ايتنا - نخستين آزمایش خون با تلفن همراه توسط محقق ایرانی

تیم تحقیقاتی محمد فقری پروفسور مهندسی مکانیک دانشگاه رود آیلند موفق شدند یک دستگاه نوآورانه را ابداع کنند که با استفاده از یک تراشه قادر است ارزش‌های خون را اندازه‌گیری کند.

این دستگاه تنها با استفاده از یک سوزن با سوراخ ریز از آزمایش شونده یک قطره خون می‌گیرد و آزمایش را در کمتر از ۳۰ دقیقه انجام می‌دهد.

محمد فقری در این خصوص توضیح داد: "این دستگاه گامی مهم در تشخیص پزشکی است. در این روش، آزمایش می‌تواند در یک کلینیک، در یک تحقیق پزشکی و یا در خانه ارزیابی و پیگیری شود. به این ترتیب، بیماران دیگر نباید روزها در اضطراب نتیجه آزمایشات بمانند بلکه می‌توانند خون را در حالی که برای ویزیت پیش پزشک خود رفته‌اند انجام دهند و قبل از اینکه مطب را ترک کنند نتایج آماده باشد."

با این فناوری جدید، یک قطره خون بر روی یک کارتیچ یک پلیمر پلاستیکی نازکتر از یک کارت اعتباری قرار می‌گیرد. به محض اینکه این کارتیچ وارد یک حسگر زیستی به بزرگی یک جعبه کفش شد وارد کانال‌های کوچکی به بزرگی ۵۰۰ میکرون شده و به طرف یک حسگر واکنش‌دهنده که قادر است نشانگرهای زیستی بیماریها را ارزیابی کند حرکت می‌کند.

جعبه‌ای که کارتیچ داخل آن می‌شود محتوی یک طیف نگار مینیاتوری و یک میکرو-پمپ است.

این حسگر قیمت بالایی حدود ۳ هزار و ۲۰۰ دلار دارد. اما نسل آینده این فناوری می‌تواند از هزینه آزمایش خون بین ۴۵ تا ۸۵ دلار برای هر تست به ۵/۱ دلار کاهش یابد که در واقع قیمت کارتیچ پلاستیکی و واکنش‌دهنده‌ها است.

این سیستم می‌تواند برای کشف بیماری‌های متعددی از آلزایمر تا بیماری‌های ویروسی خطرناک مثل ایدز، هپاتیت B و آنفلوآنزای A کاربرد داشته باشد.

گام بعدی تیم این دانشمند ایرانی تولید یک حسگر بازهم کوچکتر، قابل حمل تر و ارزانتر است که حتی بتواند با یک تلفن همراه هوشمند عادی نیز یکپارچه شود.

به این ترتیب به جای جعبه ارزیابی واکنش‌ها، تلفن همراه هوشمند توان محاسبه شاخص‌ها را خواهد داشت. به این ترتیب می‌توان اطلاعات و نتایج آزمایش را برای پزشک و یا مرکز درمانی ارسال کرد.

محمد فقری در این خصوص افزود: "ما در حال توسعه نسل آینده این سیستم هستیم و فکر می کنیم که زمان زیادی برای تجاری سازی آن نیاز نخواهد بود."

پروفسور محمد فقری فوق لیسانس خود را در سال ۱۹۷۰ از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی گرفت. سپس در سال ۱۹۷۳ از دانشگاه ایالتی اورگان مدرک دکتری را در رشته مکانیک دریافت کرد. برای ادامه تحصیلات به دانشگاه مینه سوتا رفت و در سال ۱۹۸۲ با مدرک فوق دکتری فارغ التحصیل شد.