ايتنا - عکاسی نجومی برای مبتدیان: چگونه از آسمان شب عکاسی کنیم؟

این راهنمای عکاسی نجومی، برای کمک به شما در شروع عکاسی از آسمان شب طراحی شده است. حوزه عکاسی نجومی، یعنی عکاسی از آسمان شب آنقدر گسترده است که زیرمجموعه‌های زیادی دارد که واقعاً نمی‌دانیم از کجا باید شروع کنیم.

در این راهنما، ما دانش خود را در قالب یک راهنمای مبتدی برای عکاسی نجومی متمرکز کرده‌ایم. این مجموعه شما را با تکنیک‌های اساسی و روش‌های خلاقانه برای ثبت آسمان شب مجهز می‌کند.

به گزارش ایتنا و به نقل از اسپیس، عکاسی نجومی به عنوان یک سرگرمی، به دو نوع سرمایه‌گذاری نیاز دارد. اولین مورد هزینه‌های مالی است: شما به یک دوربین، حداقل یک لنز و چند لوازم جانبی و همچنین یک کت گرم برای شب‌های سرد زیر ستاره‌ها نیاز دارید.

دومین سرمایه‌گذاری شما، زمان و صبر است. اگرچه متأسفانه اینها را نمی‌توانید خریداری کنید. عکاسی نجومی یک سبک عکاسی است که حرفه‌ای شدن در آن دشوار است و تلاش‌های زیادی را می‌طلبد. شما باید یک سری کارها و ایده‌های تکراری را انجام دهید تا اینکه در نهایت بتوانید تصویری ارائه دهید که همگان را به شگفتی وا دارد.

در این راهنما، همه چیزهایی که برای شروع نیاز دارید را پوشش خواهیم داد: تجهیزات مورد نیاز، همچنین برنامه‌ریزی عکاسی نجومی و تنظیمات دوربینی که برای عکاسی مؤثر از آسمان شب به آن نیاز دارید. ما نکاتی در مورد استفاده حداکثری از تصاویری که می‌گیرید را نیز توضیح می‌دهیم، از جمله ویرایش آنها در برخی از بهترین برنامه‌های ویرایش موجود برای عکس.

با این حال، اولین توصیه بسیار ساده است: دست به کار شوید! حتی اگر یک دوربین پر زرق و برق هم ندارید، از آنچه که دارید استفاده کنید. در صورت لزوم حتی می‌توانید از گوشی هوشمند خودتان هم برای عکاسی نجومی استفاده کنید.

حتماً شگفت‌زده خواهید شد وقتی که ببینید این گوشی‌ها چه توانایی‌های فوق‌العاده‌ای دارند؛ به ویژه حالت‌های شب که در مدل‌های جدیدتر گنجانده شده‌اند. آیا دوست دارید خودتان را با عکاسی نجومی سرگرم کنید؟ پس بد نیست در ادامه، به راهنمای ما در مورد بهترین دوربین‌ها برای عکس‌ها و فیلم‌ها یا بهترین دوربین‌ها برای مبتدیان نیز نگاهی بیاندازید.

بدنه و لنز دوربین

اگر از دوربین DSLR یا بدون آینه استفاده می‌کنید، نخستین گام این است که آن را در حالت دستی قرار بدهید. این نکته هم برای نوردهی و هم برای فوکوس صدق می‌کند. ما همیشه در هنگام عکاسی اختر یا عکاسی نجومی، استفاده از فوکوس دستی را توصیه می‌کنیم، زیرا خیلی از سنسورها نمی‌توانند روی آسمان شب فوکوس کنند؛ چرا که در این شرایط، هوا بسیار تاریک است.

برای فوکوس کردن با دقت از صفحه پشت دوربین استفاده کنید (داشتن صفحه‌ای که بیرون می‌زند این کار را برای شما آسان‌تر می‌کند). بدین ترتیب، ستاره‌ها به‌صورت نقطه‌ای ظاهر می‌شوند و نه دایره‌ای. توقف لنز در بی‌نهایت کافی نیست. بنابراین اگر می‌توانید با استفاده از کنترل‌های صفحه، فوکوس خود را تا حد امکان دقیق کنید، همچنان زوم کنید.

دوربین‌های فول‌فریم معمولاً در شرایط کم‌نور، بهترین عملکرد را دارند؛ زیرا سنسور بزرگ‌تری دارند و می‌توانند فتوسایت‌های بزرگ‌تری داشته باشند که نور بیشتری را جذب می‌کنند.

با این حال، همزمان با افزایش میزان مگاپیکسل (و بنابراین کاهش فتوسایت‌ها)، این مزیت تا حدودی رنگ می‌بازد و دوربین‌های مدرن با سنسور برش، تا حد زیادی قادر به عکاسی نجومی هستند. این دوربین‌ها همچنین نسبت به دوربین‌های فول‌فریم، گزینه‌ای مقرون به‌صرفه‌تری هستند.

به عنوان یک راهنمای کلی، دوربین‌های بدون آینه فول‌فریم یا DSLR با قابلیت گرفتن تصاویر واضح در تنظیمات ISO بالا، قیمت زیادی دارند. دوربین‌های Crop-sensor یا APS-C معمولاً کم‌هزینه‌تر هستند و البته می‌توانند از آسمان شب نیز تصویربرداری کنند.

به گزارش ایتنا، وقتی صحبت از لنز دوربین به میان می‌آید، لنزهای «سریع» با زاویه باز یا فوق عریض در محدوده ۱۲ تا ۳۵ میلیمتر برای عکاسی منظره و عکاسی نجومی مناسب هستند. فاصله کانونی با زاویه دید عریض به شما این امکان را می‌دهد که بخش خوبی از آسمان شب و همچنین برخی از مناظر را برای متمرکز کردن توجه مخاطب به پیش‌زمینه عکاسی کنید.

منظور از لنز «سریع» لنزی است که دارای حداکثر دیافراگم است. به عبارت دیگر، این لنز، عدد f-stop کوچکی دارد. لنزهایی با حداکثر دیافراگم f/2.8 یا کمتر از آن، لنزهای سریع در نظر گرفته می‌شوند، اگرچه بسیاری از عکاسان نجومی لنزهای پرایم با دیافراگم f/1.8 یا کمتر را انتخاب می‌کنند؛ چرا که برای عکاسی نجومی واضح‌تر و بهتر عمل می‌کنند.

برای مثال، لنزی مانند Rokinon (Samyang) 14mm f/2.8 یک لنز عالی برای شروع است و البته بسیار مقرون به صرفه می‌باشد. اگر می‌خواهید کمی بیشتر هزینه کنید، لنز Sigma f/1.4 14mm ART یا Sony FE 14mm f/1.8 GM نیز هر دو گزینه‌های عالی خواهند بود.

اگر هنوز لنز سریع ندارید، همچنان می‌توانید از کیت لنز همراه دوربین‌تان استفاده کنید، حتی اگر این کار در حد تمرین باشد تا بتوانید تکنیک و تنظیمات خود را درست انجام دهید. فقط باید مطمئن شوید که در حداکثر اندازه دیافراگم موجود کار می‌کنید (معمولاً در لنزهای کیت استوک حدود f/4).

وقتی صحبت از لوازم جانبی می‌شود، سه‌پایه برای عکاسی نجومی یک تجهیز ضروری است؛ زیرا نمی‌توانید دوربین را به اندازه کافی برای نوردهی طولانی مورد نیاز ثابت نگه دارید و البته قرار دادن دوربین روی دیوار نیز همیشه امکان‌پذیر نیست.

وقتی سر سه‌پایه به آرامی کج می‌شود، به شما این امکان را می‌دهد تا دوربین‌تان را کاملاً تنظیم کنید و قسمتی از آسمان را که می‌خواهید ثبت کنید.

تجهیزات جانبی برای عکاسی از آسمان شب

رها کردن شاتر از راه دور (استفاده از آن توصیه می‌شود)
این دکمه‌ای روی کابل قرار دارد و به شما امکان می‌دهد شاتر خود را فعال کنید. بدین ترتیب می‌توانید خطر ایجاد لرزش در دوربین را به حداقل برسانید. فقط باید آن را به درگاه مناسب دوربین خود وصل کنید و به جای دکمه روی دوربین، دکمه روی کابل را فشار دهید.

این تجهیزات بسیار ارزان هستند، اگرچه، می‌توانید بی‌سیم‌هایی با قیمت کمی بالاتر هم تهیه کنید. اگر شاتر از راه دور ندارید، می‌توانید به جای آن از تأخیر تایمر روی دوربین‌تان استفاده کنید تا مطمئن شوید که دوربین در هنگام گرفتن عکس هیچ حرکتی ندارد.

برخی از دوربین‌های DSLR دارای عملکرد قفل آینه هستند؛ به این معنی که از حرکت آینه در داخل بدنه دوربین و بدین ترتیب از به وجود آمدن هرگونه لرزش جلوگیری می‌کند، اما این برای دوربین‌های بدون آینه ضروری نیست.

فاصله‌سنج (اختیاری)
اگر از مسیرهای ستاره‌ای عکاسی می‌کنید و به گرفتن عکس‌های متوالی نیاز دارید، فاصله‌سنج یکی از لوازم جانبی ضروری برای شما خواهد بود. با این حال، این یک شکل کاملاً پیشرفته از عکاسی نجومی است، بنابراین اگر مبتدی هستید، لزوماً به شما پیشنهاد نمی‌کنیم که فوراً فاصله‌سنج را تهیه کنید.

هنگامی که احساس می‌کنید برای مسیرهای ستاره‌ای آماده هستید، می‌توانید از این وسیله و نحوه عکاسی از مسیرهای ستاره‌ای استفاده کنید. بسیاری از دوربین‌های مدرن دارای قابلیت عکاسی با فاصله هستند، بنابراین بهتر است وقت بگذارید و دفترچه راهنمای دوربین‌تان را مطالعه کنید تا به نحوه عملکرد آن پی ببرید.

هدلامپ
با استفاده از هدلامپ، کار با دوربین در هنگام شب برای شما بسیار راحت می‌شود. بهتر است در صورت امکان از حالت نور قرمز برای حفظ دید در شب استفاده کنید. هدلامپ همچنین برای «رنگ‌آمیزی نوری» از اشیاء در پیش‌زمینه تصاویر نیز مفید است؛ چه در قالب استفاده خلاقانه یا صرفاً برای بهبود نوردهی. از سوی دیگر، یک چراغ قوه با مقداری پلاستیک قرمز در قسمت انتهایی آن هم می‌تواند همین کار را برای شما انجام بدهد.

در نهایت، اگر می‌خواهید در دمای سرد عکاسی کنید، ممکن است سرمایه‌گذاری روی نوعی گرمکن لنز، برای شما بسیار باارزش باشد. این تجهیز می‌توانند از نفوذ مواد به لنز و خراب شدن عکس شما جلوگیری کنند.

برنامه‌ریزی برای عکاسی نجومی

محل مناسب برای عکسبرداری
آلودگی نوری مشکلی جدی است که عکاسان نجومی اغلب باید بر آن غلبه کنند. برای اینکه بتوانید تصاویر بسیار دقیقی از آسمان شب ثبت کنید، باید در یک منطقه با آسمان تاریک باشید. بنابراین مطمئن شوید که از مناطق شهری و چراغ‌های خیابان به اندازه کافی دور شده‌اید.

به گزارش ایتنا، وبسایت‌های بسیار مفیدی مانند Dark Site Finder و Light Pollution Map وجود دارند که به شما کمک می‌کنند مکان مناسبی برای عکاسی پیدا کنید. همچنین می‌خواهید گزارش‌های آب‌وهوایی را ببینید و همچنین در مورد اینکه هنگام عکس‌برداری دوربین خود را به کجا ببرید، راهنمایی دریافت کنید.

بهترین برنامه‌های رصد ستارگان هزینه چندانی ندارند و در انتخاب مکان و دانستن بهترین زمان برای عکاسی می‌توانند بسیار مفید واقع شوند.

سوژه
آسمان شب به طور مداوم در طول سال تغییر می‌کند و دانستن آنچه که احتمالاً در آسمان می‌بینید و می‌توانید عکس بگیرید، یکی از بخش‌های کلیدی عکاسی نجومی به شمار می‌رود.

برخی از برنامه‌های عالی همچون Stellarium و Starwalk 2 به شما امکان می‌دهند زمان و مکان مورد نظرتان، صور فلکی موجود در آسمان شب را تجسم کنید. اما به یاد داشته باشید، چیزهایی مانند بارش شهابی و ستاره‌های دنباله‌دار غیرقابل پیش‌بینی هستند و آب‌وهوا نیز به راحتی می‌تواند همه چیز را خراب کند. یادتان هست که گفتیم باید صبر و حوصله به خرج بدهید؟

تنظیمات عکاسی نجومی دوربین
در مورد تنظیمات دوربین، باید گفت که هیچ تنظیمات یکسانی وجود ندارد که برای هر موقعیتی، نوردهی کاملی به شما بدهد؛ متأسفانه طرز کار عکاسی اینطور نیست. با این حال، تعداد انگشت‌شماری از قوانین اساسی وجود دارند که برای به حداکثر رساندن شانس خود برای گرفتن شات نجومی دلخواه، می‌توانید از آنها پیروی کنید.

حالت عکاسی دوربین
دوربین را با استفاده از چرخش (دیال) حالت واقع در بالای دوربین، در حالت M یا دستی قرار دهید. با انجام این کار می‌توانید خودتان به جای دوربین می‌توانید سرعت شاتر، دیافراگم و ISO را تغییر دهید. قبلاً هرگز با تنظیمات دستی عکسبرداری نکرده‌اید؟ نگران نباشید، ادامه مطلب را بخوانید تا بدانید چه کاری باید انجام دهید.

دیافراگم
تقریباً در همه موقعیت‌های عکاسی نجومی، باید دیافراگم خود را تا حد امکان باز کنید. بنابراین آن را روی عدد f برابر با f/4 یا کمتر تنظیم کنید. برای عکاسی نجومی، معمولاً f/2.8 یا پایین‌تر توصیه می‌شود، اما باید از حداکثر توانایی لنزتان نیز استفاده کنید.

بسیاری از دوربین‌های DSLR و دوربین‌های بدون آینه برای تنظیم دیافراگم، از چرخی که روی بدنه دوربین قرار دارد، استفاده می‌کنند. اما لنزهای دستی و برخی از لنزها که برای استفاده روی دوربین‌های بدون آینه سونی ساخته شده‌اند، یک حلقه دیافراگم روی خود لنز دارند.

هرچه که عدد f کمتر باشد، دیافراگم بازتر و توانایی بیشتر در جمع‌آوری نور است. به همین دلیل است که لنزهای پرایم با دیافراگم f/1.8 و کمتر، معمولاً برای عکاسی نجومی مورد مناسبی هستند.

نوع فایل تصویری
دوربین خود را برای ضبط فایل‌های تصویری RAW تنظیم کنید. عکاسی نجومی را می‌توان به طور کلی به دو بخش جداگانه تقسیم کرد: ثبت تصویر و پس‌پردازش آن.

برای پردازش تصاویر نجومی تازه به‌دست‌آمده خود در خانه، باید با فرمت RAW عکاسی کنید که بتوانید تا حد امکان داده‌ها را ضبط و حفظ کنید. فایل RAW شامل اطلاعاتی از حسگر دوربین است که هیچ پردازشی روی آن اعمال نشده است.

ضبط تصاویر با فرمت JPEG فایل‌های کوچکتری در اختیار شما قرار می‌دهد. اما فرآیند فشرده‌سازی، داده‌های مهمی را که می‌توانید مورد استفاده قرار بدهید، دور می‌اندازد. در صورت لزوم، یک کارت حافظه بزرگ بخرید که بتواند به جای فایل‌هایی با فرمت JPEG، فایل‌های RAW را در خود قرار دهد.

سرعت شاتر
هدف از عکاسی نجومی این است که تا جایی که می‌توانید نور را ثبت کنید و در عین حال حرکت ستارگان را در تصویر به حداقل برسانید؛ مگر در حالتی که عمداً بخواهید در تصویرتان دنباله‌های ستاره‌ای ایجاد کنید. هرچه فاصله کانونی لنز شما بیشتر باشد، برای جلوگیری از باقی ماندن اثر حرکت ستاره‌ها، باید سرعت شاتر کمتر باشد.

یک فرمول ساده برای محاسبه سرعت شاتر صحیح برای هر لنز مشخصی وجود دارد که «قاعده ۵۰۰» نام دارد. در ساده‌ترین شکل، این عدد ۵۰۰ بر فاصله کانونی لنز شما تقسیم می‌شود. به عنوان مثال، اگر از یک لنز ۲۰ میلیمتری استفاده می‌کنید، سرعت شاتر شما برابر خواهد بود با ۵۰۰ تقسیم بر ۲۰ میلیمتر که می‌شود ۲۵ ثانیه.

اما این فرمول فقط برای دوربین‌های فول فریم صدق می‌کند. برای یک دوربین سنسور برش، ضریب برش هم باید در نظر گرفته شود. بنابراین در این مثال، استفاده از مقدار پایه ۳۰۰ برای دوربین‌های APS-C و ۲۵۰ برای دوربین‌های Micro Four Thirds توصیه می‌شود.

بهتر است کار را با نوردهی ۲۰ ثانیه شروع کنید، که تقریباً طولانی‌ترین زمانی است که می‌توانید شاتر را قبل از شروع ردیابی ستاره‌ها باز بگذارید. سپس ببینید تصویر شما چگونه به نظر می‌رسد. در ادامه و در صورت نیاز، می‌توانید تنظیمات را تغییر بدهید.

حساسیت ISO
هرچه ایزو بالاتر باشد، سیگنال نوری که توسط سنسور دوربین شما گرفته می‌شود، بیشتر تقویت می‌شود. برای عکاسی نجومی باید با ایزوی بالا عکاسی کنید.

اما یک نکته وجود دارد: هر چه ISO بالاتر باشد، نویز بیشتری (یک نوع تخریب دیجیتال) در تصویر خواهید دید و هر دوربین، با روش خاص خودش باعث افزایش نویز در تصویر می‌شود. برخی از دوربین‌ها به آرامی نویز را افزایش می‌دهند، در حالی که برخی دیگر پس از رسیدن به آستانه یک تنظیم خاص، جهش بزرگی می‌کنند.

فوکوس در تاریکی
ابتدا با استفاده از سوئیچ AF/MF روی لنز، لنزتان را روی فوکوس دستی تنظیم کنید. فوکوس خودکار در تاریکی کار نمی‌کند. سپس از ویژگی Live View دوربین خود برای دیدن پیش‌نمایش تصویر در صفحه LCD دوربین استفاده کنید.

یک ستاره پرنور و درخشان یا منبع نور دوردست پیدا کنید و به صورت دیجیتالی روی آن نقطه نوری زوم کنید. پس از انجام این کار، حلقه فوکوس را تنظیم کنید تا ستاره یا منبع نور دوردست، تا حد امکان کوچک و واضح شود.

هنگامی که فوکوس شما تنظیم شد، اکنون تنها کاری که باید انجام دهید این است که عکس بگیرید و منتظر بمانید تا تصویر روی صفحه نمایش LCD ظاهر شود.

البته ممکن است مدتی طول بکشد تا تصویر را روی صفحه LCD ببینید؛ زیرا شاید کمی زمان ببرد تا فایل روی کارت حافظه نوشته و ثبت شود. اگر پیش‌زمینه شما کمی تاریک به نظر می‌رسد، سعی کنید سوژه را با چراغ قوه یا نور گوشی هوشمند در طول نوردهی، با نور رنگ کنید تا به روشن شدن صحنه کمک کند.

ممکن است لازم باشد ISO یا دیافراگم را کمی تنظیم کنید تا ببینید بهترین گزینه برای مکان شما چیست. اما اکنون کاملاً در مسیر ثبت تصاویر خود از آسمان زیبای شب قرار دارید!

نکات و توصیه‌ها

پیش‌زمینه
اگر می‌خواهید بین نور و فوکوس بین پیش‌زمینه و آسمان شب یک تعادل برقرار کنید، پیشنهاد می‌کنیم از هر عنصر، نوردهی‌های متعدد بگیرید و هنگام ویرایش، عکس‌ها را با هم ادغام کنید. زیرا برای به دست آوردن بهترین حالت هر کدام، به تنظیمات مختلفی نیاز دارید.

حتی ممکن است متوجه شوید که گرفتن عکس‌های پیش‌زمینه به مدت یک ساعت یا بیشتر و در طی ساعت آبی بتواند به شما کمک زیادی بکند؛ زیرا نور بیشتری برای کار با اشیاء پیش‌زمینه و بدون نیاز به بالا بردن ISO وجود دارد. البته به یاد داشته باشید که این کار همیشه امکان‌پذیر نیست.

بازتاب‌ها
اگر در حال عکاسی از آسمان شب در نزدیکی دریاچه هستید و شرایط آب‌وهوایی ثابت است، در این صورت یک فرصت عالی برای ثبت انعکاس ستارگان در آب وجود دارد. بسته به شرایط، راه‌های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد.

ما ترجیح می‌دهیم در طول تصویربرداری سراغ کار سخت برویم! بنابراین پیشنهاد می‌کنیم نقطه کانونی خود را روی آب تغییر بدهید و نوردهی کنید. سپس فوکوس خود را روی آسمان شب برگردانید و دقیقاً همان عکس را بگیرید. می‌توانید بعداً در ویرایش، آنها را ادغام کنید.

ممکن است متوجه شوید که باید در اینجا بسته به شرایط، کمی سرعت شاتر خود را متعادل کنید. نوردهی ۲۰ ثانیه‌ای انعکاس ستاره‌ها را به تصویر می‌کشد، اما ممکن است حرکتی روی آب وجود داشته باشد که وضوح را کاهش دهد.

می‌توانید نوردهی‌های کوتاه‌تری برای عکس بازتابی خود امتحان کنید. اما ممکن است مجبور باشید برای نشان دادن ستاره‌ها در هنگام ویرایش و پردازش، تلاش بیشتری کنید. ویرایش‌های گرادیان خطی لایت‌روم برای نشان دادن وضوح و وضوح بازتاب‌ها عالی هستند، پس این کار را امتحان کنید.

تعادل رنگ سفید
با اینکه معمولاً توصیه می‌شود برای ثبت عکس‌های نجومی، تعادل رنگ سفید روی دمای کمی خنک‌تر تنظیم شود، اما می‌توانید تنظیمات دستی WB یا حالات از پیش‌تنظیم‌شده را آزمایش کنید تا رنگ‌ها و تغییرات جالبی در عکس‌های خود ایجاد کنید.

اگر کمی آلودگی نوری دارید، تنظیم تعادل رنگ سفید در واقع می‌تواند آن را مانند یکی از ویژگی‌های عکس جلوه دهد (توصیه می‌کنیم بلافاصله دمای آن را خنک کنید و اثر آن را ببینید).

البته اگر در نزدیکی شهر هستید، برای کاهش نویز به یک فیلتر گرادیان نیاز دارید. برای شروع عکاسی نجومی، بهتر است از تنظیمات «تعادل رنگ سفید خودکار» استفاده کنید. سپس در هنگام ویرایش، تنظیمات سردتر و گرم‌تر را آزمایش کنید تا ببینید کدام جلوه برای شما جالب‌تر است.