ایتنا - در دوره نخست مديريت سازمان نظام صنفي عمدتا متکي بر تصميمات يک يا دو نفر و نه مجموعه اعضاي هيئت مديره و حتي اعضاي کميسيون‌ها بود.

شهرام شريف - فناوران

انتخابات همواره محل تجلي ميزان توسعه يافتگي و بلوغ يک گروه، مجموعه يا صنف است.
به‌رغم سن کم صنف رايانه و نوپابودن حرکت سازمان نظام صنفي رايانه‌اي، انتخابات در اين مجموعه نيز نمايانگر همين موضوع است.
طي روزهاي اخير با شفاف‌تر شدن فضاي انتخابات و مطرح شدن انتقادهاي صريح از روش‌هاي مديريتي سابق، موضوع رويکرد مديريتي سازمان نظام صنفي در دوره جديد بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است.

در دوره نخست مديريت سازمان نظام صنفي عمدتا متکي بر تصميمات يک يا دو نفر و نه مجموعه اعضاي هيئت مديره و حتي اعضاي کميسيون‌ها بود. تصميمات عمدتا در جلسه‌هاي خصوصي و پشت درهاي بسته اتخاذ مي‌شد و از اين رو نهال نهاد نظام صنفي رايانه‌اي که مي‌توانست الگويي موفق در عرصه مديريت مشارکتي آي‌تي در کشور (خصوصا در مقايسه با مديريت بسته دولتي اين بخش) محسوب شود، به سمت و سوي يکسونگري و دستور تحميلي از بالا به پايين رفت.
شايد از همين روست که هم اکنون نيز به‌رغم آنکه گفته مي‌شود انتخابات در اين عرصه کاملا آزاد است اما روح پدرخواندگي و اعمال نفوذ افراد و اضافه کردن تحميلي افراد و شوراها به ليست‌هاي انتخاباتي اين چنين نقل محافل است.
اما سازمان نظام صنفي در دوره دوم خود نيازمند تغيير در اين شيوه مديريت است. سازمان نظام صنفي در دوره جديد به افرادي شجاع نياز دارد که بي‌اعتنا به «سايه سنگين پدرخوانده» راه را براي مشارکت هرچه بيش‌تر افراد در تصميم گيري‌ها فراهم سازند.