شفق‌های قطبی نه تنها یک پدیده طبیعی زیبا هستند، بلکه نشانه‌ای از تعاملات بین بادهای خورشیدی و جو زمین نیز محسوب می‌شوند.
چهارشنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۳ ساعت ۰۱:۰۴
عکس روز ناسا: شفق‌های قطبی جنوبی و ایستگاه فضایی بین‌المللی
گفتنی است شفق‌های قطبی به دلیل تابش اتم‌های اکسیژن تحریک‌شده در جو بسیار رقیق بالای زمین ایجاد می‌شوند. در ارتفاعات بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ کیلومتر، نور سبز ناشی از اتم‌های اکسیژن غالب است، در حالی که نور قرمز می‌تواند تا ارتفاع ۵۰۰ کیلومتر نیز ادامه داشته باشد.
این پدیده‌ها معمولاً در نواحی نزدیک به قطب‌های زمین رخ می‌دهند و به خاطر زیبایی و رنگ‌های خاصشان مورد توجه قرار می‌گیرند.
.jpg)
علاوه بر درخشش این نورهای جنوبی، این تصویر از مدار پایین زمین (Low Earth Orbit) آسمان ستاره‌ای را از دیدگاه نیمکره جنوبی نشان می‌دهد. ستاره‌های موجود در کمربند اوریون و سحابی اوریون نزدیک لبه زمین و کمی سمت چپ مرکز تصویر قرار دارند.
همچنین، ستاره سیریوس یا شباهنگ، که روشن‌ترین ستاره در آسمان شب زمین است، در سمت راست و بالای مرکز تصویر دیده می‌شود.
شفق‌های قطبی نه تنها یک پدیده طبیعی زیبا هستند، بلکه نشانه‌ای از تعاملات بین بادهای خورشیدی و جو زمین نیز محسوب می‌شوند.
این پدیده‌ها به ما یادآوری می‌کنند که زمین در یک فضای بزرگ و پر از شگفتی‌ها قرار دارد و ما تنها بخشی از یک کیهان وسیع هستیم. دیدن این شفق‌ها از ایستگاه فضایی تجربه‌ای منحصر به فرد است که نشان‌دهنده زیبایی‌های طبیعت و علم نجوم است.
کد مطلب: 80774
