ايتنا - سیاره نه؛ سیاهچاله

ایتنا - ماموریت میراث بررسی فضا و زمان می‌تواند سیاهچاله‌ها را با مشاهده شراره‌های برافزایشی حاصل از تاثیر اشیاء ابر کوچک اورت بیابد.

دانشمندان از سال‌های دور فرضیه‌ای داشته‌اند مبنی بر اینکه یک سیاره اسرارآمیز نهم در خارج از منظومه شمسی ما به نام «سیاره نه» وجود دارد. دانشمندان دانشگاه هاروارد و «ابتکار سیاهچاله» روشی جدید برای یافتن سیاهچاله‌ها در بیرون منظومه شمسی ارائه کرده‌اند. آنها می‌خواهند از این سیستم برای تعیین ماهیت حقیقی «سیاره نه» مفروض استفاده کنند.

به گزارش ایتنا به نقل از اسلش‌گیر، مقاله‌ای که اخیرا در وبسایت هاوارد منتشر شده توانائی استفاده از ماموریت میراث بررسی فضا و زمان (LSST) را برای مشاهده شراره‌های برافزایشی مورد اشاره قرار داده است که وجود آن می‌تواند سیاهچاله بودن «سیاره نه» را اثبات یا رد کند. این روش جدید برای جستجوی سیاهچاله‌ها در بیرون از منظومه شمسی که در هاروارد تهیه شده مبتنی بر شراره‌هایی است که حاصل مغشوش شدن شهاب‌سنگ‌های رهگیری شده هستند. این مطالعه گویای آن است که LSST می‌تواند سیاهچاله‌ها را با مشاهده شراره‌های برافزایشی حاصل از تاثیر اشیاء ابر کوچک اورت بیابد.

دانشمندان می‌گویند که در مجاورت یک سیاهچاله، اجرام کوچک ممکن است به آن نزدیک شده و در نتیجه گرم شدن از برافزایش پس‌زمینه گاز از واسطه بین‌ستاره‌ای به درون سیاهچاله ذوب شوند. وقتی این اجرام کوچک ذوب شوند، در معرض اغتشاش کشندی از سوی سیاهچاله قرار می‌گیرند، که پس از آن نوبت به برافزایش از جرم مغشوش‌شده کشندی به درون سیاهچاله می‌رسد. این روش می‌تواند سیاهچاله‌های جرم سیاره‌ای به دام افتاده موجود در لبه ابر اورت، یا در حدود صد هزار واحد ستاره‌شناسی، را شناسایی نموده و نادیده بگیرد.

انتظار می‌رود که LSST دارای حساسیت مورد نیاز برای شناسایی شراره‌های برافزایشی است در حالی که تکنولوژی که در حال حاضر در دسترس است قادر به چنین کاری نیست. این مقاله بر یادگیری بیشتر درباره سیاهر نه به عنوان گزینه اول برای شناسایی متمرکز است. بنا بر نظریه‌ها، سیاره نه یک سیاره شناسایی‌نشده است. با این حال، ممکن است به عنوان یک سیاهچاله جرم سیاره‌ای نیز پرچم بخورد.