با توجه به اینکه سه چهارم از تلفات عابران در شبها رخ می دهد و در این ساعات نورهای مختلف می تواند تاثیر منفی بر تشخیص سنسورها، به خصوص در شرایط برفی، شود، استفاده از سنسورهای حرارتی می تواند به سیستمهای مبتنی بر لیدار و یا رادار کمک شایانی کند.

لیزرها و اولتراسوند؟ رادار و دوربین‌ها؟
این پرسش‌ها در حال حاضر میداندار بحث‌های فراوان درباره استفاده از سنسورها در تکنولوژی خودروهای خودران شده‌اند. ولی توجه کمتری به پتانسیل‌های حسگرهای حرارتی شده است.
 
به گزارش ایتنا از شماران سیستم به نقل از zdnet، پس از ماجرای مرگ بر اثر تصادف با یکی از خودران‌های اوبر در آریزونا، که بسیار بحث برانگیز شد، توجهات بیشتری به موضوع سنسورهای حراتی معطوف شده و شرکت‌های پیشتاز در تولید دوربین‌های حرارتی به طور جدی وارد عرصه شده‌اند.
 
ولی مشکل در این زمینه به حجم استفاده متوازن از تکنولوژی سنسور بر می‌گردد. شرکت‌هایی مانند وایمو و اوبر عمدتا برای تشخیص دقیق محیط اطراف خودروهایشان بر سنسورهای گردشی LiDAR متکی بوده‌اند.  
 


ولی لیدار پیشرفته، که در دو سال اخیر با کاهش قیمت چشمگیری مواجه بوده است، همچنان برای بیشتر کاربردها گران محسوب می‌شود. به عنوان مثال، سیستم لیدار 64-لیزر Velodyne حدود 80000 دلار هزینه در بر دارد.
 
توسعه دهندگان بازارمحور به سراغ تکنولوژی ارزان‌تری رفته‌اند که اصطلاحا لیدار حالت جامد نامیده می‌شود. ولی این کاهش هزینه طبیعتا با کاهش قابل توجه کیفیت نیز همراه بوده است.
سنسورهای لیدار رزولوشن پایین، در مقایسه با مدل‌های رزولوشن بالایشان، در تشخیص دقیق اشیاء دور به مشکل برمی‌خورند، که سبب می‌شود تا خودران‌هایی که بر این سیستم‌ها متکیند زمان کمتری برای واکنش نشان دادن داشته باشند.
 
مشکل بعدی این است که لیدار یک تکنولوژی طیف مرئی است.
مه، باران و برف می‌تواند به شدت بر دقت آن تاثیر منفی بگذارد.
 
تسلا از یک استراتژی حسگری بسیار متفاوت استفاده نموده و به سراغ رادار و دوربین‌های اپتیکال رفته است. ولی این تکنولوژی‌ها هم محدودیت‌هایی دارند. در حالی که رادار می‌تواند اشیاء را در فاصله زیادتری تشخیص دهد و در شرایط آب و هوایی نامساعد عملکرد خوبی دارد، ولی در تشخیص اشیاء مشکل دارد.
 
از طرفی، با توجه به اینکه سه چهارم از تلفات عابران در شب‌ها رخ می‌دهد و در این ساعات نورهای مختلف می‌تواند تاثیر منفی بر تشخیص سنسورها، به خصوص در شرایط برفی، شود، استفاده از سنسورهای حرارتی می‌تواند به سیستم‌های مبتنی بر لیدار و یا رادار کمک شایانی کند.
 


AdaSky، یکی از شرکت‌های دخیل در تجهیزات مادون قرمز برای خودران‌ها، اعلام کرده است که «نوع جدیدی از تکنولوژی مادون قرمز دور (FIR) استفاده می‌کند می‌تواند خلاءهای موجود در دیگر سنسورهای خودران‌ها را پر کند. این تکنولوژی چندین دهه است که در امور دفاعی، امنیتی، آتشنشانی و ... کاربرد داشته و یک تکنولوژی بالغ و اثبات شده به شمار می‌رود.»
 
دوربین‌های مبتنی بر FIR، با استفاده از موج‌های نور مادون قرمز، تفاوت‌ها را در حرارتی که به طور طبیعی توسط اشیاء ساطع می‌شود تشخیص می‌دهد. از آنجا که دوربین‌های FIR طیف مادون قرمز را سنس می‌کنند، می‌توانند اشیائی را تشخیص دهند که دوربین‌های نور مرئی، سیستم‌های لیدار و رادار قادر به آن نیستند.  
 
یک نکته مهم دیگر هم اینکه آنها می‌توانند در نور کم و شرایط آب و هوایی نامساعد بسیار خوب عمل کنند. باید ماند و دید که توسعه دهندگان با استفاده از این تکنولوژی می‌توانند اعتماد آسیب دیده عمومی به خودران‌ها را باز گردانند یا نه.