ایتنا - اینترنت فضایی استارلینک به مشکلی نامعمول برخورده است: درختان! خدمات اینترنت ماهواره‌ای اسپیس اکس در ماه ژوئن سال ۲۰۲۰ برای مناطقی در عرض‌های جغرافیایی بالای خط استوا، مانند سیاتل، وارد فاز بتا شد، اما [اینک] برخی از کاربران به مشکلاتی برخورد کرده‌اند.
يکشنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ ساعت ۰۲:۰۸
دردسری برای اینترنت استارلینک؛ درخت‌ها!
یکی از کاربران در تارنمای ردیت (reddit) نوشت: «ما می‌خواهیم [اینترنت] استارلینک داشته باشیم، اما تقریبا کل آسمان بالای خانه ما با درختانی به ارتفاع ۱۲ متر پوشانده شده است. آیا این امکان وجود دارد که استارلینک در منطقه ما کار کند، یا ما بخت استفاده از آن را نداریم؟»
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، کاربر دیگری با اشاره به مشکل مشابهی پرس و جو کرده است که آیا می‌توان از کوه‌ها برای قرار دادن آنتن استارلینک استفاده کرد تا [آنتن] ۲ تا ۳ متر بالاتر از درختان قرار بگیرد، اما این نوع دکل‌های بالقوه «به نظر نمی‌رسد برای این آنتن‌بشقابی‌ها (بشقابک یا دیش) مناسب و با آن‌ها سازگار باشند.»
یکی دیگر از کاربران نسخه بتا [استارلینک]، برای قرار دادن آنتن درارتفاعی بالاتر از درختان، از یک سه پایه بر روی سقف خانه‌اش استفاده کرده است. کاربران دیگر آن روش را یک «سرهم‌بندی احمقانه» توصیف کرده‌اند.
کاربران برای راه‌اندازی اینترنت استارلینک به یک آنتن بشقابی ماهواره‌ای به قیمت ۴۳۹ پوند نیاز دارند و باید ماهانه مبلغ ۸۴ پوند بپردازند. مشترکان همچنین به برقراری ارتباط مستقیم بین ماهواره و آنتن بشقابی نیز نیاز دارند و یک فضای باز مخروطی‌شکل با زاویه ۱۰۰ درجه در قله و زاویه حداقلی ۲۵ درجه نسبت به افق، در اطراف آنتن‌بشقابی خود. این ملزومات به معنای آن است که درختان، ساختمان‌های اطراف و سایر موانع می‌توانند مشکلاتی جدی در برابر استارلینک ایجاد کنند؛ چنان که یک کاربر، آنتن بشقابی خود را در ارتفاع ۵ متر بالاتر از دودکش خانه‌اش نصب کرده است.
چنان که تارنمای استارلینک توضیح می‌دهد، «اگر ارتباط بین ماهواره استارلینک و آنتن‌بشقابی استارلینک، مرئی بود، چیزی شبیه به یک پرتو یا باریکه نور بین این دو شیء به نظر می‌رسید. با حرکت ماهواره، باریکه‌های نور نیز حرکت می‌کنند. ناحیه‌ای (در اطراف آنتن) که این پرتوها در آن حرکت می‌کنند،«میدان دید» آن است.»
استارلینک همچنین یادآور می‌شود که برخی موانع، از بقیه بدترند. موانع نزدیک به افق و در ارتفاع پایین‌تر، موجب قطعی و اختلال بیشتری می‌شوند، زیرا ماهواره‌ها اغلب در این ناحیه از آسمان هستند. «بهترین راهنمایی و دستورالعملی که می‌توانیم بدهیم این است که استارلینک خود را در بالاتری ارتفاع ممکن نصب کنید. جایی مطمئن که دید کامل به آسمان داشته باشد.» [حتی] «یک درخت» می‌تواند خدمات ارائه شده به مشترکان را با اختلال مواجه کند.
همان طور که در بررسی‌های قبلی اشاره شده است، «استارلینک» برنامکی نیز برای کمک به کاربران فراهم کرده است تا موانع را بررسی کنند. اما تلفن باید در ارتفاعی برابر با ارتفاع زانو قرار گیرد تا کار کند؛ یعنی برعکس وضعیت نصب آنتن‌بشقابی که در ارتفاع بالاتر، خدمات اینترنت بهتری به کاربران ارائه می‌کند. اسپیس اکس تا زمان انتشار این مطلب، به درخواست ایندپندنت برای اظهارنظر در این باره پاسخی نداد.
مارک جکسون سردبیر تارنمای ISPreview که به بررسی خدمات اینترنت در بریتانیا می‌پردازد، به ایندپندنت گفت که خدمات استارلینک که هنوز در مرحله آزمایشی بتا قرار دارد و قرار است با ارسال ماهواره‌های بیشتر، بهتر شود، برای استفاده در محیط‌های شهری طراحی نشده است، زیرا ساختمان‌ها در آن ایجاد اختلال می‌کنند. اما در مناطق روستایی نیز احتمالا «مشکل بزرگ‌تری» مانند درختان وجود دارد.
«برخی از افراد ممکن است بتوانند این مشکلات را دور بزنند و آنتن‌بشقابی را به صورت حرفه‌ای روی سقف نصب کنند. گرچه، پرسش‌هایی هم پیرامون مقاومت این دستگاه در برابر وزش بادهای شدید مطرح است. اگر این آنتن‌بشقابی را در ارتفاع بالا نصب کنید، ممکن است لازم شود که در زمان توفان آن را پایین بیاورید، که نه مطلوب است و نه ایمن.»
«تنها گذر زمان نشان خواهد داد که آیا می‌توانند همه این مشکلات را بدرست حل کنند یا نه. اما بخت خوبی برای غلبه بر این مشکلات دارند. چالش بزرگتر این است که این کار در کلیت خود به مرحله سوددهی برسد، و در عین حال بکوشد که در این بین، دانشِ مشاهده محوری همچون ستاره‌شناسی با اختلال مواجه نشود.»
با این حال، استارلینک برای بسیاری از کاربران، به‌خصوص کاربران ایالات متحده، در مقایسه با خدمات‌دهندگان سنتی اینترنت (با مشکلات دامنه‌دار در زمینه رقابت و خدمات)، جایگزینی موجّه و قانع‌کننده خواهد بود.
شرکت‌های مخابراتی در ابتدا از سیم‌های موجود [تلفن] برای ارائه خدمات اینترنت استفاده می‌کردند و از نظر قانونی موظف بودند که این ارتباط سیمی را به رقبا اجاره دهند. اما در سال ۱۹۹۶ قوانین مخابرات برای یکپارچه کردن شرکت‌های مخابرات کابلی، این وضعیت را آسان‌تر کرد و در سال ۲۰۰۵، آن شرط اجاره حذف شد. به گفته پروفسور کریستوفر علی از بخش مطالعات رسانه دانشگاه ویرجینیا، این به معنای آن بود که «شرکت‌های مخابراتی اصولا مناطق مختلفی را با یکدیگر بده بستان می‌کردند تا مجبور به رقابت نباشند.» در کنار مسائل سیاسی، مسائلی مرتبط با جمعیت نیز در سرگذشت اینترنت در ایالات متحده وجود دارد.
جیمی استیون، مدیر نوآوری شرکت اوکلا، می‌گوید: «اینترنت ایالات متحده بیشتر از آن که بد باشد، ناسازگار و وصله پینه‌ای است.» در حالی که شهرها و مناطق پرجمعیت «دسترسی عالی» به اینترنت دارند، مناطق روستایی و دورافتاده فاقد آنند.»
استیون به ایندپندنت گفت: «یک دلیل بزرگ آن، تراکم کمتر جمیتی ایالات متحده است. به‌خصوص در غرب کشور. کشیدن خط ارتباطی شبکه فیبر نوری برای جمعیت ساکن چندصدنفره، می‌تواند بسیار گران‌قیمت باشد. گزینه جدید اینترنت ماهواره‌ای، از جمله استارلینک، یک گزینه مطلوب جایگزین برای ارتباطات سنتی سیمی (دی.اس.ال و شبکه کابلی) در چنین مناطقی است.»
«من مشترک خدمات بتا استارلینک هستم و در یک منطقه روستایی جنگلی پوشیده از درختان انبوه زندگی می‌کنم. مشکلاتی جزئی با درختان بلندی حیاطم داشتم، اما در مجموع اینترنت من در مقایسه با خدمات دی.اس.ال غیرقابل اعتمادی که پیش از این داشتم، به طرز چشمگیر و مطلوبی بهتر شده است.»
کد مطلب: 67861
