ایتنا - دانشمندان می‌گویند امکان اعزام فضاپیما به‌سوی اشیاء میان‌ستاره‌ای همچون دنباله‌دار C/2019 Q4 (بوریسوف) وجود دارد؛ هرچند که کار ساده‌ای نخواهد بود.
چهارشنبه ۱ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۱۲
شناسایی دنباله‌دارهای میان‌ستاره‌ای
شایان ذکر است که این دنباله‌دار، سومین بازدیدکننده میان‌ستاره‌ای است که ما دیده‌ایم و همگی آنها در طی دو سال پیش رصد شده‌اند. نخستین دنباله‌دار، اومواموا ('Oumuamua) نام داشت که در پائیز سال ۲۰۱۷ رو به مرکز منظومه شمسی در حال سفر بود. پس از آن نیز یک شهاب‌سنگ کوچک در آسمان گینهٔ نو منفجر شد.
به گزارش ایتنا و به نقل از Space، خیلی زود پس از آنکه اومواموا وارد صحنه شد، پژوهشگران از اقصی نقاط دنیا به امکان‌سنجی پرتاب یک یابشگر برای مطالعه این شیء از نزدیک، اهتمام ورزیدند. داده‌هایی که توسط چنین مأموریتی گردآوری می‌شد، می‌توانست اطلاعات ژرف و مهمی پیرامون شکل‌گیری و تکامل دیگر منظومه‌های شمسی بدست دهد و شاید می‌توانست به ما بگوید که آیا اشیائی همچون اومواموا حامل گونه‌هایی از زندگی هستند یا نه.
یک گروه پژوهشی که در آن زمان به مطالعه امکان‌سنجی اعزام مأموریت به اومواموا پرداخت، توسط آندراس هاین از مؤسسه مطالعات میان‌ستاره‌ای در انگلستان اداره می‌شد. هاین و همکارانش مشخص کردند که با استفاده از فناوری‌های کنونی، امکان پرواز در نزدیکی اومواموا وجود دارد.
اکنون هاین و برخی از اعضای همان گروه پژوهشی مایلند دنباله‌دار C/2019 Q4 (بوریسوف) را از نزدیک مورد بررسی قرار دهند. مطالعه جدید آنها نشان می‌دهد که چنین پروازی امکان‌پذیر است؛ اما باید از فضاپیمایی کوچک استفاده کنند. به گزارش ایتنا، آنها می‌گویند می‌توانند در سال ۲۰۳۰ با استفاده از موشک سامانه پرتاب فضایی بسیار بزرگ ناسا، یک ماهواره مکعبی ۳ کیلوگرمی را به‌سوی این دنباله‌دار پرتاب کنند. سپس این فضاپیمای کوچک پس از عبور از مشتری، در سال ۲۰۴۵ به مقصد خود خواهد رسید.
وی می‌افزاید: «ما می‌خواهیم به جامعه علم و فضانوردی نشان بدهیم که اگر بخواهیم مأموریت‌هایی به اشیاء میان‌ستاره‌ای تعریف کنیم، از فناوری لازم برخورداریم. ما توانسته‌ایم نشان دهیم که از لحاظ فنّی می‌توانیم یک فضاپیما به هر دو شیء کشف‌شده اعزام کنیم و بنابراین احتمال زیادی وجود دارد که بتوانیم به شیء بعدی نیز فضاپیما ارسال کنیم.»
کد مطلب: 58200
