ایتنا - طراحان معمولاً برای یادگیری BPMN از منابع ثانویه استفاده می‌کنند.

BPMN 2 جامع‌ترین استاندارد مدل‌سازی فرآیند، همراه با نمادهای تعریف شده دقیق و یک متامدل رسمی اساسی است. طراحان معمولاً برای یادگیری BPMN از منابع ثانویه (به عنوان مثال کتاب‌ها، وبلاگ‌ها و مقالات) استفاده می‌کنند. این منابع آموزشی BPMN، ساده بوده و معمولاً جزئیات در آنها حذف می‌شوند.

در این مطلب (و دو مطلب آتی) ده حقیقت را در مورد BPMN بیان می‌کنیم که ممکن است از آنها آگاه نباشید و در واقع تلاش شده است تا برخی از جزئیات مورد نیاز در آن گنجانده شود.


۱- زمان اجرای یک وظیفه بستگی به نوع آن وظیفه دارد
فکر می‌کنید که شروع یک وظیفه بلافاصله پس از به پایان رساندن اجرای وظیفه قبلی است؟ در حقیقت این طور نیست!

این امر به نوع وظیفه بستگی دارد، به واقع آنچه میان انواع وظایف متفاوت است، زمانی است که وظیفه اجرا شده و خاتمه می‌یابد. به طور کلی، یک فعالیت (به عنوان مثال یک وظیفه و یک زیر فرآیند) در صورتی آماده اجراست که تعداد منابع موردنیاز برای فعال کردن وظیفه در دسترس آن قرار گیرد.

یک فعالیت، پس از اعمال تغییراتی آماده انجام است؛ در واقع زمانی که داده‌های ورودی موردنیاز در دسترس باشند، اجرا خواهد شد. در مورد وظایف خودکار (به عنوان مثال وظیفه service، وظیفه script و یا وظیفه ارسال نمودن) بایستی گفت که جهت اجرا منتظر فعال‌سازی هستند؛ در صورتی که در مورد وظایف انسانی (به عنوان مثال وظایف کاربر و یا وظایف دستی)، وظیفه به یک شخص و یا گروهی از افراد تخصیص می یابد.