ایتنا- با توجه به عقیده ترکها که اردوغان با اینترنت دشمنی دارد، واگذاری میزبانی این همایش مهم به این کشور کمی عجیب به ننظر میرسد.
نگاهی به سیر کنفرانس «میدان گسترش اینترنت» کنفرانس IGF از سال ۲۰۰۶ با میزبانی آتن یونان با شعار«آزادی بیان: جریان آزاد اطلاعات، دانش و عقاید» آغاز به کار کرد.
دومین دوره کنفرانس IGFنیز سال ۲۰۰۷ با شعار «اقتصاد دیجیتال با حاکمیت اینترنت» در ریودوژانیرو برزیل برگزار شد.
میزبانی سومین دوره این کنفرانس درسال ۲۰۰۸ با شعار «همگرایی دیجیتال فراتر از تکنولوژی» به حیدرآباد هندوستان تعلق گرفت.
سال ۲۰۰۹ نیز شرم الشیخ مصر با شعار «بهبود و رشد اقتصاد از طریق اینترنت: با افزایش سرمایهگذاری در زیرساختها»، میزبان این کنفرانس بود. در سال ۲۰۱۰ vilinus لیتوانی میزبانی این کنفرانس را با موضوع حفاظت از اطلاعات و حفظ حریم خصوصی به عهده گرفت.
سال ۲۰۱۱ نیز ششمین دور این کنفرانس درنایروبی کنیا برگزار شد و سیستمهای ابری برای گردش اطلاعات در کشورهای در حال توسعه از موضوعهای اصلی این همایش بود.
هفتمین دوره این کنفرانس نیز در سال ۲۰۱۲ با میزبانی باکو آذربایجان با شعار «توسعه اجتماعی و اقتصادی و توسعه انسانی پایدار با اینترنت» برگزار شد. بالی اندونزی نیز در سال ۲۰۱۳ با شعار «پلهایی بسازیم: همکاری برای رشد و توسعه اینترنت پایدار» میزبان هشتمین دوره این کنفرانس بود.
ترکیه؛ کشوری که در تابستان گذشته به دلیل اعتراضات مردم در «پارک گزی» و به دنبال آن، برخورد شدید دولت با فعالان اینترنت در صدر رسانههای جهان قرار گرفت، قرار است ۲۵ سپتامبر میزبان نشست Webrazzi شود.
این نشست، یکی از تأثیرگذارترین نشستهای اینترنت و کنفرانسهای فناورانه و مبتنی بر تکنولوژی منطقه است که با وجود اعتراض مکرر فعالان حقوق بشر و عرصه فناوری، قرار است در استانبول برگزار شود. در این کنفرانس بیش از هزار و ۵۰۰ نفر شرکت خواهند داشت که در میان آنها۸۰ نفر سخنگوی شرکتهای پیشرو و مؤسساتی هستند که فضای دیجیتال را در جهان شکل میدهند.
نشست Webrazzi طیفی از موضوعات مختلف مانند تجارت الکترونیک و بازاریابی دیجیتال، شبکههای اجتماعی، سرمایه، سرمایهگذاری، بازیهای آنلاین، اپلیکیشنهای موبایل، امنیت فضای مجازی، نظارت و... را در بر میگیرد و در هریک از این حوزهها قرار است کارگاهها و پنلهای آموزشی، سخنرانی، همایش و میزگردهایی ویژه برگزار شود.
سخنرانانی ویژه در نشست Webrazzi با برگزاری کنفرانس و نشست Webrazzi،مخاطبان در قلب صنعت و تکنولوژی اینترنت قرار میگیرند که این موضوع از سخنرانان این نشست پیداست.
از سخنرانان این نشست می توان به «جیم مکلوی» مهندس کامپیوتر امریکایی پایه گذار Square، سیستم پرداخت پول از طریق تلفن همراه، «آندره موریس» بنیانگذار شرکت WebArts و «نیکلاس بروسون» پایهگذار BlaBlaCar اشاره کرد.
BlaBlaCar سیستمی است که در فضای وب طراحی شده و به رانندگان تاکسی که صندلی خالی دارند کمک می کند تا مسافران را در شهر ردیابی کرده و درواقع آنها را زودتر پیدا کنند و خدمات ارائه دهند.
Heather Leisman که سالهاست در زمینه گردشگری در فضای مجازی فعالیت میکند و تاکنون موفقیتهای بی نظیری در جذب توریست به بریتانیا کسب کرده است نیز یکی دیگر از این میهمانان و سخنرانان است.
با نگاهی گذرا به نشست Webrazzi، میتوان به اهمیت آن پی برد اما موضوع، این است که بسیاری معتقدند با توجه به محدودیتهایی که تابستان گذشته، دولت ترکیه برای کاربران اینترنت قرار داد، این میزبانی حق این کشور نیست. این گروهها معتقدند رجب طیب اردوغان، نخست وزیر پیشین که از همین ماه در مقام ریاست جمهوری قرار گرفته، دشمنی آشکاری با اینترنت نشان داده و چندین بار مخالفت خود را با شبکههای اجتماعی مانند توئیتر، فیسبوک، یوتیوب و... بیان داشته است.
ترکیه میزبان IGF نهم موضوع وقتی بالا می گیرد که بدانیم ترکیه همین چند روز پیش نیز میزبانی نهمین کنفرانس IGF «میدان گسترش اینترنت» را با شعار «ارتباط بین قارهها: ارتقای اینترنت» به عهده داشت.
کنفرانسی چهارروزه که سالهاست از سوی سازمان ملل برای تقویت و تسهیل دسترسی مردم سراسر جهان به اینترنت برگزار می شود. کنفرانس «میدان گسترش اینترنت» اجلاسی سالانه است که میکوشد با همکاری دولتها و نهادهای اقتصادی و اجتماعی، دسترسی به اینترنت را برای طیف وسیعتری از مردم امکانپذیر کند.
در این کنفرانس، پنل آموزشی «اینترنت جهانی» هم برگزار شد و هریک از صاحبنظران، برای افزایش دامنه حضور اینترنت در مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاست بینالملل، آموزش و فرهنگ راهکارهایی ارائه دادند.
نهمین کنفرانس IGF درواقع مجمعی برای تسهیل بحث و گفت گو و تبادل نظر در زمینه شفافسازی و آزادی و دموکراسی در فضای اینترنت و همچنین سیاستهای عمومی مرتبط با اینترنت در کشورهای جهان محسوب میشود.
این کنفرانس درواقع پلتفرمیرا فراهم می کند تا دولتها،نهادهایی که از (WSIS)اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی اعتبار گرفتهاند و همچنین مؤسسات خصوصی با تجربه حضور فعال در اینترنت برای توسعه اینترنت در جهان تلاش کنند.
به عبارت دیگر در این کنفرانس، تلاش می شود راهکارهایی ارائه شود که نمایندگان دولتها و نهادهای مدنی بتوانند کمک کنند تا منافع و مزایای اینترنت به گروههای بیشتری از مردم برسد و عده بیشتری بتوانند از اثرات اقتصادی، اجتماعی، آموزشی، فرهنگی و... آن استفاده کنند.
توازن بین حریم خصوصی و جریان آزاد اطلاعات، تمرین برای حقوق بشر در همه مرزها شامل آزادی بیان و ابرازعقیده، سد شدن جلوی اطلاعات یا دسترسی آسان به اطلاعات، استراتژیهای تجارت در فضای مجازی مانند آگهیهای تبلیغاتی، نظارت و... نیز از دیگر اهداف این کنفرانس است.
اعتراضها به میزبانی ترکیه IGF درحالی به کار خود پایان داد که میزبانی این کشور از سوی بسیاری، زیر سؤال رفته بود و برای محل برگزاری این کنفرانس کم و بیش اعتراضهایی وجود داشت ولی حالا با اعلام خبرجدید مبنی بر برگزاری نشست Webrazzi ،این اعتراضها پررنگ تر شده است.
با این که در کنفرانس IGF بسیاری از فعالان عرصه فناوری، فعالان حقوق بشر، معاون دبیرکل سازمان ملل، کمیسر اتحادیه اروپا، نماینده سازمان دیدبان حقوق بشر و... حضور داشتند ولی این موضوع باعث نشد تا این گروه مماشات کرده و به دلیل رفتارهای خشونت آمیز با کاربران اینترنت، گلایهای از دولت ترکیه نداشته باشند.
«توماس گاس» معاون دبیرکل سازمان ملل در این کنفرانس گفت: «باید دانش را در سراسر جهان گسترش دهیم تا همگان بتوانند به دنیای مجازی وارد شوند و از منافع اینترنت بهرهمند شوند.»
«سینتیا وونگ» یکی از اعضای دیدبان حقوق بشر نیز در این باره گفت: اکنون در عصر طلایی نظارت وکنترل فضای مجازی قرار داریم و بسیاری از دولتها می توانند کاربران را به شدت زیر نظر گرفته و حتی به فعالیت یک ماه گذشته آنها نیز دسترسی پیدا کنند که به نظر من، ترکیه یکی از شدیدترین نظارتها را دارد. به عنوان یک کاربر فعال معتقدم ترکیه حرکتهایش را برخلاف جهت استانداردهای جهانی ادامه داده است و شاید میزبانی دو همایش بزرگ مرتبط با فضای مجازی آن هم در یک ماه در این کشور، چندان درست به نظر نرسد.
«یامان آکدنیز» یکی از فعالان ضدسانسور اینترنت در ترکیه نیز دراین باره گفت: ترکیه پس از چین دومین کشوری است که مردم را از سر زدن به بسیاری از وب سایتها باز داشته و برای آنها ممنوعیت ایجاد کرده است به همین دلیل انتخاب ترکیه به عنوان کشور میزبان برای برگزاری همایشهای مربوط به اینترنت و فضای مجازی، کار درستی نیست.
این پروفسور دانشگاه Bilgi استانبول ادامه داد:نگاه و سیاست ترکیه در زمینه اینترنت و نوع نظارت برآن، بحثبرانگیز است که این موضوع تنها به تلاشهای این دولت در سانسور کردن محتوای وب سایتها محدود نمیشود.
دولت ترکیه همچنان بر کار خود اصرار دارد و حتی کسانی که به نوعی عقاید خود را به صورت آنلاین اعلام کرده و با دیگران به اشتراک گذاشتهاند نیز مورد پیگرد قانونی قرار گرفته و حالا در زندان بسر میبرند.
این دولت در ایجاد زیرساختهایی قوی برای نظارت بیشتر بر اینترنت هم تلاش دارد.وی ادامه داد: طبق اعلام منابع رسمی، در دوره ای حدود ۴۸هزار وبسایت در این کشور فیلتر شدند هرچند منابع غیررسمی، از تعداد بیشتری از این وب سایتهای مسدود شده خبر میدهند.
همچنین ۲۹ نفر در ترکیه به دنبال توئیت کردن عقاید خود در جریان اعتراضات ضد دولتی تابستان در زندان بسر می برند. با این دلایل انتظار می رفت که بسیاری ازNGOها و سازمانهای مردم نهاد و فعالان حقوق بشر این همایش را بایکوت کنند که نکردند.
نلی کروس، کمیسر اتحادیه اروپا در امور اینترنت نیز گفت: چند ماه پیش ترکیه دسترسی مردم این کشور به توئیتر و YouTube را ممنوع کرد و بسیاری از وب سایتها نیز فیلتر شدند با این کار می توان گفت عملاً صدای فریاد میلیونها معترض را خاموش کرد که این تصمیم بسیار نامناسب و خلاف اصول دموکراسی و آزادی بیان و حقوق بشر بود هر چند تلاش شد تا این وب سایتها باز هم برای مردم آزاد شود. به هر ترتیب اگر ترکیه قصد دارد از کشورهای حامی اینترنت باشد، باید هرچه زودتر رفتار خود را تغییر دهد و مردم ترکیه از آزادی و رفاهی که مستحق آن هستند، برخوردار شوند.
در ماه آوریل گذشته نیز قانون دیگری به تصویب رسید که حق نظارت دستگاه امنیتی ترکیه را باز هم بیشتر میکند و به آن اجازه میدهد که اطلاعات خصوصی شهروندان را گردآوری و ذخیره کند که این هم مایه نگرانی شده است. به هرحال اعتراضات به میزبانی همایشهای اینترنت ادامه دارد و باید منتظر ماند و دید که همایش بعدی در این کشور برگزار میشود یا نه.