ایتنا - حالا خیال‌مان راحت است که فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشورمان سرپناه و سرپرست دارد و از دست رفتنی نیست.

پریسا سجادی

***

وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات کشورمان طی دو سه هفته اخیر روزگار شیرینی را البته بر لبه تیز ماندن و رفتن پشت سر گذاشت.

طرح موضوع ادغام و هم رده شدن فیبر های نورانی با جاده های قیرگون، رگ غیرت آی تی من‌های مملکت را برجسته کرد.
وزارتخانه‌ای که رو به زوال می‌رفت و فریاد اعتراض اهالی فاوا که گوش باعث و بانیان پیوند نا مبارک وزارت‌های بی ربط را پر کرد.

در این میان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات که عمری سرکوفت بی اقدامی ، بی جنمی و وازدگی خورده بود ، به ناگاه و برای نخستین بار احساس عزت و رضایت از مفید بودن یافت.

چرا که وزارتخانه‌ای که تا پیش از این محکوم بود به کم کاری و غفلت از فناوری اطلاعات و پرداختن صرف به ارتباطات با خیل گسترده هوادارانی مواجه شد که از حذف این وزارتخانه در هراس بودند.

اما دوران ملاطفت کوتاه بود و به لطف صفت فخیمه امنیتی که از سوی ستاد کل نیروهای مسلح و سازمان پدافند غیر عامل به ICT اعطا شد و ICT به شورای نگهبان گوشزد ، وزارت ICT از گزند ادغام مصون ماند و به جایگاه پیشین بازگشت.

حالا خیال‌مان راحت است که فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشورمان سرپناه و سرپرست دارد و از دست رفتنی نیست.

حال وزارت ارتباطات می‌تواند به شش سال تلاش پیگیر خود از زمان جناب ریاضی تاکنون ادامه داده و نسبت به ایجاد اینترنت ملی پیشین و شبکه ملی اینترنت فعلی بکوشد.

همچنین ریسمان فیبر نوری را گرفته ابتدا آب کر بکشد و تا در منزل شهروندان ایرانی بکشاند. محتوا را هم که خدا می‌رساند.

ارایه اینترنت پرسرعت ارزان و شبکه موبایل پایدار و بدون قطعی در سراسر کشور ، یکپارچه سازی خدمات الکترونیکی دولت ، ایجاد پورتال ملی آبرومند و تعاملی و بالا بردن جایگاه ایران در شاخص‌های بین‌المللی ICT هم که یا جزو موارد امنیتی است و اجازه آن در دست این وزارتخانه نیست یا اساساً در زمره مسوولیت‌های این وزارت خانه قرار نمی‌گیرد.