن مانند آنچه در کافی‌شاپ محلی شما استفاده می‌کنید. شبکه‌های خصوصی مجازی‌ها وب‌سایت‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) را از ردیابی تاریخچه مرورگر شما بازمی‌دارند و بسیاری از آن‌ها دارای سطحی از محافظت در برابر حمله هستند؛ اما آن‌ها آسیب‌پذیری‌هایی دارند که باید از آن‌ها آگاه باشید.

درحالی‌که یک شبکه‌ خصوصی مجازی می‌تواند با جعل آدرس پروتکل اینترنت (IP) و رمزگذاری اتصال شما، ناشناس ماندن را فراهم کند، همچنان شمارا به روش‌های دیگر ردیابی که به موقعیت مکانی شما متکی نیستند باز می‌گذارد. برای مثال، از اثرانگشت مرورگر و ورود به شبکه‌های اجتماعی می‌توان برای جمع‌آوری تاریخچه‌تان استفاده کرد و حتی اگر با شبکه‌های خصوصی مجازی در حال مرور کردن هستید، سرنخ‌هایی به شما بدهد.

شبکه‌های خصوصی مجازی‌ها ابزار ارزشمندی هستند، اما بهتر است همراه باحالت ناشناس در مرورگر استفاده شوند تا مطمئن شوند که تقریباً هیچ سابقه‌ای پشت سر نمی‌گذارد ازجمله ورود به سیستم اجتماعی. همچنین ایده خوبی است که یک شبکه‌های خصوصی مجازی را انتخاب کنید که گزارش‌های اطلاعات شمارا به‌محض ایجاد حذف می‌کند.

از رمزگذاری استفاده کنید
استفاده از برنامه‌هایی با رمزگذاری سرتاسر راه خوبی برای افزایش امنیت داده‌های آنلاین شماست. سرویس‌های پیام‌رسانی رمزگذاری شده‌اند، به این معنی که هیچ‌کس جز فرستنده و گیرنده پیام نمی‌تواند داده‌ها را مشاهده کند. به این دلیل که داده‌ها قبل از ارسال رمزگذاری می‌شوند، سپس تنها زمانی که به دستگاه شما برخورد می‌کنند رمزگشایی می‌شوند.

یک نکته در اینجا این است که مطمئن شوید سرویسی که استفاده می‌کنید واقعاً رمزگذاری شده است. به‌عنوان‌مثال، تلگرام ادعا می‌کند که از رمزگذاری برای ایمن‌سازی اطلاعات شما استفاده می‌کند، اما این تنها در صورتی صادق است که یک چت امن را در برنامه شروع کنید، نه برای همه ارتباطات.

"بهداشت دیجیتالی" را خوب تمرین کنید
فراتر از پوشش مسیرهای خود و رمزگذاری داده‌های خود، چند روش برتر دیگر وجود دارد که می‌توانید برای امنیت و حفظ حریم خصوصی آنلاین بهتر از آن‌ها استفاده کنید. این شامل: آنچه را که به‌صورت آنلاین و در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارید محدود کنید. به‌عنوان‌مثال، حضور مداوم در مکان‌های خاص یا نشان‌گذاری خود در مکان‌های خاص، می‌تواند به افراد ایده بهتری درباره محل قرارگیری شما بدهد. ایده خوبی است که به‌طور منظم تنظیمات حریم خصوصی خود را در سراچه‌هایی مانند فیس‌بوک بررسی کنید تا بدانید چه کسی می‌تواند آنچه را که پست می‌کنید ببیند. همچنین محدود کردن افرادی که می‌توانند فعالیت شمارا ببینند بسیار آسان است و شما نیز باید از آن بهره ببرید.

از یک مدیر رمز عبور ایمن که به آن اعتماد دارید استفاده کنید، یا بهتر است بگوییم، رمزهای عبور دیجیتال خود را درجایی آفلاین نگه‌دارید که توسط بازیگران بدی که به دنبال داده هستند نتوانند به آن‌ها دسترسی داشته باشند.

آنتی‌ویروس و برنامه‌های ضد بدافزار دریافت کنید و به‌طور منظم از آن‌ها استفاده کنید.

برای هر مرورگری که استفاده می‌کنید، افزونه‌های مسدودکننده تبلیغات و مسدود کردن کوکی‌ها را امتحان کنید یا مرورگرهای ناشناس مانند DuckDuckGo را بررسی کنید.

هنگام خریدهای آنلاین، اطلاعات کارت‌های اعتباری و را ذخیره نکنید سیستم فروشگاه ممکن است در برابر حمله آسیب‌پذیر باشد. به‌عنوان مهمان یا با نمایه مجازی بررسی کنید. این‌ها تنها تعدادی از اقداماتی است که می‌توانید برای سخت‌تر کردن دسترسی مجرمان سایبری به داده‌های خود انجام دهید. هرچه موانع بیشتری را بتوانید سر راه آن‌ها بیاندازید، بهتر است.

منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی پلیس فتا