ایتنا - بر اساس یک مطالعه جدید، فاصله زمین و ماه حدود ۲.۵ میلیارد سال پیش حدود ۶۰ هزار کیلومتر نزدیک‌تر بود. این مطالعه جدید تایید می‌کند که ماه طی این دوره به آرامی در حال دور شدن از زمین بوده است.

این مطالعه که اخیرا در مجله مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا (PNAS) منتشر شد، اشاره می‌کند که فاصله سیاره ما و ماه حدود ۲.۴۶ میلیارد سال پیش، در مقایسه با ۳۸۴۴۰۰ کیلومتر کنونی، حدود ۳۲۱۸۰۰ کیلومتر بود و طول روز نیز به‌جای ۲۴ ساعت، حدود ۱۶.۹ ساعت بود.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، پژوهشگران، ازجمله محققان دانشگاه اوترخت در هلند، می‌گویند این یافته‌ها درک ما از دینامیک اولیه زمین-ماه را تا بیش از یک میلیارد سال گسترش می‌دهد.

در این مطالعه، دانشمندان لایه‌های باستانی سنگ‌ها را در پارک ملی کاریجینی در غرب استرالیا که دارای دره‌هایی عمیق باریک با برش رسوبات ۲.۵ میلیارد ساله است، تجزیه‌وتحلیل کردند.

آن‌ها می‌گویند که این رسوبات از بخش‌های مشخصی از مواد معدنی سرشار از آهن و سیلیس، حاوی لایه‌های تناوبی سفید، مایل به سرخ و خاکستری مایل به آبی تشکیل شده است که زمانی به‌طور گسترده در کف اقیانوس رسوب کرده بودند.

دانشمندان می‌گویند که این سنگ‌ها اینک قدیمی‌ترین قسمت‌های پوسته زمین را تشکیل می‌دهند.

مطالعات پیشین نشان داده‌اند که این الگوهای تناوبی متمایز، با تغییرات گذشته در شرایط اقلیمی سیاره مرتبط است. تغییراتی که در اثر آنچه «چرخه‌های میلانکوویچ» نامیده می‌شود، حاصل شده‌اند.

این‌ها چرخه‌های اقلیمی به شمار می‌روند که به جهت محور چرخش زمین و ماهیت بیضی شکل مدار آن مرتبط‌‌اند - ویژگی‌هایی که توزیع نور خورشید دریافتی از سوی زمین را طی دوره‌های زمانی طولانی تعیین می‌کنند.