با طرح جامع اتحادیه اروپا و مشارکت دانشمندان ایتالیایی
اینترنت پرسرعت وارد اعماق اقیانوسها میشود
ایتنا- معتادان به اینترنت از این به بعد زیر دریا هم اینترنت دارند!
اندکی بعد از طرح بلند پروازانه گوگل برای بردن اینترنت به نقاط دور دست جهان، اکنون خبر میرسد که اتحادیه اروپا قصد دارد چنین طرح جنجالی را در گستره دریاها به آزمایش بگذارد.
نیم نگاه اروپاییها طرح بزرگی ارائه کردهاند تا به کمک آن اقیانوسها، دریاها، دریاچهها و رودخانهها را به اتوبانهای مسافرتی برای زیردریاییهای بدون راننده تبدیل کنند و مسیر عبور و مرور جدیدی را در اعماق آبها ایجاد کنند.
برای اینکه چنین اتفاقی صورت گیرد، باید وسایل نقلیه زیردریایی به اینترنت متصل شوند و دادههای خود را در هر لحظه به یک مرکز کنترل هوشمند ارسال کنند.
همین مسأله باعث شده است تا محققان اروپایی به فکر راهاندازی اینترنت زیردریایی بیفتند.
از آنجایی که اقیانوسها و دریاها ۷۱ درصد سطح زمین را در اختیار گرفتهاند، به نظر میرسد که ورود خدمات دیجیتالی به آبها بتواند گام جدیدی را در زندگی انسان بردارد تا مردم برای نخستینبار در تاریخ بتوانند بخشی از زندگی روزمره خود را زیر دریاها تجربه کنند.
البته باید توجه داشت که ورود اینترنت و خدمات دیجیتال به اعماق اقیانوس دلایل بیشتری هم دارد و اتحادیه اروپا پیشبینی کرده است که با اجرای طرح جامع خود میتواند دهها برابر سود کند.
در میانه سال ۲۰۱۵ بود که اعلام شد گوگل با اجرای طرح بزرگ Project Loon در نظر دارد بالنهای خود را در آسمان همه کشورهای جهان به پرواز درآورد تا از این طریق تمام ساکنان کره خاکی بتوانند به اینترنت پرسرعت دسترسی داشته باشند و حتی مناطق روستایی و دورافتاده هم به خدمات ارتباطی متصل شوند.
در گزارش مشابه آمده بود که شرکت فیسبوک پهپادی را با نام Aquila ساخته است که انرژی مورد نیاز خود را از خورشید میگیرد و قرار است که سرویسهای مشابه را در اختیار جهانیان بگذارد.
اگرچه اینها طرحهای جالب و کارآمدی به نظر میرسند، ولی اکنون گروهی از شرکتهای اروپایی مدعی هستند تا اهداف بزرگتری را محقق کنند یعنی همان اینترنت زیر دریا.
اروپاییها گفتهاند که با این طرح میتوانند اقیانوسها، دریاها، دریاچهها و رودخانهها را به اتوبانهای مسافرتی برای زیردریاییهای بدون راننده تبدیل کنند و مسیر عبور و مرور جدیدی را در اعماق آبها ایجاد کنند.
برای اینکه چنین اتفاقی صورت گیرد، باید وسایل نقلیه زیردریایی به اینترنت متصل شوند و دادههای خود را در هر لحظه به یک مرکز کنترل هوشمند ارسال کنند. همین مسأله باعث شده است تا محققان اروپایی به فکر راهاندازی اینترنت زیردریایی بیفتند.
دنیای مجازی زیرآبی اتحادیه اروپا اعلام کرده است که با سرمایهگذاریهای گسترده از این طرح پشتیبانی میکند. پروژه این سازمان برای ارائه خدمات اینترنت پرسرعت در اعماق آبها Sunrise نام دارد که برای اجرای آن بودجه ۴میلیون یورویی در نظر گرفته شده است.
این پروژه بخشی از «طرح جامع چارچوب کاری هفتم» در اتحادیه اروپا محسوب میشود که دانشگاه ساپینزا رم در ایتالیا مدیریت آن را برعهده دارد و قرار است اجرای آن از سال آینده آغاز شود.
از آنجایی که اقیانوسها و دریاها ۷۱ درصد سطح زمین را در اختیار گرفتهاند، به نظر میرسد که ورود خدمات دیجیتالی به آبها بتواند فصل جدیدی را در زندگی انسان بگشاید تا مردم برای نخستینبار در تاریخ بتوانند بخشی از نیاز ارتباطی روزمره خود را در دریاها تأمین کنند.
البته باید توجه داشت که ورود اینترنت و خدمات دیجیتال به اعماق اقیانوس دلایل بیشتری هم دارد و اتحادیه اروپا پیشبینی کرده است که با اجرای طرح جامع خود میتواند دهها برابر سود کند.
نخستین مشکلی که در این زمینه وجود دارد این است که سیگنالها در اعماق آب نمیتوانند بخوبی هوا منتقل شوند.
«کیارا پِتریوی» مدیر این پروژه تحقیقاتی بزرگ در دانشگاه ساپینزا میگوید: «امواج رادیویی نمیتوانند زیر آب حرکت کنند و در بهترین حالت ممکن تنها چند متر جلو میروند.
بنابراین ما نمیتوانیم پروتکلهای ارتباطی روی زمین را زیر آبها مورد استفاده قرار دهیم. بر این اساس نباید توقع داشت استانداردهایی که در گوشیهای هوشمند معمولی استفاده میکنیم زیر دریا پاسخگو باشد».
محققان ایتالیایی برای آنکه بتوانند این مشکل را حل کنند، از روی حیوانات الگوبرداری کردهاند. در این روش نحوه برقراری ارتباط میان والها و دلفینها به دقت بررسی شد و کارشناسان توانستند روش جدیدی ابداع کنند تا دادهها و اطلاعات از طریق امواج صوتی تا چندین کیلومتر انتقال پیدا کند.
این یک راهکار بسیار کارآمد است که پروژه بزرگ اتحادیه اروپا مبتنی بر آن پیش میرود و به نظر میرسد این طرح را به اجرا میرساند. البته باید توجه داشت انتقال دادهها مبتنی بر امواج صوتی بسیار دشوارتر از چیزی است که میتوان تصور کرد.
مودمهای هوشمند دانشمندان ایتالیایی برای آغاز پروژه خود زیرساختهای نرمافزاری هوشمندی تعریف کردهاند که امکان برقراری ارتباط میان شبکههای ناهمگن در اعماق اقیانوس را فراهم میکند تا دستگاههای ارتباطی مختلف با پروتکلهای متفاوت و استانداردهای ناشناخته بتوانند با یکدیگر سازگار شوند و همدیگر را شناسایی کنند.
علاوه بر این، از مودمهای صوتی پیشرفته موسوم به Evologic استفاده شده است. در ساخت این مودمها مرکز تحقیقاتی German SME آلمان، مرکز سیستمهای ارتقا یافته فضاهای دریایی(ISME) در جِنوا و مؤسسه دستگاههای نوری پیشرفته در پیزا مشارکت داشتند.
البته محققان ایتالیایی در این پروژه شرکای بینالمللی هم داشتند که از مهمترین آنها میتوان به مرکز تحقیقات دریایی وابسته به سازمان جهانی ناتو(NATO)، دانشگاه پورتو کشور پرتغال، دانشگاه توئینت کشور هلند، دانشگاه ساوتهمپتون بریتانیا، و بنیاد تحقیقاتی وابسته به دانشگاه نیویورک امریکا اشاره کرد.
به هر حال، ایتالیاییها با همکاری شرکای خود موفق به ساخت پهپادهای زیردریایی شدهاند که بدون سرنشین هم میتوانند عملیاتهای خود را با موفقیت به نتیجه برسانند و مسافران را به مقصد برسانند.
این زیردریاییهای پیشرفته به انواع حسگرهای هوشمند مجهز شدهاند تا امکان مانیتور کردن شرایط پیرامون در هر لحظه فراهم شود و زیردریایی بتواند از ماژولهای خود برای دریافت امواج رادیویی و ماهوارهای استفاده کند.
حسگرهایی که در این ماشینهای زیردریایی نصب شدهاند همچنین از گیرندهها و فرستندههای صوتی استفاده میکنند تا هر آنچه پیشتر در اعماق آبها غرق شده است را شناسایی کنند.
محققان در یکی از نخستین آزمایشهای خود موفق شدند امواج ارتباطی را در منطقه ساحلی مرکز ایتالیا انتقال دهند و محدودیتهای موجود برای انجام پروژههای تحقیقاتی در اعماق دریا را از میان بردارند.
در مرحله نخست پهپاد هوشمند دانشمندان در اعماق دریای مدیترانه موفق شد نحوه فعالیت آتشفشانهای زیردریایی، احتمال وجود منابع نفتی و... را به دقت بررسی کند و در قالب یک پلیس دریایی امنیت کامل منطقه را زیر نظر بگیرد.
پهپادهای زیردریایی دانشگاه ساپینزا پس از چندینبار آزمایش نخستین پهپاد هوشمند زیردریایی را آماده کرده است و تلاش میکند تا پایان سال ۲۰۱۵ میلادی مشکلات احتمالی آن را از میان بردارد و از ابتدای سال آینده طرح جامع اتحادیه اروپا برای انتقال اینترنت پرسرعت به زیر دریاها آغاز شود.
البته باید توجه داشت که این پهپاد هنوز محدودیتهایی را پیشرو دارد. به طور کلی نوع آبها در جهان با یکدیگر متفاوت است و اگر پهپاد بخواهد در اقیانوس، دریا، دریاچه یا رودخانه فعالیت کند، باید برنامهریزیهای مربوط به آن هم عوض شود.
بر اساس اینکه چه نوع آبی در نظر گرفته شود، نوع دستگاههای متصل به یکدیگر برای انتقال دادهها در اعماق آب عوض میشود.
همین مسأله باعث شده است تا پروژه Sunrise در بخشهای جداگانه جلو برود. در مجموع، با زیرساخت نرمافزاری که محققان دانشگاه ساپینزا ارائه کردهاند تمامی دستگاههای ارتباطی مخصوص اعماق آبها میتوانند براحتی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و جدا از اینکه چه استانداردی را مورد استفاده قرار میدهند، به نقل و انتقال دادهها بپردازند.
همین مسأله باعث شده است تا دانشمندان به ارائه اینترنت پرسرعت در اعماق اقیانوس امیدوارتر شوند و بتوانند خود را به این هدف نزدیکتر ببینند.
در سناریوی تعریف شده، آزمایشهای اصلی در مدیترانه، دریای سیاه و اقیانوس اطلس انجام میشوند و شبکههای ناهمگن به عمق آب میروند تا ارتباط میان آنها برقرار شود.
این پروژه بسیار گسترده است و مراکز مختلف در آن حضور دارند. به همین خاطر یک ابزار اینترنتی موسوم به Sunrise Gate ارائه شده است تا کارشناسان مختلف به کمک آن بتوانند با یکدیگر در ارتباط باشند.
این ابزار مبتنی بر وب به محققان امکان میدهد به جز بهاشتراک گذاشتن آخرین یافتهها، به صورت راهدور سیستمهای زیرآبی را کنترل کنند و نیازی نداشته باشند برای انجام تحقیقات جامع به محل جغرافیایی مورد نظر خود سفر کنند.
با این ابزار اینترنتی امکان کنترل، مانیتورینگ، تحقیقات و بررسی جامع در اعماق اقیانوسها فراهم میشود.
تمامی دستگاههای ارتباطی که در اعماق آبهای اروپا مورد بررسی قرار میگیرند از طریق ابزار مذکور دادههای ارتباطی خود را رمزگذاری میکنند و سپس دانشمندان مبتنی بر آنها تصمیمات خود را اعمال میکنند.
با همه این سیستمهای پیشرفته، باید دید طرح بزرگ اتحادیه اروپا برای انتقال اینترنت پرسرعت به اعماق آبها تا چهاندازه میتواند زندگی انسانهای هزاره سوم را تحت تأثیر قرار دهد. منبع : ایران