ایتنا - ناسا در تلاش است تا پیش از اعزام فضانوردان به مریخ در دهه ۳۰ قرن حاضر، خطرات مربوطه را کاهش دهد.

به گزارش ایتنا و به نقل از Space، فضانوردانی که به مأموریتهای مریخ می‌روند، باید با خطراتی همچون تابش پرتوهای فضایی، اثرات ریزگرانش و اضطراب مربوط به تنهایی دست‌وپنجه نرم کنند. در حال حاضر رسیدن به مریخ دست‌کم شش ماه بطول می‌انجامد و همین مقدار هم سفر بازگشت طول می‌کشد. بنابراین، سرنشینان نیز در طول سفر خود باید از شرایط فیزیولوژیکی و روانشناختی مناسب برخوردار باشند.
 
جنیفر فوگارتی (دانشمند ارشد در «برنامه پژوهشی انسانی» ناسا) می‌گوید: «فضاپیمایی که فضانوردان را به مریخ می‌برد، هرچند که باید امکانات اولیه را برای بقاء آنان فراهم کند، اما باید از این هم فراتر برود؛ چرا که ما انتظار داریم این افراد بتوانند کارشان را به درستی انجام بدهند و این کاری است که هم الزامات روانی دارد و هم الزامات جسمی.»
 
وظیفه برنامه پژوهشی انسانی (HRP) در ناسا عبارت است از مشخص کردن اثرات پرواز فضایی بر فضانوردان و یافتن راهبردهایی برای کاهش این اثرات. این برنامه پنج عامل «تنش‌زا» را شناسایی کرده که میتوانند تا حد زیادی بر سلامت و عملکرد فضانوردان در فضا، اثرگذار باشند. این موارد عبارتند از: میدان‌های گرانشی اصلاح‌شده، محیط‌های بسته خشن، تابش، تنهایی، و فاصله از زمین.
 
دانشمندانی که سرگرم کار بر روی برنامه فوق هستند، تلاش می‌کنند با انجام آزمایش و پایش سلامت روانی و جسمی فضانوردانی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی زندگی می‌کنند، شناخت بیشتری از عوامل تنش‌زا داشته باشند.