ایتنا - هابل، از سال 1990 که به فضا فرستاده شد، یک منبع قابل اتکای تصاویر چشمگیر بوده است. در ابتدا قرار بود که هابل به زمین بازگردانده شود و به نمایش گذاشته شود. ولی با مرگ برنامه شاتل فضائی این احتمال منتفی شد.

تلسکوپ فضایی هابل یکی از جذاب‌ترین تصاویر اخیرش را منتشر کرده که مربوط به یک کهکشان برآمده می‌شود که ابرهای گاز مارپیچی متراکمی از خود بیرون می‌دهد. کهکشان NGC 2275  شصت و هفت سال نوری با زمین فاصله دارد، و در مقایسه با دیگر قسمت‌های فضا از نظر فعالیت ستاره‌ای نسبتا رام به شمار می‌رود. با این حال دقیقا همین واقعیت است که بررسی آن را فوق‌العاده جالب می‌سازد.
 
به گزارش ایتنا و به نقل از اسلش‌گیر، ارجاع رسمی به کهکشان NGC 2275 با نام «کرکی» است، یعنی این کهکشانی با ظاهر کرک‌مانند است. این کهکشان مارپیچی، حلقه پیچیده‌ای از ابرهای تک تکه کم‌نور دارد، که در میان آنها بعضا نور برخی ستارگان دیده می‌شود.
 
با این حال، مرکز این کهکشان نسبتا کم‌تراکم است. ناسا و اسا توضیح داده‌اند که این بدان خاطر است که NGC 2275 در واقع بیشتر گازهایی که زمانی در آن قسمت یافت می‌شدند را تمام کرده است. اینگونه تصور می‌شود که این «برآمدگی کهکشانی که به شکلی نامعمول بزرگ و نسبتا خالی است» موجودی ماده خود را صرف تولید ستاره‌ها کرده است.
 
درباره بازوهای پرمانند که به صورت مارپیچی در بیرون آن مرکز خالی قرار گرفته‌اند باید گفت که آنها حاصل برهمکنش ابرهای گازی، ستاره‌های جدید شدیدا در حالت سوز و گداز، و چرخش خود NGC 2275 هستند. این ستاره‌های آبی، جوان و داغ هستند، و در میانه‌های بازوی این کهکشان سوسو می‌زنند.