تحقیقات فراوانی درباره اثرات زندگی در جاذبه کمتر از جاذبه زمین انجام شده و یکی از دغدغههای اصلی آنها کاهش توده استخوانی بوده است، ولی این مساله وقتی به تمرکز بر پشتیبانی از پشتیبانی از تولید و رشد چندین نسل در چنان شرایطی تغییر کند ابعاد کاملا جدیدی به خود میگیرد. این نگرانیها معمایی پیچیده را پیش روی دانشمندانی قرار میدهند که آیندهای را تصور میکنند که در آن انسانها بر روی ماه یا مریخ زندگی کنند.
به گزارش ایتنا و به نقل از اسلشگیر، با هدف حل این مساله حیاتی، تیمی از دانشمندان ژاپنی ساخت یک ساختار مخروطی زیستپذیر را بر روی ماه پیشنهاد دادهاند که با چرخش یک نیروی جاذبه را با همان بزرگی کشش جاذبهای طبیعی زمین تولید میکند.
کارشناسانی از دانشگاه کیوتو، با همکاری شرکت Kajima Construction Co. Ltd، در یک ارائه مطلب مجازی جزئیاتی از سازهای که آن را شیشه ماه (Lunar Glass) نامیدهاند ارائه کردند. این طرح مفهومی اساساٌ شامل یک مخروط واژگون است که با چرخش یک کشش گریز از مرکز را ایجاد میکند که اثر جاذبه واقعی زمین را شبیهسازی میکند.
این پژوهشگران امیدوارند که این سازه، که درازای آن در حدود 1300 فوت و شعاع آن 328 فوت است، تا سال 2050 به صورت یک ورژن نمونه اولیه سادهسازیشده ساخته شود. و تخمین زده میشود که ساخت نمونه نهایی آن که از چندین نسل پشتیبانی کند یک قرن کامل زمان خواهد برد. همچنین صحبتهایی درباره ساخت نمونه مشابه آن برای مریخ، با نام شیشه مریخ، مطرح است.
یک راهکار آیندهنگرانه انتها به انتها
این تیم، که ایده آن نخستین در نوع خودش شناخته میشود، طرح خود را به صرفا ساخت یک پایگاه در ماه و مریخ متوقف نمیکند. آنها، در آنچه به آن لقب «سیستم ریل فضایی ششضلعی» دادهاند، قصد دارند تا یک سیستم حملونقل بینسیارهای شبیه خط ریلی بسازند که از فعالیتهای تجاری و گردشگری فضایی پشتیبانی کند، به خصوص از این جهت که با توجه به ابراز علاقه میلیاردها به صرف میلیونها دلار برای گردشگری فضایی ساخت یک قطار فضایی مجهز به جاذبه طبیعی دیگر به هیچ عنوان خیالپردازانه به نظر نمیرسد.