ايتنا - مجتبي محمودي: وجود بنگاههای خبرپراکنی وابسته به نهادهای اقتصادی، انبوه سایتهای سخنپراکنی بدون شناسنامه یا خاستگاه مشخص، تضعیف مداوم بنیه اقتصادی نشریات موجود و کاهش علاقه به شفافیت در ساختارهای مدیریتی و تمایل به همکاری یکجانبه با رسانهها در بخش خصوصی از تشکلها گرفته تا شرکتها را باید به لیست طولانی مشکلات پیشین اضافه کرد.
مجتبي محمودي كه روزنامهنگاري را از سال 1375 شروع كرده، اكنون سردبيري هفتهنامه عصرارتباط را بر عهده دارد.
در آستانه روز خبرنگار، مجتبي محمودي در گفتوگو با ايتنا به سؤالاتي در زمينه رسانههاي تخصصي حوزه آي.تي پاسخ داده است.
وي در زمينه نقش رسانهها در توسعه آي.تي در چند سال گذشته معتقد است: تردیدی نیست که یکی از نقاط قوت و تواناییهای صنف فاوای کشور تعدد و کیفیت به نسبت قابل ملاحظه رسانههای این بخش در قیاس با بخشهای حتی پرشورتر و پردرآمد بازار است که این رشد، بخش عمدهای به تمایل ذاتی فعالان فناوری اطلاعات به شفافیت و رسانه و البته مهارت و جسارت خبرنگاران این حوزه بازمیگردد.
به گفته سردبير عصر ارتباط، در مجموع هر چند توسعه همهجانبه و پایداری در بخش ICT کشور در سالهای اخیر مشاهده نشده ولی هیچ نگاه منصفانهای نمیتواند این حقیقت را کتمان کند که در همین معدود دستاوردهای پایدار هم رسانهها در تمامی موارد پرچمدار مواردی همچون حقوق مشتری، خصوصیسازی و فرهنگ آفرینی بودهاند.
محمودي در پاسخ سؤال ايتنا در خصوص موضوع شناخت يا عدم شناخت مديران(چه دولتي و چه خصوصي) از رسانهها، معتقد است كه سرانه مطالعه پایین و دیدگاه ذاتا دولتی حاکم بر بنگاههای تجاری بزرگ این بخش، بدون شک باعث شده است در ساختارهای سنتی و فربه توجهی درخور به رسانه و میزان دامنه تاثیرگذاری آن نشود.
وي ميافزايد: ولی با گسترش نسبی خصوصیسازی، افزایش مهارت روزنامهنگاران و ریشه گرفتن رسانههای صاحب نگاه، این وضعیت نیز در حال تغییر و بهبود است.
اين روزنامهنگار فناوري اطلاعات در آسیبشناسی مفصلتر این جریان به دو مولفه کلیدی دیگر نیز اشاره ميكند: ابتدا نقش بازوهای روابط عمومی در گسترش شناخت مدیران از رسانهها و دوم اهمیت وجود نگاه مستقل در میان تحلیلگران این حوزه نیز بر نتایج این توجه تاثیر دارد.
از نظر محمودي در زمينه مهمترين مشكل و مانع احتمالي در توسعه روزنامهنگاري و رسانههاي اين عرصه، بخش عمدهای از مشکلات بیرونی و درونی این حرفه تا حدود زیادی همانی است که در حوزههای دیگر روزنامهنگاری این سرزمین وجود دارد که تبیین آن فرصتی بسیار میطلبد، ولی در پاسخی موجز به سوال شما، معتقدم وجود بنگاههای خبرپراکنی وابسته به نهادهای اقتصادی، انبوه سایتهای سخنپراکنی بدون شناسنامه یا خاستگاه مشخص، تضعیف مداوم بنیه اقتصادی نشریات موجود و کاهش علاقه به شفافیت در ساختارهای مدیریتی و تمایل به همکاری یکجانبه با رسانهها در بخش خصوصی از تشکلها گرفته تا شرکتها را باید به لیست طولانی مشکلات پیشین اضافه کرد. ضمن آنکه همه این موارد در کنار فقدان آموزشهای کاربردی روزنامهنگاری نیز بهبود کیفیت روزنامهنگاری تخصصی در حوزه فاوا را با چالش مواجه کرده است.