ایتنا - گرد وغبار ممکن است کاتالیزور واکنش‌های شیمیایی در ابرهای مولکولی بین‌ستاره‌ای باشد.

دانشمندان معتقدند که اینک می‌دانند گردوغبار ستاره‌ای در منظومه شمسی ما از کجا آمده است.

گردوغبار ستاره‌ای عموما به ذرات غبار حاصل از خنک شدن گازهای ستاره‌ها اطلاق می‌شود که به صورت باد یا از طریق انفجارهای شدید ابرنواختری در فضا پخش می‌شوند.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، در این فرآیند، بخش بزرگی از عناصر غیرفرار چگالیده‌ و به گردوغبار ستاره‌ای تبدیل می‌شوند؛ اگرچه بسیاری از این ذرات دوباره از بین می‌روند اما ذراتی که در جریان این فرایندها باقی مانده بودند، حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش در سیارات منظومه شمسی ادغام شدند.

دانشمندان تا سال­‌ها چنین تصور می‌کردند که تنها مقدار کمی از غبار ستاره‌ای منظومه شمسی ما از ابرنواخترها و از ستارگان غول‌پیکری که ابرنواخترها از آن‌ها متولد می‌شوند ناشی می‌شود. اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که منشا بیش از ۲۵ درصد از غبار ستاره‌ای در منظومه شمسی از ابرنواخترها است.

دانشمندان با مشاهده و رصد «ذرات پیش‌خورشیدی» یا گردوغبارهای ستاره‌ای که پیش از وجود منظومه شمسی شکل گرفته بودند موفق شدند این موضوع را کشف کنند. این ذرات را اکنون نیز می‌توان را پیدا کرد. این ذرات پیش‌خورشیدی و گردوغبارها را می‌توان در شهاب‌سنگ‌ها یا مواد دیگری یافت که از فضا به سمت ما سقوط می‌کنند و می‌توان آن‌ها را از روی ترکیب شیمیایی غیرعادی‌ آن‌ها شناسایی کرد.