ایتنا- معاون فناوری مرکز ملی فضای مجازی، جزئیات بزرگ‌ترین طرح تحقیقات و نوآوری در اروپا را که به طرح افق 2020 یا H2020 معروف شده است، تشریح کرد.

به گزارش ایتنا از مهر، عباس آسوشه با اشاره به بزرگترین طرح تحقیقات و نوآوری در اروپا که در طول 7 سال یعنی از سال 2014 تا 2020 نزدیک به80 میلیارد یورو بودجه به آن اختصاص داده شده است اظهار داشت: هدف این طرح جذب و علاقه‌مندسازی عموم مردم به مسائل علمی و ترغیب دانشمندان در جهت اهداف پروژه و انجام تحقیقات پیشرفته در زمینه صنایع غیر فسیلی است.


وی با بیان اینکه در چارچوب طرح افق 2020، برنامه‌های کاری چندساله دیده شده است، افزود: این برنامه‌ها توسط کمیسیون اروپا و در چارچوب قانونی ارائه شده در افق 2020، طی یک فرآیند برنامه‌ریزی استراتژیک، با اهداف سیاستگذاری کمیسیون اروپا یکپارچه می‌شوند.

تشکیل ۱۹ گروه مشورتی از صنعت تا تحقیقات
معاون فناوری مرکز ملی فضای مجازی ایجاد برنامه‌هایی با این گستردگی را مستلزم مشورت با ذی‌نفعان هر حوزه دانست و اظهار داشت: در این رابطه 19 گروه مشورتی در قالب نهادهای مشاوره از صنعت و تحقیقات تا نمایندگان جامعه مدنی، تشکیل شده است تا مشورت‌های لازم را ارائه کنند.

وی اضافه کرد: این گروه‌ها زمینه‌های دسترسی به سرمایه‌های خطرپذیر، وضعیت آب و هوا، محیط زیست، استفاده بهینه از منابع و مواد خام، زیرساخت‌های تحقیقاتی اروپا شامل زیرساخت‌های الکترونیکی، امنیت غذایی، کشاورزی و جنگلداری پایدار، تحقیقات دریایی و آب‌های داخلی، بیواقتصاد و بیوتکنولوژی، تکنولوژی‌های نوظهور و آتی (FET)، نوآوری در سازمان‌های کوچک و متوسط (SME)، نانوتکنولوژی، مواد و تولید پیشرفته، حمل و نقل هوشمند و برخی دیگر از موضوعات جهان امروز را مورد بررسی قرار خواهند داد.

نقش محوری فناوری اطلاعات در 3 اولویت افق 2020
استاد دانشگاه تربیت مدرس با تاکید بر اینکه فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان یک فناوری عمومی، در بسیاری از حوزه‌های افق 2020 حضور دارد، گفت: فاوا بر سه موضوع اولویت دار افق 2020 اروپا شامل پیشرفت‌های علمی، حفظ برتری صنعتی و بررسی و ارائه راهکار در زمینه چالش‌های اجتماعی نقش محوری خواهد داشت.

وی افزود: بر همین اساس در برنامه کاری سال 2014 تا 2015، موضوعات مربوط به فناوری اطلاعات و ارتباطات - فاوا - در 3 محور کشف امکانات تکنولوژیکی جدید و نحوه اثرگذاری آن، فعالیت‌های تحقیق و نوآوری بر روی تکنولوژی‌های عمومی به منظور رهبری توانمندساز تکنولوژی‌های صنعتی و تحقیق و نوآوری چندمنظوره مبتنی بر کاربرد فاوا، برای فائق آمدن بر چالش‌های اجتماعی مدنظر قرارگرفته است.

پرورش ایده‌های نوین با نگاه باز به توسعه تکنولوژی
آسوشه طرح‌های مرتبط با نقش فاوا در پیشرفت علمی را با رویکرد «آینده گرا» و «برتری تکنولوژی در جهان» قابل بررسی دانست و اظهار داشت: هدف از ارائه این طرح‌ها پرورش ایده‌های نوین براساس نگاه باز به توسعه تکنولوژی‌های آینده، پرورش فضاها و جوامع نوظهور و تشویق به حل چالش‌های علوم و فناوری بین رشته‌ای است.

وی هدف از توسعه، گسترش و پیاده‌سازی زیرساخت‌های الکترونیکی مبتنی بر فاوا را کمک به ایجاد زیرساخت‌های تحقیقاتی برشمرد و افزود: در این راستا سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوظهور و هماهنگی و یکپارچگی تحقیقات و پژوهش در اروپا مدنظر قرار گرفته است.

معاون مرکز ملی فضای مجازی، نقش فناوری اطلاعات را در رهبری توانمندساز و تکنولوژی‌های صنعتی مورد اشاره قرار داد و گفت: حوزه‌های تکنولوژیکی که در این بخش مدنظر قرار گرفته‌اند شامل نسل جدید قطعات و سیستم‌ها، محاسبات پیشرفته، اینترنت آینده، فناوری‌های محتوا و مدیریت اطلاعات، رباتیک، فناوری‌های میکرو و نانو و فعالیت‌های مشترک و نوآور فاوا می‌شوند.

تاثیر فناوری اطلاعات در 6 محور حل چالش‌های اجتماعی
آسوشه با تشریح نقش فاوا در حل چالش های اجتماعی اظهار داشت: انتظار می‌رود که فاوا در 6 محور از 7 محور اجتماعی مطرح در افق 2020 اثرگذار باشد که این محورها سلامت، تغذیه، انرژی، حمل و نقل، آب و هوا، جوامع فراگیر و امنیت خواهند بود.

وی اجرای این پروژه را موجب تعالی علم در اروپا، تحکیم رهبری صنعتی بر جهان و حمایت از صنایع کوچک و متوسط دانست و گفت: بیشترین سهم از بودجه طرح یعنی حدود 39 درصد به بخش چالش‌های اجتماعی؛ 32 درصد به پیشرفت علمی و 2 درصد به تحکیم برتری صنعتی اروپا در جهان اختصاص خواهد یافت.

ضرورت توانمندسازی ایران در مواجهه با تحولات بین‌المللی فاوا
این مقام مسئول با تاکید بر ضرورت توانمند‌سازی کشورمان در مواجهه با تحولات فاوا در سطح بین‌المللی اظهار داشت: مرکز ملی فضای مجازی جهت تامین حداکثری نیازهای داخلی و به حداقل رساندن اتکای کشور به سایر کشورها در استفاده از فضای مجازی، تهیه مدل توسعه فضای مجازی و طرح جامع توسعه فاوا (سخت افزار و نرم‌افزار) را در دستور کار دارد و این امیدواری وجود دارد تا با ارائه استانداردهای تولید فناوری و محصولات داخلی مورد نیاز، توفیقات لازم بدست آید.

آسوشه یکی از مسائل مهم و اثرگذار که در طرح 2020 هم به آن اشاره شده است را «اینترنت آینده» دانست و گفت: اینترنت که به صورت مجموعه‌ای ساده از پروتکل‌ها و قوانین ایجاد شده بود، پس از چند دهه تبدیل به یک سیستم پیچیده شده است و بزودی زیرساخت اینترنت کنونی قادر به پاسخگویی به نیازهای آینده نخواهد بود، دلیل این امر افزایش تعداد کاربران و نیازهای بیشتر و متنوع تر و نیز عدم وجود قابلیت‌های اعتماد، تحرک، امنیت، انعطاف‌پذیری و غیره در زیرساخت‌های شبکه است.

وی افزود: بسیاری از این مشکلات در معماری اینترنت کنونی از مدت‌ها پیش شناسایی شده‌اند اما در پیدا کردن یک راه حل مناسب و جامع برای آن‌ها چندان موفقیتی به دست نیامده است، بنابراین بحث شبکه آینده با افزایش نقایص اینترنت کنونی که سرویس‌های امروزی و آینده را تحت شعاع قرار می‌داد، انگیزه‌ای برای شروع پروژه‌های پژوهشی اولیه بر روی اینترنت آینده در ایالات متحده آمریکا، اروپا و آسیا شد.

محدودیت‌های اینترنت کنونی خاتمه می‌یابد
استاد دانشگاه تربیت مدرس، محدودیت‌های اینترنت کنونی را مورد اشاره قرار داد و گفت: فقدان معماری یک شبکه ذاتاً سیار محور و مقیاس‌پذیر، نبود ضمانت برای کیفیت سرویس‌ها و امنیت، توسعه کند و غیرانعطاف‌پذیر برنامه‌های کاربردی و محدودیت در ظرفیت شناسه‌ها (کمبود فضای آدرس‌های IPv4) از عمده‌ترین محدویت‌های اینترنت کنونی است .

وی با تشریح نقش‌های اجتماعی اینترنت اضافه کرد: دسترسی در هر جا و در هر زمان، ارتباط میان وسایل، اشیاء و سنسورها، توسعه فضای محتوا با محتواهای سه بعدی و ادراکی (حرکتی و احساسی)، دانش و داده‌های سفارشی و مقیاس‌پذیر و نیز برنامه‌های کاربردی انسان محور، امن و هوشمند، باعث افزایش برخی نیازها به اینترنت شده است.

این استاد دانشگاه با تاکید بر ضرورت مدیریت محدودیت‌ها به راه حل‌های آن اشاره کرد و گفت: بکارگیری فناوری‌های پیشرفته بی‌سیم و سیار، استفاده از تکنولوژی‌های پهن باند، افزایش ظرفیت منابع ذخیره اطلاعات، استفاده از نوآوری‌های جدید در علم مواد و تولید به خصوص در حوزه فناوری سنسورها، CPUها، حافظه‌های موقت و منابع انرژی و نیز بهره‌گیری از فرصت‌های بالقوه ایجاد شده در نانوتکنولوژی و بیوتکنولوژی از مهمترین راه حل‌ها و فرصت‌های تکنولوژیکی برای مدیریت محدودیت‌ها است.

اینترنت قابل لمس با محتوای سه بعدی می‌آید
آسوشه با اشاره به اینکه هنوز یک تعریف جامع و کامل از اینترنت آینده وجود ندارد، گفت: برخی از قابلیت‌هایی که درسال‌های اخیر به عنوان معیاری برای تمیز دادن اینترنت آینده از اینترنت کنونی، شناخته شده‌اند شامل اینترنت اشیاء، معماری شبکه ذاتاً سیار محور، پشتیبانی آسان از داده‌های حجیم، شبکه‌های تعریف شده مبتنی بر نرم‌افزار (SDN)، محاسبات و اطلاعات ابری و پدیده نوین اینترنت قابل لمس با محتوای سه بعدی و ادراکی می‌شود.

وی با اشاره به پژوهش‌های وسیعی که در این خصوص در جریان است، گفت: اهداف پژوهشی در زمینه اینترنت آینده در سه سطح مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند.

سطح اول آن پایه موضوعات پژوهشی مربوط به اینترنت آینده، شامل مدل‌سازی ریاضی از شبکه‌های بزرگ، رمزنگاری به عنوان تئوری امنیت، ویژگی‌های انسانی، جنبه‌های محیطی، مواضع قانونی و اصول مدیریتی و غیره است که در حوزه علم اینترنت، قرار می‌گیرد.

معاون مرکز ملی فضای مجازی ادامه داد: مهندسی اینترنت، سطح دوم آن را تشکیل می‌دهد که شامل ایجاد و بسط فناوری‌های اینترنت آینده، معماری‌ها و پروتکل‌های شبکه، روش‌های مدیریت داده‌ها و محتوا و فرآیندهای طراحی و پژوهش‌های آزمایشی اینترنت آینده است و سطح سوم آن نیز در حوزه توسعه برنامه‌های کاربردی اینترنت، شامل توسعه راه حل‌ها، برنامه‌های کاربردی هوشمند صنعتی، سرویس‌های قابل تنظیم محتوا، به همراه آزمایش، نمایش و استانداردسازی آنها است که در مجموع از مهمترین موضوعات پژوهشی دراین خصوص به شمار می‌آیند.

مطالعات پژوهشی بر روی اینترنت آینده
استاد دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به مطالعات پژوهشی بر روی اینترنت آینده (FIAها و برنامه کاریHorizon 2020)، که هم اکنون در 132 زمینه مختلف در جریان است، گفت: این زمینه‌ها را می‌توان در 9 زمینه پژوهشی اصلی شامل پژوهش‌های پایه‌ای اینترنت (علم اینترنت)، مدل‌سازی، تجزیه تحلیل و طراحی اینترنت آینده، معماری‌های شبکه اینترنت آینده، فناوری‌های داده و محتوا، اینترنت سه بعدی و ارتباطات اطلاعاتی ادراکی (Cognitive info- communications)، اینترنت اشیاء (IoT)، سیستم‌ها و برنامه‌های کاربردی سایبری فیزیکی، برنامه‌های کاربردی انجمن‌های مختلف در اینترنت آینده و استانداردسازی و تهیه مقررات مربوطه، لایه‌بندی کرد.