ایتنا - سعيد ليلاز استاد دانشگاه شهيد بهشتی: در سال‌هاي اخير محدوديت‌هاي فضاي مجازي سبب شده است تا مردم نسبت به حكومت بي‌اعتماد شوند كه درجه اعتماد عمومي به حداقل‌ترين حد ممكن رسيده است.

در ماه‌هاي اخير بحث درباره واگذاري مسئوليت شبكه نمايش خانگي به صداوسيما با جنجال‌هاي زيادي همراه بود؛ سينماگران زيادي مخالفت خود را با نظارت صدا وسيما اعلام كردند و حتي 28 صنف مختلف سينمايي هم از كارگردانان سينما گرفته تا صدابرداران و... در بيانيه‌اي با تاكيد اعلام كردند كه نمي‌خواهند مسووليت نظارت بر شبكه نمايش خانگي به صداوسيما انتقال داده شود.
حالا بخوانيد نظر سعيد ليلاز، كارشناس مسائل سياسي و اقتصادي كه معتقد است: «صداوسيما هيچ صلاحيتي براي نظارت بر توليد محتواي صوت و تصوير ندارد.» وي همچنين با بيان اينكه فيلترينگ شبكه‌هاي اجتماعي هيچ نكته مثبتي در پي نداشته است، گفته در سال‌هاي اخير محدوديت‌هاي فضاي مجازي سبب شده است تا مردم نسبت به حكومت بي‌اعتماد شوند كه درجه اعتماد عمومي به حداقل‌ترين حد ممكن رسيده است.

به گزارش ایتنا سعيد ليلاز، كارشناس مسائل سياسي و اقتصادي و استاد دانشگاه شهيد بهشتي در گفت‌وگو با «اعتماد» درباره تلاش‌ها براي گسترش فيلترينگ شبكه‌هاي اجتماعي اظهار كرد: «بنده موبايل هوشمند ندارم و تا به‌ حال هم از فيلترشكن استفاده نكرده‌ام و شايد از معدود افرادي در ايران هستم كه همواره از شبكه‌هاي رسمي اخبار را دنبال مي‌كنم؛ اما نتيجه مشاهداتم از اطرافيانم اين است كه فيلترينگ جدا از ماهيت و محتوايي كه طراحان و مجريان آن تعقيب مي‌كنند، كوچك‌ترين فايده براي كسي نداشته است.»
وي درباره اهداف فيلتر كردن شبكه‌هاي اجتماعي نيز تصريح كرد: «براي توضيح اين موضوع چند سوال مطرح مي‌شود؛ اول اينكه آيا با فيلتر كردن مي‌توان جامعه را از هجوم شبكه‌هاي مجازي حفاظت كرد؟ يا عده‌اي مي‌خواهند تحت عنوان حفظ اخلاقيات با هدف‌هاي سياسي پوشش اخبار را  در كشور كنترل كنند؟ ميزان موفقيت‌ اين طرح چقدر است؟ به نظر بنده اين طرح موفقيتي در حفاظت جامعه از هجوم شبكه‌هاي مجازي كسب  نكرده است.»

فيلترينگ باعث بي‌اعتمادي شده است
ليلاز با اشاره به اينكه فيلتر‌كنندگان به اهداف فيلترينگ دست نيافته‌اند، خاطرنشان كرد: «با اجراي فيلترينگ، حس بي‌اعتمادي در جامعه ايجاد شده به‌طوري ‌كه درجه اعتماد عمومي به دولت، حكومت و رسانه‌هاي رسمي كشور به حداقل‌ترين حد ممكن پس از انقلاب رسيده است.»
اين استاد دانشگاه تاكيد كرد: «بي‌اعتمادي در جامعه نشان مي‌دهد كه كل سياست‌هاي فيلترينگ در سال‌هاي اخير صرف‌نظر از ماهيت موضوع، با اهداف مثبت، منفي و مقدس بي‌حاصل بوده است.»
وي با تاكيد بر اينكه كنترل اخبار و فيلتر كردن آن مختص ايران نيست، افزود: «در تاريخ ايران و دنيا همواره حكومت‌ها براي كنترل و محدود كردن اخبار كوشيده‌اند به‌طوري‌ كه در حال حاضر در ايالات متحده امريكا تلاش زيادي از سوي حكومت صورت مي‌گيرد تا ورود اطلاعات به جامعه كنترل شود و خبرها آن‌گونه كه دولتمردان صلاح مي‌دانند به جامعه وارد شود. اين رفتار نيز فقط مخصوص به «ترامپ» نيست و از قديم مرسوم بوده است. ماجراي «ويكي‌ليكس» نشان مي‌دهد كه كشورها چقدر سازمان‌يافته مخالفان خود را به دليل اينكه اطلاعات دقيق و شفاف منتشر نشود، محدود مي‌كنند. اعمال اين محدوديت‌ها فقط براي اهداف سياسي نيست، بلكه هدف‌هاي اقتصادي را هم دنبال مي‌كند.»
اين تحليلگر اقتصادي ادامه داد: ««آدام  اسميت» اقتصاددان بزرگ هم براي اقتصاد بهتر 4 شرط را ذكر مي‌كند: اول اينكه بازار همگن باشد، قدرت تحرك موجود باشد، تعداد خريداران و فروشندگان بازار متعدد باشد و انتقال اطلاعات شفاف باشد؛ بنابراين هرگاه انتقال اين اطلاعات مختل شود، رقابت  شكل  نمي‌گيرد.»

فيلترينگ  و  مبارزه  با فساد با هم متضاد  است
اين استاد دانشگاه تاكيد كرد: «امكان ندارد حكومتي شعار اقتصاد شفاف و مبارزه با فساد را داشته باشد، اما فيلترينگ را اعمال كند؛ زيرا موجب حذف اطلاعات سياسي و اقتصادي از جامعه مي‌شود بنابراين زمينه‌ساز ناكارآمدي اقتصادي و فساد است.»
وي با اشاره به محدود كردن تكنولوژي‌هاي جديد توسط حكومت‌هاي گوناگون بيان كرد: «در تاريخ ايران و دنيا تلاش براي كنترل و محدود كردن تكنولوژي‌ها به‌وفور ديده مي‌شود. زماني كه با اختراع ماشين چاپ تا 300 سال ورود اين ماشين به حكومت عثماني تحت عناوين شرعي ممنوع بود، استفاده آزاد از راديو تا سقوط رضاشاه وجود نداشت، دهه 70 نيز استفاده از دستگاه دورنگار در ايران ممنوع بود.»
ليلاز تاكيد كرد: «محدوديت‌ها نشان مي‌دهد كه دولت‌ها خواستار در اختيار داشتن حداكثر اطلاعات از مخالفان و در اختيار قرار دادن حداقل اطلاعات از خودشان هستند كه در مجموع  اين نوع رويكرد آسيب‌هاي جدي و  زيادي به سياست و اقتصاد  وارد كرده  است.»