پيشنهادهایی براي مديريت جديد نظام صنفی علي شميرانی سرانجام سازمان نظام صنفي رايانهاي به عنوان نهادي که سه سال قبل به منظور توليگري و هدايت بخش خصوصي در عرصه فناوري اطلاعات و ارتباطات آغاز به کار کرده بود، روز پنجشنبه اعضاي دومين هياتمديره خود را انتخاب کرد. اگرچه پرداختن به حواشي مربوط به برگزاري اين انتخابات و نحوه شکل گيري ليستهاي انتخاباتي از انتفاع افتاده است، اما اين سازمان از جوانب متعددي طي روزهاي گذشته با نقدهاي جدي آن هم در سطح وسيع و متنوعي از سوي هياتمديره خود تا رسانهها، مواجه شد. در واقع شعارهاي انتخاباتي برخي از کانديداهاي سازمان نظام صنفي رايانهاي را حاوي پيامهايي از کاستيها و نيازهاي بي پاسخ اعضاي اين صنف ميتوان برشمرد. اصولا نيز شعارهاي کانديداها در هر انتخاباتي روي ضعفها و شکايات خاموش آن جامعه صنفي يا مدني متمرکز است. اما تحقق برخي از موارد مطرح شده در همين شعارها به موضوعاتي حيثيتي و حتي حياتي براي اين سازمان تبديل شده است. به اعتقاد نگارنده اصلاح شيوه تعامل صنف با بخش دولتي که سهم عمده بازار فناوري اطلاعات و ارتباطات را در دست دارد، از نخستين ملزوماتي است که ميبايست در دستور کار هيات مديره جديد اين سازمان قرار گيرد. موضوع ديگري که تا اين اواخر گريبان سازمان و برخي از اعضاي آن را گرفته بود، شفافسازي و برقراري نوعي همزيستي مسالمتآميز با تشكلهاي خصوصي در بخش فناوري اطلاعات است. بنابر اظهارات برخي مديران سابق سازمان نظام صنفي رايانهاي، قانونا ساير نهادهاي صنفي در اين حوزه ميبايست به نوعي منحل و به اين تشکيلات جديد ميپيوستند؛ اتفاقي که نه تنها تا آخرين روزهاي دور اول فعاليت سازمان رخ نداد، بلکه در مواردي اختلافات تشديد هم شد و به تقابلهاي جدي و شديد انجاميد. از اين رو چنانچه هيات مديره جديد با استناد به قانون يا هر روش ديگري امکان کنار زدن نهادهاي موازي با خود را ندارند ميبايست راهکار تعامل را در دستور کار خود قرار دهد. معضلات متعدد ديگري هم هست که صنف در گذشته به هر دليلي قادر به رتق و فتق آن نشده و هيات مديره بايد در قالب برنامههاي ويژه به آنها اولويت بدهد، اما به اعتقاد نگارنده به عنوان عضوي از جامعه رسانهاي، اصلاح، بهبود و ارتقاي سطح روابط اين سازمان با رسانهها نيز از اهم طرحهاي پيش رو محسوب ميشود. چرا که با توجه به عقبه ارتباط سازمان با رسانهها که براساس شنيدهها تا شب انتخابات نيز با تنديهايي همراه بود، ذهنيت خوبي در برخي روزنامه نگاران نسبت به اين سازمان وجود ندارد که اين مهم نيازمند توجه ويژه است. بديهي است هيات مديره جديد سازمان نظام صنفي در صورت بيتوجهي به نيازهاي مسکوت مانده اين سازمان، نه تنها موقعيت حرفهاي و کاري خود را براي ادامه فعاليت در دورهاي آتي صنف به خطر مياندازد بلکه شايد حيات و بقاي سازمان نظام صنفي رايانهاي را با چالشهاي اساسي مواجه كند.