بسیاری از رهبران وایکینگ‌ها القابی تخیلی داشتند، و شاه هرالد با عنوان دندان آبی (بلوتوث) شناخته می‌شد. برخی مورخان مدعیند که لقب او به این خاطر بود که یک دندان مرده یا «آبی» داشت، و برخی دیگر می‌گویند که او عاشق خوردن بلوبری یا شیرین‌بیان بود به قدری که باعث آبی‌رنگ شدن دندانهایش شده بود.

با اینکه تکنولوژی ارزانقیمت بلوتوث که مصرف توان اندکی نیز دارد اختراع عصر مدرن است، ولی داستان پشت این نام و لوگو که اکنون فراگیر شده است به گذشته‌های دور باز می‌گردد، و گذشته و را به حال حاضر پیوند می‌زند.
 
 
به گزارش ایتنا و به نقل از اسلش‌گیر، در اواسط دهه 1990 چندین شرکت به طور همزمان در مسابقه‌ای برای توسعه یک تکنولوژی وایرلس جدید متحول‌کننده به نام پوندهای رادیویی کوتاه‌برد بودند. در آن زمان اسون متیسون برای شرکت اریکسون کار می‌کرد، و جیم کارداچ آمریکایی به عنوان یک مهندس رایانش موبایل در اینتل مشغول فعالیت بود.
 
متیسون و کارداچ و مهندسانی از چندین شرکت دیگر گرد هم آمدند و استانداردها و ایده‌های رایانشی خود را در سمیناری در تورنتو در اواخر دهه 1990 ارائه کردند. کارداچ در توضیحاتش درباره تاریخچه بلوتوث در وبسایتش اینگونه شرح می‌دهد: «متیسون و من در یک جلسه Home-RF SIG در تورنتوی کانادا به ارائه مطلب پرداختیم. من Biz-RF و اسون MC-LINK را ارائه کردیم. ما با استقبال نه چندان گرمی از طرح‌های پیشنهادی سردرگم‌کننده‌مان مواجه شدیم، و در آن زمان بود که من متوجه شدم ما به یک نام کد برای این پروژه که همه امکان استفاده از آن را خواهند داشت نیاز داریم.
 
پس از این سمینار، متیسون و کارداچ به یک بار محلی رفتند و ضمن صحبت‌هایشان درباره ناکامی در این همایش، درباره تاریخچه وایکینگ‌ها هم صحبت کردند. متیسون که سوئدی بود به کارداچ پیشنهاد داد که یک رمان تاریخی معروف سوئدی درباره جنگجویان دریانورد اسکاندیناوی به نام کشتی‌های طولانی نوشته فرانس گونار بنگتسون را بخواند.