ایتنا - فناوری اطلاعات، قابلیت‌های جدیدی را برای همگان فراهم کرده و مشکلات موجود در فرآیندهای دستی را به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش داده است.

خطوط کسب‌وکار به کمک فضای ابری به میزان فزاینده‌ای، درگیر فعالیت فنی شده است، اما مشکل اینجاست که کارها بدون تخصص بالا در معماری، آشفته و نابسامان خواهد شد.

"معماری سازمانی" چارچوبی برای تببین، هماهنگ‌سازی و همسوسازی کلیه فعالیت‌ها و عناصر سازمان در جهت نیل به اهداف راهبردی آن سازمان است.
معمار سازمانی، همانند دیگر معماران با بخش‌های مختلف سیستم درگیر می‌شود، اما برخلاف دیگر معماری‌ها، معمار با سیستمی مواجه ‌است که اجزای آن اغلب غیرفیزیکی، غیرقابل لمس و مفهومی بوده، و روابط حاکم بر آنها منبعث از روابط و فرهنگ کاری و انسانی است. طبعا جهت توصیف چنین سیستمی، او نمی‌تواند از روش‌های رایج برای دیگر معماری‌ها استفاده نماید و نیاز به استفاده از مدل‌های مختلف دارد.

به گزارش ایتنا از شماران سیستم امروزه همه با تمام وجود، به فناوری اطلاعات دل بسته‌اند. امروزه تمامی افراد از صاحب یک مغازه ساده تا  مدیر فضاپیما از فناوری‌های گوناگون به شیوه‌های مختلف استفاده می‌کنند. فناوری اطلاعات، قابلیت‌های جدیدی را برای همگان فراهم کرده و مشکلات موجود در فرآیندهای دستی را به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش داده است.

این زمینه هنوز می‌تواند تا حد زیادی پیشرفت کند و فضای ابری، SaaS یا سرویس‌های موبایل را تحت پوشش خود قرار دهد. برای پیشگیری از خطرات پرهزینه رها کردن این فناوری در هنگام وقوع مسائل و مشکلات، موضوع "معماری" هم برای نرم‌افزار و هم برای سبک سازمانی وجود دارد.
روث مالان، استاد معمار فناوری اطلاعات، مشاور معماری در  مشاوره بردمایر و برنده جایزه معماری نرم‌افزار نورث‌روپ لیندا اِم. کارنگی ملون 2017 اخیرا در این مورد تحقیق می‌کرد که معنای معمار بودن اساسا چیست.

وی به این نکته نیز اشاره کرد که معماری اغلب حول دو محور آنتروپی سازمانی و اینرسی می‌چرخد. قانون کانوی بیان می‌دارد که ساختار سازمان و مسیرهای ارتباطی که تسهیل و مهار می‌کند، قدرتمند هستند و حتی شکل‌دهندگان سیستم را مشخص می‌کند.
اگر معماری سیستم و معماری سازمان را مقایسه کنید، معماری سازمانی برتری مناسبی دارد.

با دانستن این قانون، می‌توان همراه با آن حرکت کرد و از مرز تیم برای حفظ مرزهای جزئی یا میکروسرویس عبور نمود.