NGN سراب یا واقعیت؟ علي مولوي طرح NGN، پروژه عظیمی که با اجرای آن، ساختار شبکه مخابراتی کشور متحول خواهد شد، طرحی است که بسیار مورد توجه کارشناسان مخابراتی قرار دارد. هر چند که مسئول کمیته عالی راهبردی NGN در گفت و گو با ایسنا از عملیاتی شدن درصد کمی از این شبکه در سال آینده خبر داده است اما بر لزوم حرکت تدریجی و مدبرانه در اجرای این طرح تاکید می‌کند. مهندس کبیری در گفت‌وگو با واحد خبر روابط عمومی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌گوید: این طرح نیاز به تحقیقات گسترده و همه جانبه‌ای دارد، چرا که پروژه عظیمی است و شبکه مخابراتی کشور را به کلی دگرگون می‌کند از این رو باید این تغییرات به تدریج و متناسب با حجم نیاز وب سرویس هایی که در NGN تعریف شده تنظیم شود. وی در پاسخ به این سوال که آیا این تجربه را کشورهای دیگر نیز داشته‌اند می‌گوید: موبایل نسل سوم خود به نوعی NGN است که در برخی کشورها از این سیستم بهره گرفته می‌شود. همچنین کبیری در پاسخ به این سوال که آیا از شرکت‌های خارجی نیز در اجرای این پروژه استقبال خواهید کرد گفت: در حال حاضر این پروژه در دست مرکز تحقیقات است و طبیعتاً پس از محاسبه و بررسی‌های لازم و با مشخص شدن زمان اجرای این پروژه با برگزاری مناقصه از شرکت‌هایی که توانایی اجرای پروژه را دارند دعوت می‌شود. از سوی دیگر باید توجه داشت که اساس فناوری NGN تبدیل سیستم‌های سوییچنگ مداری(Circuit Switch) به سوییچینگ بسته‌ای(Packet Switch ) می‌باشد. این فناوری عملا سرویس‌دهی زیرساخت‌ها را یکسان می‌کند و این امکان را به وجود می‌آورد که صوت و داده از طریق پروتکل IP در شبکه زیرساخت منتقل شود. شايان ذکر است با وجود مزیت‌های فراوان این فناوری نسبت به فناوری‌های فعلی مورد استفاده، تجربه نشان داده که در برخی موارد، فناوری‌های جدید سیستم‌های مخابراتی علیرغم مزیت‌های فراوان، گاهی اوقات شکست‌های سنگینی خورده که باعث ضرر و زیان گسترده شرکت‌های مخابراتی شده است. مثال ISDN برای تمامی کارشناسان مخابراتی، یکی از بارزترین شکست‌های سیستم‌های با سطح فناوری بالا بود. با وجود مزیت‌های فراوان ISDN نسبت به سیستم‌های تلفن عادی، این سیستم در بعد تجاری شکست خورد. اما در رابطه با سیستم NGN که اساس آن سوییچینگ بسته‌ای و استفاده از پروتکل IP- Base‌ است به نظر می‌رسد با توجه به امکان استفاده از فناوری VOIP که باعث کاهش پهنای باند مورد نیاز برای انتقال صوت تا حد زیادی می‌شود( حدود 8/1 ) باعث افزایش بهره‌وری اقتصادی برای شرکت‌های مخابراتی خواهد شد. اما نکته ای که در این بین معمولا نادیده گرفته می‌شود، تفاوت کیفیت بين سیستم‌های مبتنی بر سوییچینگ مداری و سوییچینگ بسته‌ای است. در سیستم‌های سوییچینگ مداری، در صورت برقراری ارتباط، MOS قابل قبولی ( بالای 5/3) را به مشترک ارائه می‌دهد. اما در سیستم‌های NGN که مبتنی بر سوییچینگ بسته‌ای عمل می‌کنند، کیفیت به پارامترهای گوناگونی از جمله ترافیک شبکه، سیستم مورد استفاده و.... ربط پیدا می‌کند که از از حوصله این نوشتار خارج است. اما سوال مهم در این زمینه این است که آیا این فناوری در مقیاس بالا قابلیت ارائه سرویس مطلوب به مشترکان را دارد؟ نكته مهم این که سیستم NGN هنوز در سایر کشورها به صورت کامل راه‌اندازی نشده و تمام مسائل مطرح شده پیرامون این فناوری، بر اساس تئوری‌ها و آزمایش سیستم‌های پایلوت به دست آمده است. به هر شکل به نظر می‌رسد تحقیق و پژوهش و آزمایش دقیق این نوع فناوری با در نظر گرفتن مصالح اقتصادی در انتخاب این شبکه‌ها به عنوان سرویس‌دهنده‌های اصلی شاهراه‌های ارتباطی کشور لازم و ضروری می‌باشد.