دبيران نخستين جشنواره دانشجويان وبلاگنويس ايران، در نامهاي به رييسجمهور، در باره وبلاگ نوشتهاند: چند هنگامهاي است كه در تكاپوي پاسخ به يك پرسشيم و پرسش اين روزهاي ما، وراي چرايي، چگونگي ادبيات نامهاي است كه در پس آن قرار است شما را نه تنها به عنوان يك رييس جمهور كه بهعنوان شهروندي پر دغدغه خطاب كنيم. آقاي خاتمي، نويسندگان اين نامه،برگزار كنندگان يك رخداد دانشجوييند، خيلي سادهتر از آنچه فكرش را ميكنيد. رخدادي كه بيارتباط با شعارهاي پيشين ما و شما نيست. قرار است از وبلاگ بگوييم. از اين نورسيدهاي كه اينك در تملك آن نسلي است كه با واژههاي شما خو گرفتهاند، يا بهتر با خاطرات واژههاي شما. بد نيست دوره كنيم ارزشهاي باز آفريده شدهاي را كه به ما براي بودن و ماندن، نفسي تازه داد. امروز مسيري است براي پذيرش واقعيت تنوع و تكثر در يك جامعه و به جرات ميتوان گفت: براي نخستين بار جامعه ايراني بدون بهره از جرياني سياسي يا اجتماعي ميتواند به توليد و توزيع انديشه و تفكر بپردازد. به ديگر سخن، ارزش نهادن به رسانههاي حوزه شهروندي ارزش نهادن و تكريم شهروند و حقوق او در جامعه مدني است. آقاي خاتمي، از ديالوگ گفتيد و گفتمان بين تمدنها، راستي يك سوال! آيا وقتش نشده تا ديالوگ از پوسته ديپلماتيك و دولت در برابر دولت خارج گردد و به تبادل انديشه بين شهروندان مبدل شود؟ آيا زمان ديالوگ بين نهادهاي مدني بدون انگاشتن مرزها در مقام مانع فرا نرسيده؟ در كجاي مختصات جهاني شدن ايستادهايم، به انكار برخاستهايم يا به انزوا؟ براي ديالوگ، رسانهاي دو سويه ميخواهيم و وبلاگ اين ابزار كوچك، پنجرهاي است و به كوچههاي باريك دهكدهاي كه اينك به ترديد، در كنار آن ايستادهايم. در اين رسانه نوظهور، مخاطب، سوم شخص غايب نيست كه كتمان شود بلكه عريان بودن حضور او به ديالوگ اصالت ميبخشد، اصالتي جهانشمول. زمان آن فرا رسيده كه نه به انزوا بنشينيم و نه به انكار. بايد گفت و به همان ميزان بايد شنيد و ابزارهاي اين گفتمان دو سويه را به حرمت آناني كه حرفي براي گفتن و اشتياقي براي شنيدن دارند، پاس داشت. آقاي خاتمي، وبلاگ ايراني، پلي است از عمق سنت به وراي مدرنيسم، با آسيبها و فرصتهايش آقاي خاتمي، نخستين جشنواره دانشجويان وبلاگ نويس ايران، خارج از تب زدگي سياسي و غرضورزيهاي رايج، در فضاي امن دانشگاه و در نشاط بيمثال آن به شدن خواهد انجاميد. وآنچه كه ما ميخواهيم پرداخت همه جانبه به يك پديده است پديدهاي كه براي ايرانيان تازه است و تاثير گذار. آقاي رييس جمهور: فردا در يك قدمي ما است و فرصتها اندك، منتظرتان ميمانيم.