ایتنا - زارعپور: من چهار پنج سال در خارج از کشور زندگی کردهام و شهروندان دیگر کشورها را هم دیدهام و روی این حساب میگویم که ایرانیها یک سر و گردن بالاتر از بقیه افراد بودند و میتوانیم بهتر از این کار کنیم. همچنان که اگر چند سال پیش شروع کرده بودیم امروز در جایگاه بهتری قرار داشتیم.
«یک ویروسی به جان برخی مسؤولان کشور افتاده که به بدنه کارشناسی هم سرایت کرده و آن خودناباوری است که امیدواریم کمرنگ شود.»
«در موضوع امنیت اشکال داریم که البته بخشی از آنها طبیعی است اما به طور کلی با پروتکل و دستورالعمل، امنیت درست نمیشود باید در کشور یک نفر باشد که بگوید من مسئول امنیت هستم دستور بدهد، دستورش اجرا شود و پاسخگو باشد.»
همه گفتار شما متین و قابل احترام ، همیشه گام اول گفتن است ، اما گام های عملی نیاز است ، قبول رشد شتابان فن آوری های نوین حتی در کلام هم شروع خوبی ست ، خودباوری و اعتماد به نفس که باشد ، قبول مسئولیت و پاسخگو بودن هم عملی خواهد شد ، اما برادر با نگاهی به شیوه های آموزش از ابتدایی تا دانشگاه ، شاید بتوان علت ضعف و ناکامی های رشد همگام با جهان امروز را یافت ، کم نیستند اساتیدی که به دانشجو آدرس وب سایت برای کپی کردن پروژه ها را به دانشجو می دهد و همان پروژه را تایید کرده و فارغ التحصیل با نمره عالی تولید می کند!!! چگونه اینان جایگاه استادی را کسب کرده اند ، جای سوال دارد, شاید مشکل اساسی ما مدیریت و نظام آموزشی و پروتکل های آموزشی ماست که اجرای هر ایده و پروژه دانش محوری را با هزاران مشکل و یا عدم اجرایی شدن روبرو می کند . و شاید تا سیستم آموزش و پرورش ما به شکل علمی و تخصصی جراحی و درمان نشود ، مشکلات کماکان باقی و یا هر حرکت پیشرو در جهت رشد و اعتلای دانش جامعه با کندی حرکت روبرو خواهد بود، در هر حال به امید روزی که شاهد به بار نشستن تلاش های مثبت اندیشان باشیم . انشااله.