نمایشگاه رسانه‌های دیجیتال و درک مبهم از رسانه‌های دیجیتال عليرضا شيرازي- مدير سايت بلاگفا این روزها نمایشگاه رسانه‌های دیجیتال در حالی برگزار شده است که بسیاری از سایت‌های مهم ایرانی در آن حضور ندارند و این در حالی بوده که برگزار کنندگان جشنواره قول غرفه‌های بسیار ارزان یا رایگان را به این سایت‌ها داده بودند. اگر نگاهی به نمایشگاه‌های بزرگ دنیا داشته باشیم متوجه خواهیم شد که در واقع نمایشگاه خاصی (در حد و اندازه یا به شکل دیگر نمایشگاه‌های فناوری معروف) وجود ندارد. دلیل آن نیز بسیار مشخص و مرتبط با ماهیت اینترنت است، دسترسی به سایت‌ها برای همه مردم و در تمام ساعت روز و شب امکانپذیر است و در واقع غرفه سایت‌ها همیشه باز است در چنین شرایطی دیگر چه نیازی به حضور فیزیکی در غرفه‌ای است که فقط برای چند روز و در محدوده ساعت مشخصی برای بازدیدکنندگان در دسترس است و آنهم به آن شکلی در نمایشگاه رسانه دیجیتال دیده می‌شود و عملاً دسترسی بازدیدکننده به خدمات سایت و تجربه امکانات آن چنان که باید امکانپذیر نیست و در بسیاری از غرفه‌ها صرفاً یک مانیتور یا تلویزیون در حال پخش تصاویری از سایت است. شاید برای یک شرکت نرم‌افزاری یک نمایشگاه تخصصی جایگاه مناسبی برای معرفی محصولات نرم‌افزاری مانند سیستم‌های مالی یا اداری و حتی توانایی‌های فنی شرکت در زمینه‌هایی مانند تولید بازی‌های کامپیوتری باشد اما برای یک وب سایت شرایط متفاوت است. البته نمایشگاهی مانند نمایشگاه رسانه‌های دیجیتال یک مزیت دارد و آن آشنایی مدیران دولتی با سایت‌هاست. حقیقت آن است شهروندان ایران در استفاده از رسانه‌های دیجیتال بسیار جلوتر از مدیران دولتی هستند و حتی امروز هم آشنایی بسیاری از مدیران دولتی حتی آنهایی که در بخش فناوری فعال هستند با اینترنت و وب فارسی در حد مطالعه یا آشنایی با چند وب سایت معروف و معدود است. از همین رو شاید برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی برای چنین مدیرانی بی‌فایده نباشد. اما سئوال اینجاست که دستاورد این نمایشگاه برای شهروندان چیست؟ البته برای تعداد زیادی نوجوان استفاده از گیم‌نت مجانی این نمایشگاه و بازی فیفا و ... می‌تواند بسیار جالب باشد اما دستاورد آن چیست؟ مگر نوجوانان ما به کنسول‌های بازی یا بازی‌های فیفا و ... آشنا نیستند؟ و یا دستاورد دیگر نمایشگاه را می‌توان در یکی از بزرگترین غرفه‌های بخش خصوصی در همین نمایشگاه دید شرکتی که مدعی است محصول خود را به ثبت رسانده و آن را شامل قانون کپی‌رایت کرده است و البته این محصول نرم‌افزاری چیزی نیست جز مجموعه‌ای از نسخه‌های کپی و کرک شده نرم‌افزارهای معروف دنیا! و احتمالاً در جهت برداشتن یک گام فرهنگی قرار است نوجوانان و آتیه‌سازان کشور با دیدن چنین غرفه‌ای در نمایشگاه رسانه‌های دیجیتال با شیوه‌های موفق کسب درآمد و فعالیت در حوزه آی تی آشنا شوند. اشاره شد به مزیت‌های نمایشگاه رسانه‌های دیجیتال برای مدیران دولتی اما به نظر می‌رسد تاثیر این نمایشگاه حداقل برای برگزارکنندگان این نمایشگاه معکوس بوده است. دیگر لازم به یادآوری نیست که اینترنت جایگاه مناسبی برای تبلیغات است و حال از خود بپرسید تبلیغ این نمایشگاه را در چند سایت پربازدید ایرانی دیده‌اید؟ جواب مشخص است، در اکثر سایت‌های موجود در فهرست سایت‌های پربازدید ایرانی تبلیغ این نمایشگاه وجود ندارد و این در حالی است برگزار کنندگان جشنواره با سایت‌ها آشنا هستند و فقط گویا دلشان نیامده است بخشی از هزینه‌های چند ده یا صد میلیونی این نمایشگاه را به تبلیغ در وب سایت‌های موفق ایرانی اختصاص دهند. وب ایرانی برای موفقیت نیاز به غرفه رایگان یا ارزان ندارد اگر قرار است دولت در این زمینه گامی بردارد آنچه بیش از اینگونه نمایشگاه‌ها یا لینک در صفحه فیلترینگ و ... به موفقیت سایت‌های ایرانی کمک می‌کند درک درست و نگاه مثبت به اینترنت است. در کشور ما دولت بزرگترین بنگاه اقتصادی است و عملاً تاکنون این بنگاه بزرگ نخواسته بخشی جزئی از بودجه‌های میلیاردی تبلیغات مرتبط با موسسات و نهادهای دولتی را به تبلیغ در وب‌سایت‌های ایرانی اختصاص دهد. یک غرفه رایگان شاید برای موسس یک وب سایت نوپا خوشایند باشد اما در واقع کمک چندانی به او نخواهد کرد اما جذب یک آگهی چند ده یا صد هزار تومانی می‌تواند او را امیدوار برای ایجاد یک کسب و کار از طریق اینترنت و حداقل تامین هزینه‌های نگهداری و توسعه سایت خود کند. اگر قرار است مسئولین دولتی همچنان با تردید و اکراه به سفارش و انتشار آگهی در وب‌سایت‌های معروف ایرانی نگاه کنند نبایستی انتظار نگاه مثبت و همکاری مدیران این سایت‌ها را داشته باشند.