یک مطالعه که به مقایسه بهرهوری قبل، حین و پس از دوره نسبتا طولانی کار از خانه پرداخته است نشان میدهد بهرهوری کارکنان ناز دورکاری تاثیر نپذیرفته است.
به گزارش ایتنا و به نقل از زددینت، پژوهشگران ارگونومیک در دانشکده سلامت عمومی دانشگاه A&M تگزاس این مطالعه را پیش از آنکه دورکاری ناشی از همهگیری کووید-19 به روالی عادی از مارس 2020 تبدیل شود انجام دادند. آنها به بررسی 265 کارمند یک شرکت نفت و گاز مستقر در شهر هوستون در طی توفان هاروی پرداختند؛ سیلهای ناشی از این توفان باعث شده بود تا این کارکنان به مدت یک ماه از اوت 2017 ناچار به کار از راه دور شوند.
این پژوهش، که معیار خود را اطلاعات ردگیری «مشارکت کامپیوتری فعال» کارکنان این شرکت قرار داده بود، به این جمعبندی رسید که تابآوری کارکنان و شرکت از طریق دورکاری در طی بلایای طبیعی و رویدادهای دیگری که موجب تغییر محل کار میشوند «میتواند ارتقاء پیدا کند».
این محققان زمان صرف شده در این مشارکت، همچون استفاده از کیبورد و ماوس، و همچنین کلمات تایپ شده به ازاء هر ساعت فعال، و غلطهای املایی به ازاء هر کلمه تایپ شده، را بررسی و ردگیری کردند.
این میتواند مفاهیم بسیار مهمی برای طرفداران کار حضوری یا ترکیبی (سه روز در دفتر و دو روز در خانه) در آمریکا و همچنین، به طور کلی، برای آینده دورکاری داشته باشد.
این مطالعه بخشی از تلاشی بزرگتر توسط مرکز ارگونومیک برای بررسی سلامت کارکنان حوزه اطلاعات است که ممکن است مستعد آسیبهایی همچون ﺳﻨﺪرم ﺗﻮﻧﻞ ﮐﺎرﭘﺎل باشند.
فاز بعدی این مطالعه به جنبه ناشناختهتر طولانیتر شدن دورکاری مربوط به محیط ارگنونیک در دورکاری کارکنان میپردازد. این تیم تحقیقاتی امیدوار است که این دادها به شرکتها برای چارهجویی درباره مسائل مرتبط با سلامت کارکنان در کار از راه دور، از جمله استرس، افسردگی و سوء استعمال مواد، کمک کند.