دكتر مسعود كوثري كه در همايش بين المللي دين و رسانه، مقالهاي را با عنوان «تعاملي بودن و بازبودگي در بازيهاي كامپيوتري ديني» ارايه كرده، در گفتوگو با خبرگزاری ایسناگفت: يكي از بحثهايي كه در دنياي امروز مطرح است، مطالعات بازيهاي رايانهيي و ويدئويي است كه تقريبا بخشي مهمي از اوقات فراغت كودكان و نوجوانان را به خود اختصاص دادهاند . وي افزود:پيش از مطالعات فرهنگ و جامعه شناسي بررسيهاي روانشناسي دربارهي بازهاي رايانهيي رايجترين شكل بوده و كمتر از منظر جامعه شناسي و فرهنگي به اين مساله پرداخته شده است اما با توجه به اين كه تنها با ديدگاههاي روان شناسي نميتوان اين پديده را شناسايي كرد، بنابراين ساير علوم به ويژه جامعهشناسي پا به اين حيطه گذاشتند. وي با اشاره به اين كه مطالعهي بازيهاي ويدئويي و رايانهيي نياز به تعامل بين رشتهاي دارد تا اين كه يك علم به طور خاصي در اين عرصه فعاليت كند، گفت: در بازيهاي ويدئويي و رايانهيي آنچه مطرح است ، تفاوت play و game است ، در حقيقت gameها بازيهاي بستهاي هستند وتنها همه عناصر آن براي رسيدن به يك هدف مشخص مورد استفاده قرار ميگيرند ، در صورتي كه درPlay بازي كردن بيهدف بوده و در واقع خود بازهاي غايت و هدف هستند. اين مدرس ارتباطات، ادامه داد: امروزه بازيهاي play بيشتر مورد توجه كودكان و نوجوانان است ، چرا كه قابليت تعاملي دارند كه اين امر از مشخصههاي رسانههاي نوين است، اما ميزان تعاملي بودن در هر يك از رسانهها متفاوت است، در بازيها نيز همين امر حاكم است، به طور مثال در برخي از بازيها ويژگي تعاملي بودن بسيار بالا و در برخي، اين ميزان بسيار پايين است. به عقيدهي وي، قابلييت تعاملي بودن بالا به فرد اجازه ميدهد، سرنوشت افراد را خودش رقم بزند.بنابر اين با افزايش سن فرد، گرايش به بازيهاي با قابليت تعاملي و بازبودگي بيشتر افزايش مييابد. كوثري، يادآور شد: سهم بازيهاي رايانهيي و ويدئويي به ويژه در زندگي نوجوانان كه اوقات فراغت درون خانه دارند ، بسيار حائز اهميت است. والدين ايراني ميكوشند با انتخاب بازيهايي از نوع ديني يا هوشي، كودكان و نوجوان خود را به استفاده از بازيهاي سالم سوق دهند . وي ادامه داد: براي رفع بسته بودن بازيهاي ديني بهتر است ، حوزهي اين بازيها را گسترش دهيم و تنها به حوزهي بزرگان ديني محدود نباشيم ، بلكه بايد به زندگي روزمره بپردازيم، مانند زندگي واقعي؛ هر كسي عمل نيكي انجام داد پاداش گيرد يا برعكس آن ، در واقع كاراكترهاي ديني بر اساس آنچه در واقعيت هستند، در انتخاب و شكل داده شوند، چرا كه هدف در بازي هاي ديني تنها سرگرمينيست . به عقيدهي وي اگر در بازيهاي رايانهيي با محتواي ديني ، قدرت انتخاب را به كودكان و نوجوانان بدهيم در انتقال مفاهيم ديني موفقتر عمل كرده ايم ، چراكه اين امر سبب ميشود بازيگر گرايش بيشتري به انتخاب اين بازيهاي داشته باشد . وي در پايان، دربارهي همايش دين و رسانه،گفت: تاكنون رابطهي دين و رسانه مورد بررسي قرار نگرفته است، در واقع اين همايش ميتواند زمينهاي ايجاد كند تا رابطهاي دين و رسانه بيشتر مورد توجه قرار گيرد. همچنين با يك نقادي مثبت و به دور از تحليلهاي ستايشگرانه اين رابطه را ترسيم كنيم، به ويژه رسانه در يك جامعهي ديني مانند ايران مطرح ميشود، در حقيقت بايد رابطهاي متقابل را ميان رسانه و دين ايجاد كرد وتا هر يك به تنهايي دچار ضربه نشوند .