ایتنا - هدستهای واقعیت افزوده هنوز نتوانستهاند بهصورت فعالانه وارد زندگی روزمره بشر بشوند. بااینحال این فناوری توجهات زیادی را در صنایع حرفهای از قبیل داروسازی و آموزش تا طراحی و مهندسی به خود جلب کرده است. حتی واقعیت افزوده از سال 2015 به صنایع هوافضا نیز راه پیدا کرده است و ناسا از هولولنز مایکروسافت برای ایجاد تحولی عظیم در چگونگی ساخت فضاپیماها و عملکرد فضانوردان در مدار زمین استفاده کرده است.
فناوری واقعیت مجازی بهکاررفته در هولولنز مایکروسافت، علوم مختلف ازجمله فضانوردی را دستخوش تغییرات بسیار زیادی کرده است که هرکدام از آنها راه دستیابی انسان به اکتشافات جدید را هموارتر کردهاند.
به گزارش ایتنا از وبسایت خبری تحلیلی engadget، هدستهای واقعیت افزوده هنوز نتوانستهاند بهصورت فعالانه وارد زندگی روزمره بشر بشوند. بااینحال این فناوری توجهات زیادی را در صنایع حرفهای از قبیل داروسازی و آموزش تا طراحی و مهندسی به خود جلب کرده است. حتی واقعیت افزوده از سال 2015 به صنایع هوافضا نیز راه پیدا کرده است و ناسا از هولولنز مایکروسافت برای ایجاد تحولی عظیم در چگونگی ساخت فضاپیماها و عملکرد فضانوردان در مدار زمین استفاده کرده است.
همکاری مایکروسافت و ناسا از سال 28 ژوئن سال 2015 میلادی تحت پروژهای به نام Project Sidekick آغاز شد. در طی این پروژه یک موشک اسپیس اکس به ایستگاه بینالمللی فضایی متصل شد و هدستهای واقعیت مجاز مایکروسافت را به فضانوردان داد. کارکنان ایستگاه فضایی از حالت "کارشناس راه دور" این هولولنز برای انجام بسیاری از وظایف خود استفاده کردند.
این دستگاه کاربر را از طریق اسکایپ به یکی از تکنیسینهای تیم کنترل پرواز زمین متصل میکند و به او اجازه میدهد تا چیزهایی که فضانورد میبیند را ببیند و بر اساس آن به او راهنماییهایی را ارائه بدهد. این هدستها همچنین با فعال شدن "حالت روند" تصاویر هولوگرامی متحرک ذخیرهشدهای را در صورت در دسترس نبودن متخصص به نمایش درمیآوردند.
البته این پروژه دوام چندانی نداشت و تنها تا ماه مارس همان سال دوام داشت. بااینحال چند ماه بعد در تابستان سال 2016، ناسا تور واقعیت افزوده سیاره مریخ را به اجرا درآورد که کاربران میتوانستند با استفاده از عکسهای تهیهشده از جانب فضاپیمای کنجکاوی بهصورت مجازی روی چند منطقه از سیاره مریخ راه بروند.
واقعیت مجازی همچنین در طراحی فضاپیماها و تولید بسیار موفق نیز راه پیدا کرده است. برای مثال میتواند از وسیله نقلیه چندمنظوره Orion یاد کرد که در همکاری ناسا با ESA تولیدشده است. این کپسول چهارنفره برای رانده شدن در بالای سیستم پرتاب فضایی در طی مأموریتهای کشف مریخ و ماه طراحیشده است.
علاوه بر این هولولنز مایکروسافت توانسته است به نمایش اطلاعات مرتبط با قطعه در کنار آن، هر سرعت سرهم کردن سیستمهای مختلف فضاپیما را نیز تا 30 الی 50 درصد کاهش بدهد. کاری که برای انجام آن نیازمند 8 ساعت کار یک تکنیسین بود، هماکنون تنها در 15 دقیقه انجام میشود. همچنین وظیفهای که دو تکنیسین در سه روز انجام میدانند را در حال حاضر یک تکنیسین میتواند در دو ساعت و نیم تکمیل کند. بااینحال کاربریهای هولولنز به اینجا محدود نمیشود و باید منتظر تأثیرات بیشتر این فناوری بر اکتشافات بشری باشیم.