ايتنا - منطقه ۵۱ چیست و در آنجا چه می‌گذرد؟

ایتنا - منطقه ۵۱ در دریاچه‌ای در بیابان متروک نوادا واقع شده و یکی از پایگاه‌های نیروی هوایی ایالات متحده است که به دلیل شایعه ارتباطش با اشیاء پرنده ناشناس (UFO) مشهور شده است.

تئوری‌های توطئه ادعا می‌کنند که این پایگاه برای آزمایش فناوری بیگانگانی که گفته می‌شود از سایت‌های تصادف بازیابی شده است مورد استفاده قرار می‌گیرد. به دلیل پنهان‌کاری طولانی‌مدت این پایگاه و عدم دسترسی مداوم آن به مردم، حتی بیشتر به این تئوری‌ها دامن زده می‌شود.

به گزارش ایتنا و به نقل از اسپیس، در نتیجه، این تأسیسات نظامی فرضی به بخشی ذاتی از اسطوره‌های مدرن و افسانه‌های شهری قرن بیستم تبدیل شده و تأثیر زیادی بر رسانه‌ها و فرهنگ عامه داشته است.

گفتنی است منطقه ۵۱ در ۲۰۰ کیلومتری شمال غربی لاس وگاس واقع شده است. این منطقه که در سال ۱۹۵۵ به عنوان بخشی از مجموعه آزمایشی و آموزشی نوادا تأسیس شد، در تلاشی از سوی شرکت هوافضای لاکهید (که اکنون لاکهید مارتین نام دارد)، برای جلب کارمندان به پایگاه، «پرادایس رنچ» نیز نامیده می‌شد.

ارتش ایالات متحده سرانجام در سال ۲۰۱۳ و پس از آن که یک سند طبقه‌بندی‌شده سابق سیا که جزئیات تاریخچه هواپیمای جاسوسی U-2 را توسط آرشیو امنیت ملی در دانشگاه جورج واشنگتن نشان می‌داد، وجود منطقه ۵۱ را تایید کرد.

اما این تصدیق به این معنی نیست که توصیه می‌شود مردم عادی از این پایگاه بازدید کنند. در واقع گفته می‌شود همچنان موانعی در قالب قوانین دولتی و نظامی برای مخفی نگه داشتن فعالیت‌های پایگاه وجود دارد.

منطقه ۵۱ چگونه با یوفوها ارتباط پیدا کرد؟
آزمایش هواپیماهای نظامی جدید و طبقه‌بندی‌شده، احتمالاً دلیل اصلی ارتباط بین منطقه ۵۱ و بشقاب‌پرنده‌ها است. توجه به این نکته مهم است که علیرغم تصویر رایج آن در فرهنگ عامه، اصطلاح «یوفو» (UFO) به هرگونه جسم پرنده ناشناس و نه به طور خاص فضاپیمای فرازمینی اشاره دارد.

درست است که گاهی اوقات می‌توان نور و هواپیماهای عجیب و غریبی را در این منطقه مشاهده کرد و آن را یک جهش آشکار به سمت بشقاب‌پرنده‌ها دانست، اما هواپیماهای جدید نیز ممکن است مانند آنها به نظر برسند. فرضیه اصلی در پس افسانه منطقه ۵۱ را می‌توان به این صورت خلاصه کرد: «دولت ایالات متحده آنچه که در منطقه ۵۱ می‌گذرد را فاش نمی‌کند و از اینرو رخدادهای آن باید فوق‌العاده اسرارآمیز باشند».

شایان ذکر است که آنچه ما منطقه ۵۱ می‌نامیم، تنها یکی از پایگاه‌های نظامی، آزمایشگاه‌های ملی و مراکز تحقیقات علمی دولتی در سراسر ایالات متحده است که با اطلاعات طبقه‌بندی‌شده —و حتی فوق محرمانه— سروکار دارد و کارگران و بازدیدکنندگان به مجوزهای امنیتی سطح بالایی نیاز دارند.

جدای از مشاهدات عجیب، اسطوره منطقه ۵۱ در سال ۱۹۸۹ زمانی سر زبان‌ها افتاد که مردی به نام رابرت لازار ادعا کرد که روی فناوری فرازمینی در داخل پایگاه کار می‌کند.

لازار به خبرنگار تلویزیونی گفت که عکس‌های کالبدشکافی بیگانگان را در منطقه ۵۱ مشاهده کرده و دولت ایالات متحده از این مرکز برای بررسی فضاپیمای فرازمینی کشف‌شده استفاده کرده است. البته با اینکه معلوم شد لازار یک شیاد و دروغ‌گو بوده است، اما ادعاهای او منجر به حدس و گمان‌هایی درباره تئوری‌های توطئه حکومتی متعددی شدند که بیشتر آنها شامل زیست فرازمینی هستند.

گفته می‌شود بسیاری از افسانه‌ها توسط فریبکارانی مانند رابرت لازار در دهه ۱۹۸۰ مطرح شدند. او با آب‌وتاب تعریف می‌کرد که خودش در آنجا کار می‌کرده و اجساد موجودات فضایی و بشقاب‌های‌پرنده سقوط‌کرده دیده است. این گفته‌ها توجه زیادی را به خود جلب کردند. اما بعداً فاش شد که او در آنجا مشغول به کار نبوده و برای خودش مدارک استخدامی و اشتغال به کار جعل کرده است.

با این حال، لازار ولوله‌ای در ایالات متحده و جهان بر پا کرد. فارغ از اینکه شایعات مربوط به فناوری‌های فرازمینی و منطقه ۵۱ تا چه حد نادرست باشند، اما این حدس‌ها در آگاهی عمومی و فرهنگ عامه دوام و قوام پیدا کردند.