ایتنا - کارتریج‌های نواری باید حداکثر حدودا هر سه دهه بازنویسی شوند، که از جنبه آرشیو کردن بلندمدت دیتا دوره‌ای کوتاه به شمار می‌رود. این در حالیست که، به گفته مایکروسافت، DNAی سنتزی به مراتب بادوامتر است، به طوری که پتانسیل نگهداری از داده‌ها به مدت هزاران سال را دارد.

شرکت مایکروسافت جزئیات پیشرفت عظیمی در کارش بر روی ذخیره‌سازی DNA سنتزی، به ویژه بر بهبود گذرداد داده‌ها، را منتشر کرد.
 
به گزارش ایتنا از شماران سیستم به نقل از اسلش‌گیر، این «اثبات مفهومی» موضوع یک مطالعه جدید از Microsoft Research و تیمی در لابراتوار سیستم‌های اطلاعات مولکولی دانشگاه واشینگتون (MISL) است، که راه را برای ذخیره‌سازی داده‌های جهان بر روی DNAی ساخته شده در لابراتوار، به جای نوارها و هارد درایوها، هموار می‌کند.  
 
گفتنی است مایکروسافت سال‌هاست که در حال کار بر روی ذخیره‌سازی داده‌ها بر روی DNA سنتزی بوده است؛ هدف این تکنولوژی خوش‌آتیه چاره‌جویی درباره مطالبات فزاینده برای ذخیره‌سازی داده‌ها بوده است.   
 
چرا DNA؟
کارتریج‌های نواری باید حداکثر حدودا هر سه دهه بازنویسی شوند، که از جنبه آرشیو کردن بلندمدت دیتا دوره‌ای کوتاه به شمار می‌رود. این در حالیست که، به گفته مایکروسافت، DNAی سنتزی به مراتب بادوامتر است، به طوری که پتانسیل نگهداری از داده‌ها به مدت هزاران سال را دارد.
آنچه مهم‌تر است اینکه DNAی سنتزی می‌تواند به طرز چشمگیری اثرات منفی دیتاسنترها بر محیط زیست را کاهش دهد، به طوری که مایکروسافت شواهدی را ارائه کرده که نشان می‌دهد این تکنولوژی استفاده از آب و انرژی را کمتر کرده و همچنین آلایندگی ناشی از گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد.

 


با این حال، ذخیره‌سازی دیتای با DNAی سنتزی تنها در صورتی که می‌تواند یک گزینه مناسب باشد که برای برخی موانع بزرگ چاره‌جویی شود. این تکنولوژی در حال حاضر به خاطر گذردهی اندک دیتا با محدودیت مواجه است، به ویژه از نظر نرخ نوشتن دیتا. به گفته مایکروسافت این یک مانع عمده بر سر را استفاده مقیاس‌وسیع از DNAی سنتزی است، و تازه این سوای هزینه‌های مرتبط با این تکنولوژی در حال حاضر است.
 
مایکروسافت در پست بلاگش با ذکر جزئیات این مطالعه اینگونه توضیح داده است:
یک گام مهم نهایی در این مسیر گنجاندن منطق دیجیتال در تراشه است تا امکان کنترل مجزای میلیون‌ها نقطه الکترود به منظور نوشتن کیلوبایت‌ها دیتا در هر ثانیه در DNA فراهم بیاید. از آن مقطع به بعد، ما پیش‌بینی می‌کنیم که این تکنولوژی به آرایه‌هایی خواهد رسید که حاوی میلیاردها الکترود قادر به ذخیره‌سازی مگابایت‌ها دیتا در ثانیه در DNA شوند. به این ترتیب عملکرد و هزینه ذخیره‌سازی DNA به طرز قابل توجهی به نوار نزدیک خواهد شد.