ایتنا - در مورد ادغام این گروه کهکشانی کنجکاو هستید و سؤال دارید؟ بد نیست که ببینید همین گروه گربه چشایر در صورت فلکی دب اکبر که در فاصله ۴٫۶ میلیارد سال نوری از ما قرار دارد، به ما لبخند می‌زند.

نظریه نسبیت عام آلبرت انیشتین که بیش از ۱۰۰ سال پیش منتشر شد، پدیده همگرایی گرانشی را پیش‌بینی کرد. این همان چیزی است که به کهکشان‌های دوردست، چنین ظاهر عجیبی می‌دهد. این نما از طریق شیشه پرتو ایکس و داده‌های تصویر نوری حاصل از تلسکوپ‌های فضایی چاندرا و هابل دیده شده است.

دو کهکشان بزرگ بیضی‌شکل این گروه که «گروه کهکشانی گربه چشایر» لقب گرفته‌اند، توسط کمان قاب‌بندی شده‌اند. کمان‌ها تصاویری نوری از کهکشان‌های پس‌زمینه دوردست هستند که از طریق توزیع کل جرم گرانشی گروه پیش‌زمینه لنز گرفته شده‌اند. البته، آن جرم گرانشی، تحت سلطه ماده تاریک است. دو کهکشان بزرگ بیضی که به شکل چشم هستند، درخشان‌ترین اعضای گروه‌های کهکشانی خود را نشان می‌دهند که رو به ادغام می‌روند.

سرعت برخورد نسبی آنها که نزدیک به ۱۳۵۰ کیلومتر در ثانیه است، گاز را تا میلیون‌ها درجه گرم می‌کند و باعث درخشش پرتو ایکس می‌گردد که با رنگ‌های بنفش نشان داده شده است.

در مورد ادغام این گروه کهکشانی کنجکاو هستید و سؤال دارید؟ بد نیست که ببینید همین گروه گربه چشایر در صورت فلکی دب اکبر که در فاصله ۴٫۶ میلیارد سال نوری از ما قرار دارد، به ما لبخند می‌زند.