ايتنا - پلوتو، در هاله‌ای از مه

هنگامی که دانشمندان داده‌های مربوط به پرواز فضاپیمای افق‌های جدید بر فراز پلوتو را مورد مطالعه قرار می‌دادند، متوجه شدند که این سیارهٔ کوتوله ویژگی‌ای دارد که آنها اصلاً انتظارش را نداشتند؛ یعنی مه. اکنون که این فضاپیما از این کرهٔ یخی فاصلهٔ زیادی گرفته، دانشمندان در تلاش‌اند تا متوجه شوند این بازدید، حاوی چه درس‌هایی برای ما بوده است.

به گزارش ایتنا و به نقل از Space، خانم بونی بوراتی (یک دانشمند اخترشناس در ناسا) می‌گوید: «شگفت‌آور است که پلوتو دارای چنین لایه‌ای از مه است. ما پیش‌تر می‌گفتیم که پلوتو یک مریخ دیگر است؛ ولی از قرار معلوم، یک تیتان دیگر نیز هست».

گفتنی است تیتان، بزرگترین و شاید عجیب‌ترین قمر زحل است. علت این امر آن است که تیتان شباهت زیادی به زمین دارد و دارای ویژگی‌‌هایی است همچون تپه‌های شنی، دریاچه و نیز دریا که همگی توسط اجزایی درست شده‌اند که همتایان آنها در زمین نیز از آنها ساخته شده‌اند. دانشمندان بر این باورند که مولکول‌های آلی از جوّ غلیظ به سطح فرو می‌ریزند و این تپه‌های شنی تشکیل می‌گردند.

حال که دانشمندان متوجه وجود مه در پلوتو شده‌اند، کوشش می‌کنند ببینند که آیا همین پدیده سبب به‌وجود آمدن تپه‌های شنی در سطح سیارهٔ کوتوله می‌شوند یا نه. خانم بوراتی می‌گوید: «مسئلهٔ اساسی که ما سعی می‌کنیم روی آن کار کنیم، یافتن ارتباطی میان مه و سطح سیاره است».

البته نخستین گام، عبارت است از تلاش برای پی بردن به اجزای تشکیل‌دهندهٔ مه. برای انجام این کار، خانم بوراتی و یکی از همکاران وی داده‌های حاصل از پلوتو، تیتان و تریتون (قمر یخی نپتون) را با یکدیگر مقایسه کردند.

نتیجهٔ این مقایسه بسیار جالب است. اما برای خانم بوراتی، نتایج این مطالعه از پلوتو نیز فراتر می‌روند. در واقع، او به این مطلب می‌اندیشد که آیا این مه فراتر از لبه‌های منظومهٔ شمسی نیز گسترده شده است یا نه.

وی می‌گوید: «از آنجا که این پدیده بر روی دست‌کم دو شیء در منظومهٔ شمسی دیده شده است، شاید در سیاره‌های دوردست و حتی قمرهای دوردست نیز مه‌های مشابهی وجود داشته باشند».