ايتنا - راز بقا

نویسنده: آریل امت
مترجم: آیدا محمدی ترکان
بسیاری صاحبان کسب‌وکار و متخصصان فناوری اطلاعات که در جریان مسائل مربوط به تغییرات آب‌وهوایی قرار گرفته‌اند با این سوال روبرو هستند: چگونه مدیران مراکز اطلاعاتی با عواقب طوفان‌های ۱۰۰ یا حتی ۵۰۰ ساله، سیل‌و دیگر فجایع طبیعی که هواشناسان پیش‌بینی می‌کنند کنار خواهند آمد؟

برخی کارشناسان معتقدند مدیران مراکز اطلاعاتی کلیدی باید به تقویت تسهیلات موجود بپردازند. اما برخی دیگر از محققان بر این باورند که آنها باید به سرزمین‌هایی مرتفع‌تر نقل مکان کنند. گروه سومی نیز می‌گویند مدیران باید از هر دو استراتژی تبعیت کنند.

اما متخصصان در مورد یک مطلب اطمینان دارند: تعداد اندکی از موسسات IT - حتی آن دسته‌ای که از طوفان‌های اخیر آسیب دیده یا به سختی جان به در برده‌اند - به فکر راهکارهای طولانی مدت هستند.

بیشتر مدیران IT اگر هم به فکر باشند معمولا روش مقابله با کمترین هزینه ممکن را برمی‌گزینند. برای مثال پیتر ساکو مدیر و موسس شرکت ارائه راهکارهای مراکز اطلاعاتی که به کار طراحی و مشاوره سیستم‌های اطلاعاتی در فرانکلین لیکس مشغول است در مورد طوفان سندی می‌گوید: «اغلب مدیران فقط به تقویت مراکز اطلاعاتی موجود فکر می‌کنند».

وی اعتقاد دارد اینکه بیشتر رایانه‌ها با یکدیگر شبکه می‌شوند نشان‌دهنده اهمیت هر مرکز اطلاعاتی است.

شرکت اشتراک فضاهای مربوط به زیرساخت‌های IT به نام اینترنپ (Internap) در حال تقویت آن دسته از تسهیلاتی است که بیشتر در معرض خطر قرار دارند که از جمله آنها می‌توان به ساختمان خیابان ۷۵ منهتن که در معرض طوفان سندی قرار گرفت اشاره کرد.

در طول طوفان، پمپ‌های سوخت خاموش شدند و این شرکت برای ادامه کار سرورها به منبع ذخیره ۱۲۰۰ گالنی وصل شد.
استیو اورکارد نایب رئیس توسعه و عملکرد اینترنپ می‌گوید: «هیچ کس فکرش را هم نمی‌کرد که طوفان سندی تا این حد فاجعه‌بار باشد. ما به دنبال ایمنی بالاتر هستیم.»

این شرکت اعلام کرده است که در حال ساخت مرکز اطلاعاتی جدیدی در بخش سیکاکس نیوجرسی است که از گزند سیل دور باشد. اورکارد می‌گوید: «ما تغییرات آب‌وهوایی را جدی می‌گیریم و محل جدید انتخابی حاکی از همین مساله می‌باشد».

طوفان‌های کاترینا در سال ۲۰۰۵، گوستاو و آیک در سال ۲۰۰۸ و ایزاک در سال ۲۰۱۲ همگی گالف کوست را چنان در هم کوبیدند که مدیران IT شرکت انترژی به ارزش ۱۰ میلیارد دلار و دارای ۱۵۰۰۰ کارمند از تصمیم خود مبنی بر داشتن مرکز اطلاعاتی واحد در نیو اورلینز چشم‌پوشی کردند.

جیل ایزرائیل مدیر عامل سازمان Entergy می‌گوید: «ما می‌دانستیم که مرکز اطلاعات در مسیر طوفان قرار دارد و به همین دلیل برای جلوگیری از اضطراب و تشویش محل آن را تغییر دادیم. در محل مرکز اطلاعات با سیل مواجه نشدیم اما برق نداشتیم، خطوط ارتباطی قطع بودند و با استفاده از ژنراتورها این شرایط را از سر گذراندیم.»

در زمستان سال ۲۰۰۶ سازمان تصمیم به تاسیس دو مرکز اطلاعاتی در جکسون، می‌سی‌سی‌پی و لیتل راک آرکانزاس گرفت. در لیتل راک شرکت به بازسازی و تقویت کتابخانه‌ای با دیوارهای آجری محکم پرداخته و برای پشتیبانی تاسیسات کم‌کم قطعات سخت‌افزاری و نرم‌افزارهای اصلی خود در نیواورلئانز را تا سال ۲۰۰۸ به آنجا انتقال داد.

در نهایت تا سال ۲۰۱۰ شرکت انترژی موفق به تکمیل مرکز اطلاعاتی در جکسون به ارزش ۳۰ میلیون دلار شد. به گفته جیل ایزرائیل این شرکت موفق به ایجاد تعادل بار ترافیکی (Load Balancing) بسیاری سیستم‌ها، از جمله ایمیل، میان دو مجموعه می‌شود. وی می‌گوید: «انتقال تسهیلات به نیواورلئانز نیازمند آرایش ویژه‌ای بود. اما ما بعد از طوفان کاترینا با طوفان‌های بزرگ‌تری از جمله در لیتل راک مواجه شدیم. اما من دیگر نگران نخواهم بود.»

شرکت هر سال به منظور اعمال واکنش صحیح اقداماتی را برای مقابله با گردبادها و دیگر طوفان‌ها اجرا می‌کند. ایزرائیل می‌گوید: «یکی از مسائلی که سریعاً نظر ما را جلب کرد تاثیر نیروی کار متفرق بود. کارکنان ما از نقاط دوردست قادر به انجام کارهایی هستند که از تاثیر بالایی برخوردار است.»

اما هنوز هم بسیاری به این مسائل اعتنایی نمی‌کنند. فروشندگان محصولات IT در اروپا و آمریکا همواره بر این اعتقادند که طوفان‌های غول‌آسا در طبیعت قابل پیش‌بینی نیستند. در برخی شرایط، حتی در مواردی که طوفان آسیبی از خود بر جای گذاشته، مدیران شرکت‌ها در هنگام تعیین اولویت‌های IT خود را بی‌اعتنا نشان می‌دهند.

بی‌خبری، خوش‌خبری نیست
راکش کومار تحلیل‌گر زیرساخت‌ها در مراکز اطلاعاتی گارتنر می‌گوید: «در گذشته برداشت مردم از یک محل ایمن چه بوده‌است؟».

وی به یخبندان، سیل در سواحل و دیگر فجایع غیر قابل پیش‌بینی اشاره کرده و سونامی را معضلی در آسیا به شمار می‌آورد. کومار می‌گوید: «تا زمانی که با قطع اطلاعات مواجه نباشیم مشتریان به خطرات و تغییرات هیچ توجهی نمی‌کنند.» به گفته وی بیشتر مشتریان در اروپا و ایالات‌متحده طرفدار ارزیابی خطرات طولانی‌مدت بوده و حداقل در تئوری فعال هستند.

کارشناسان اذعان می‌کنند حتی با گذشت چند سال از طوفان سندی در سواحل شرقی ایالات متحده شرکت‌ها اقدامی در جهت تغییر مکان مراکز اطلاعاتی خود نمی‌کنند.

نیل شیهان معمار مراکز اطلاعاتی و مدیر شرکت شیهان و شرکا که شرکتی معماری در شیکاگو است می‌گوید: «آنها نه تنها به دنبال جایجایی نیستند بلکه در پی توسعه در همان محل نیز هستند».

وی می‌گوید: «ما شاهد توسعه مشتریان خود در سواحل نیوجرسی، درست در محل وقوع سیل، هستیم.» وی همچنین معتقد است که معماران مراکز اطلاعاتی با مطالعه سطح سیل در ۵۰۰ سال گذشته قادر به تعیین محل اولین طبقات می‌باشند، تا در صورت وقوع، سیل تنها به محل پارکینگ رسوخ کرده و بر طبقات فوقانی تاثیری نداشته باشد.

برخی به جای حرف زدن عمل می‌کنند. برای مثال در منهتن، خیابان ۱۴۰ غربی مرکز راهگزینی ورایزون فشارهای طوفان سندی را با تمام وجود احساس کرد. ۵ طبقه زیرزمینی و شبکه کابل‌های ورایزون به زیر آب فرو رفت. تکنیسین‌ها تلاش کردند که ژنراتورهای اضطراری را فعال کرده و آب را به بیرون پمپ کنند.

از آن پس شرکت ورایزون مجبور شد تمامی ۱۵۰ تن کابل مسی آسیب دیده را از خیابان‌های منهتن، دفاتر اصلی و محل مشتریان خارج کرده و آنها را با کابل‌های فیبری ضدآب در مجراهای سیمی مشخص جایگزین کند.

کریس کیم نایب رئیس بخش پاسخگویی به مشتریان جهانی در شرکت ورایزون می‌گوید: «اگر فیبر نوری را در وان پر از آب فرو برید هم کار خواهد کرد. فیبر عایق آب است».
با جایگزینی زیرساخت‌های الکتریکی و آوردن آنها به طبقات بالاتر این شرکت دفتر مرکزی آنلاین خود را پس از یک هفته راه‌اندازی کرد.

کیم اشاره می‌کند برخی مشتریان زیرساخت‌های خود را به طبقاتی که فضای اجاری آنها محسوب می شد منتقل می‌کنند و برخی به گسترش سرویس‌های جدید نظیر وایرلس سیار، IP وایرلس و رایانش ابری (cloud computing) پرداخته و به کارمندان اجازه می‌دهند از راه دور به فعالیت خود ادامه دهند.

وی می‌گوید: «حتی در برخی ساختمان‌ها با تغییر کاربری روبرو بوده و آنها را از محل کسب و کار به کاربری مسکونی تغییر داده و به راه‌اندازی سرویس وایرلس پرداخته‌ایم.»

آیا درس گرفتیم؟
تاثیرات تغییرات آب‌وهوایی و طوفان‌هایی نظیر کاترینا و سندی غیرقابل پیش‌بینی است. در حال حاضر حتی هواشناسان نیز قادر به پیشگویی شرایط آب‌وهوایی شدید نظیر سطح اقیانوس‌ها و افزایش دما نیستند.

اما در ایالات متحده مکان‌هایی همچون منهتن، لانگ‌آیلندز، نیوجرسی، میامی، ویرجینیا، بوستون، واشینگتن و حتی سیاتل و سانتیاگو در معرض سیل ساحلی هستند.

جیم گروگان، تحلیل‌گر کسب‌وکار در گروه تحقیقاتی ۴۵۱ می‌گوید: «من فکر می‌کنم تاثیر طوفان‌های اخیر و آمارهای بالای مربوط به شرایط آب‌وهوایی هشدار‌دهنده هستند».

وی در ادامه می‌گوید: «هر رویدادی درسی دربردارد. این درس‌ها را می‌توان از فعالیت‌های خلاق مراکز ارتباطی برای حفظ دفاتر خود آموخت».

با اینکه طوفان سندی برای بیشتر مراکز ارتباطی در مناطق نیویورک هشداری در اتخاذ راهکارهایی برای تقویت تسهیلات محسوب می‌شود، هنوز مشخص نیست که چه تعداد از آنها راه‌حل‌هایی طولانی مدت را پی خواهند گرفت که عبارتند از: خروج کامل از شهر، یا توسعه تسهیلات جداگانه در مناطق مختلف جغرافیایی، یا انتخاب یک راه حل ثالث «بازیابی پس از حادثه» و یا رایانش ابری.
به اعتقاد گروگان برخی سازمان‌های بزرگ IT به دنبال محل‌هایی جایگزین برای مراکز اطلاعاتی هستند.

وی می‌گوید: «از مراکز اطلاعاتی چند منظوره در آتلانتا، ویرجینیا، و دیگر مکان‌ها، مشتریان در شمال‌شرقی استقبال فراوانی کرده‌اند.»

بسیاری کسب‌وکارها که استطاعت رویارویی با راه‌حل‌های فجایع را دارند برای هاستیگ سیستم‌ها در تسهیلات چند منظوره ایمن در خارج از شهرها به شرکت‌هایی نظیر Cervalis روی می‌آورند. کروالیس که ارائه‌دهنده زیرساخت‌های IT با بیش از ۲۰۰ مشتری نظیر بانک‌ها و شرکت‌های نرم‌افزاری دارای چندصد هزارمتر مربع فضای چندمنظوره در حومه نیویورک، پاسیک کانتی نیوجرسی و فرفیلد کانکتیکات است که همگی در طبقات فوقانی قرار دارند.

کروالیس کابین‌هایی ایمن با قدرت بالا و کاملاً پر (هر کابین دارای ۲۰ تا ۳۰ سرور است) را به قیمت ماهانه ۱۵۰۰ دلار ارائه می‌دهد. طبق گفته زک مارگولیس نایب رئیس فروش، بازاریابی و توسعه بازار کروالیس، مشتریان می‌توانند از امکانات آن به عنوان مرکز اطلاعاتی اولیه یا ثانویه استفاده کنند و هزینه این تسهیلات از ساخت تسهیلات اضافی ارزان‌تر است.

البته تمامی کسب‌وکارها استطاعت چنین پیشگیری‌هایی را نداشته و بعضاً مشاغل کوچک به اهمیت پشتیبانی از اطلاعات واقف نیستند. اما شرکت‌ها برای حصول اطمینان از ادامه کسب‌وکار باید به ابزارهای مقرون به صرفه‌تری همچون رایانش ابری یا نوارهای بازیابی اطلاعات به هنگام فجایع دسترسی داشته باشند.

به علاوه بیشتر کسب‌وکارها هنوز در شهرهای اصلی دایر هستند. مایکل لوی تحلیلگر اشتراک فضا در مراکز اطلاعاتی گروه تحقیقاتی ۴۵۱ می‌گوید: «منهتن هنوز طرفداران زیادی دارد زیرا قطب ارتباطات ایالات متحده است».

بیشتر شرکت‌های تجاری که نگران اخفاء اطلاعات خود هستند تمایل به نزدیکی به مراکز تجاری و کنترل اطلاعات خود دارند اما با امکانات فیبر نوری حتی با وجود فواصل طولانی نیازی به نگرانی در مورد این مسائل نیست.

در کل کومار معتقد است که بیشتر مدیران IT نشانه‌های تغییرات آب‌وهوایی را جدی نمی‌گیرند. وی اذعان می‌کند: «در لندن و آلمان زمستان‌ها سخت‌تر شده‌است و ما شاهد انجماد برخی از تجهیزات الکترونیک بوده‌ایم.»

علیرغم تمامی موارد ذکر شده مدیران IT هنوز به ارزیابی فعال خطرات فجایع نپرداخته‌اند. کومار می‌گوید: «وقتی از ارزیابی خطرات صحبت می‌کنم مشتریان می‌گویند بسیار خب ما از مهندسان می‌خواهیم که گزارشی را تکمیل کنند، اما بعد از گذشت دو ماه این مساله هنوز هم در آخر لیست آنها جای دارد».

منبع: نشریه Computer World