ایتنا - دانشمندانی که مریخ را مورد مطالعه قرار می‌دهند، دهه‌هاست خواهان آنند که قطعاتی از سیارهٔ سرخ در اختیار داشته باشند و گویا قرار است به خواستهٔ خود برسند.

میراث برنامهٔ آپولو مبنی بر گردآوری سنگ‌های ماه و آوردن آنها به زمین، سبب شکل‌گیری دوبارهٔ علوم مربوط به ماه و زمین شده است و مأموریتی برای آوردن نمونه از مریخ، می‌تواند همین پتانسیل را نیز داشته باشد؛ اما سیارهٔ سرخ نسبت به ماه، هدف چالش‌برانگیزتری است. چالش‌برانگیزتر، اما به گفتهٔ آقای برایان مورهد (مدیر مأموریت آوردن نمونه از ماه)، تلاش برای انجام این کار، واقعاً ارزشمند است.
 
وی اظهار می‌دارد: «امروز در جامعهٔ علمی، یک اجماع بر سر این مسأله وجود دارد؛ بدین‌صورت که اگر بناست به دشوارترین پرسش‌ها دربارهٔ مریخ پاسخ بدهیم (مثلاً اینکه آیا مارس میزبان زندگی بوده یا نه)، لازم است که نمونه‌هایی از آن سیاره را در آزمایشگاه زمینی خودمان در اختیار داشته باشیم».
 
به گزارش ایتنا و به نقل از space، ترتیب دادن یک مأموریت برای آوردن نمونه‌هایی به زمین، یک چالش بزرگ است؛ اما به گزارش ایتنا و به نقل از Space، ناسا درصدد است در همکاری با آژانس فضایی اروپا، با این چالش دست‌وپنجه نرم کند. آقای مورهد می‌گوید: «اجزای این فرایند، تا حد بسیار زیادی با هم ارتباط دارند؛ در واقع هر چیزی به نوعی با دیگری پیوند دارد». در این راه، انواع مختلفی از فضاپیماها نیز وجود خواهند داشت: سطح‌نشین ۲۰۲۰ مریخ قرار است به گردآوری نمونه‌ها بپردازد، یک «آورنده» نیز قرار است این نمونه‌ها را حمل کند، یک موشک نیز مسئولیت بازگردانی آنها از سیاره سرخ را برعهده خواهد داشت و سرانجام نیز توسط یک کپسول به زمین خواهند رسید.