ایتنا - دانشمندان نگران هستند که افزایش گردشگری فضایی آبوهوای زمین را بهشکلهای پیشبینینشده تحت تأثیر قرار دهد.
هنگامی که میلیاردرهای معروف یعنی ریچارد برانسون و جف بیزوس در ماه گذشته با وسایل نقلیه گردشگری شرکتهای خود به فضا رفتند، بسیاری از افراد آنها را تشویق میکردند.
اما به گزارش ایتنا و به نقل از Space، برای برخی از دانشمندان، این نقاط عطف، نشانگر چیزی غیر از صرفاً یک موفقیت فنی بود. این پروازها پس از سالها تأخیر و علیرغم موانع قابل توجه حاصل شدند و آغاز احتمالی دورانی را رقم میزنند که مدتها در انتظار آن بودیم و ممکن است موشکها بیشتر از پیش در لایههای فوقانی بکر جوّ عبور کنند.
در مورد SpaceShipTwo، یعنی وسیله نقلیهای که توسط شرکت آقای برانسون یعنی ویرجینگالکتیک اداره میشود، باید گفت که از موتور هیبریدی استفاده میکند که لاستیک را میسوزاند و ابری از دوده پشت سر میگذارد.
فیلیپو مگی (استادیار مهندسی هوافضا در دانشگاه Politecnico di Milano واقع در ایتالیا که در مورد فناوریهای پیشرانه موشک تحقیق میکند)، میگوید: «موتورهای هیبریدی میتوانند از انواع مختلف سوخت استفاده کنند، اما همیشه دوده زیادی تولید میکنند. این موتورها مانند شمع کار میکنند و روند سوزاندن آنها شرایطی را ایجاد میکند که برای تولید دوده مناسب است».
به گفته دالاس کاسابوسکی (تحلیلگر ارشد در مؤسسه مشاوره فضایی Northern Sky Research)، یک پرواز گردشگری فضایی زیراوربیتالی توسط ویرجینگالکتیک که حدود یک ساعت و نیم طول میکشد، میتواند به اندازه یک پرواز ۱۰ ساعته بر فراز اقیانوس اطلس آلودگی ایجاد کند.
کسابوسکی میافزاید: «حتی اگر بازار این نوع گردشگری کسری کوچکی از صنعت گردشگری را تشکیل دهد، هر یک از پروازهای آنها سهم بسیار بالایی در آلودگی دارند و این میتواند مشکلساز باشد».
البته باید گفت که تنها موشکهای ویرجینگالکتیک مقصر نیستند. گفته میشود همه موتورهای موشکی که سوختهای هیدروکربوری میسوزانند، دوده تولید میکنند. موتورهای موشکی جامد، مانند موتورهایی که در گذشته در تقویتکنندههای شاتل فضایی ناسا استفاده میشدند، ترکیبات فلزی میسوزاند و ذرات اکسید آلومینیوم به همراه اسید هیدروکلریک تولید میکند، که هر دو تأثیر مخربی بر جوّ دارند.