به گزارش ایتنا و به نقل از ریل‌کلییرساینس، در سال ۱۹۵۰ یک فیزیکدان به نام انریکو فرمی در یک گفتگوی ساده اما حیاتی دو پرسش مطرح کرد که به مرور به پارادوکس فرمی مشهور شد. وی گفت:
۱. کهکشان ما بسیار قدیمی و بزرگ است و شامل صدها میلیارد ستاره و شاید حتی تعداد زیادی سیاره مشابه زمین باشد.
۲. پس چرا با این همه زمان و فرصت، هنوز هیچ نشانی از موجودات هوشمند بیگانه ندیده‌ایم؟
۱. شاید هیچ بیگانه‌ای وجود ندارد
شاید با وجود تعداد زیاد ستاره‌ها و سیارات در کهکشان، ما تنها موجودات هوشمند باشیم. این ایده که ما در این کیهان عظیم تنها باشیم، برای برخی حیرت‌انگیز است، اما این احتمال که ما تنها باشیم به دلیل شرایط خاصی که برای ایجاد زندگی لازم است، غیرممکن نیست.
۲. شاید زندگی هوشمند دیگری وجود ندارد
ممکن است زندگی در نقاط دیگر جهان وجود داشته باشد، اما به شکلی باشد که ما قادر به تشخیص آن نباشیم. مثلاً ممکن است موجوداتی به شکل میکروبی باشند که هیچ نوع فناوری یا تمدن پیشرفتهای ندارند.
۳. شاید تمدن‌های هوشمند به فناوری پیشرفته نرسیده‌اند
ما از تلسکوپ‌های رادیویی برای جستجوی سیگنال‌های فضایی استفاده می‌کنیم، اما اگر تمدن‌های بیگانه هنوز به فناوری ارتباطی مشابه نرسیده باشند یا از فناوری‌های دیگر استفاده کنند، ما قادر به شناسایی آنها نخواهیم بود.
۴. تمدن‌های هوشمند خود را نابود می‌کنند
ممکن است که تمدن‌های پیشرفته در جهان وجود داشته باشند، اما به دلایلی مانند جنگ‌های اتمی، آلودگی سیاره‌ای یا بیماری‌های مصنوعی خود را نابود کرده باشند.
۵. کیهان جای خطرناکی است
کیهان پر از پدیده‌های خطرناک مانند سیارک‌ها، انفجار ابرنواخترها، فوران‌های گاما و یا فوران‌های خورشیدی است. در مقیاس زمانی کهکشانی، حیات می‌تواند بسیار کوتاه‌مدت باشد و این رویدادها می‌توانند به‌راحتی سیارات قابل سکونت را نابود کنند.
۶. فضا بسیار بزرگ است
کهکشان راه شیری به عرض ۱۰۰٬۰۰۰ سال نوری است. با توجه به اینکه سیگنال‌های ما با سرعت نور حرکت می‌کنند، ممکن است سیگنال‌های تمدن‌های بیگانه هنوز به ما نرسیده باشند.
۷. مدت زیادی نیست که در حال جستجو هستیم
تنها حدود ۸۰ سال است که ما با تلسکوپ‌های رادیویی در جستجوی سیگنال‌های بیگانه هستیم و فقط حدود ۶۰ سال است که به‌طور جدی به این کار مشغولیم.
۸. در جای درستی به دنبال بیگانگان نمی‌گردیم
فضا بسیار وسیع است و ممکن است ما در جهت درستی برای دریافت سیگنال‌ها جستجو نمی‌کنیم. به دلیل گستردگی فضا، احتمال اینکه سیگنال‌های بیگانه‌ها از نقطه‌ای دورتر از جایی که ما جستجو می‌کنیم ارسال شود، زیاد است.
۹. فناوری بیگانگان بسیار پیشرفته است
در حالی که ما از امواج رادیویی برای جستجو استفاده می‌کنیم، ممکن است تمدن‌های بیگانه از فناوری‌هایی بسیار پیشرفته‌تر مانند سیگنال‌های نوترینو استفاده کنند.
۱۰. هیچ‌کس سیگنالی ارسال نمی‌کند
ممکن است تمدن‌های بیگانه نیز مانند ما در جستجوی سیگنال‌ها باشند و نه ارسال‌کننده آنها. در زمین، ما به‌طور عمده در حال جستجو هستیم و به‌ندرت سیگنال‌هایی به فضا ارسال می‌کنیم. سیگنال‌های رادیویی ما تا تنها ۰٫۳ سال نوری قابل شناسایی هستند که حتی از مرزهای منظومه شمسی ما فراتر نمی‌رود.
۱۱. زمین عمداً نادیده گرفته می‌شود
همان‌طور که ما قوانین و سیاست‌هایی برای تماس با جوامع بومی داریم، ممکن است تمدن‌های پیشرفته فضایی نیز قوانینی داشته باشند که بر اساس آن تنها زمانی با ما تماس بگیرند که به پیشرفتهای خاصی در زمینه فناوری یا فرهنگ دست یافته باشیم.
۱۲. بیگانگان وجود دارند ولی ما متوجه نمی‌شویم
یکی از نظریه‌های جنجالی این است که بیگانگان از قبل اینجا هستند و ما آنها را نمی‌بینیم. برخی معتقدند که ممکن است دولت‌ها حضور بیگانگان را پنهان کنند. از طرف دیگر، ممکن است بیگانگان در قالب‌های ساده‌ای مانند حیوانات یا حشرات، در کنار ما باشند و ما متوجه حضور آنها نشویم.
