ایتنا - در سال ۲۰۲۳، روسیه، هند و سازمان فضایی اروپا مأموریت‌هایی را به مقصد ماه و تا اعماق بیشتری در فضا راه‌اندازی خواهند کرد.
يکشنبه ۴ دی ۱۴۰۱ ساعت ۲۱:۱۳
مأموريت‌های فضایی در سال ۲۰۲۳
اين پرتاب‌ها پس از مأموریت آرتمیس ۱ ناسا رخ می‌دهند که اخیرا مدار ماه را با استفاده از فضاپیمایی که برای باز گرداندن انسان به سطح ماه طراحی شده بود، طی کرد.
مأموریت‌های به مقصد ماه را چه کسی انجام می‌دهد؟
هند در نظر دارد که مأموریت چاندرایان ۳ را در ژوئن ۲۰۲۳ به سوی ماه انجام دهد و یک واحد فرود و پيمايشگر روباتیک را برای کاوش سطح ماه با خود ببرد. هند اولین بار در سال ۲۰۰۸ با چاندرایان ۱ به ماه رسید.
روسیه در نظر دارد مأموریت لونا ۲۵ خود را در جولای سال ۲۰۲۳ انجام دهد تا کاوشگری را برای جمع‌آوری نمونه‌هایی از منطقه قطب جنوبی ماه به آنجا بفرستد.
اسپيس‌اکس قصد دارد تا يوساکو مائه‌زاوا ميلیاردر ژاپنی و هشت مسافر دیگر را به سفر «ماه عزیز» گرداگرد ماه در اواخر سال ۲۰۲۳ ببرد. اين نخستین مأموريت فضاپیمای استارشیپ این شرکت است که قادر به حمل ۱۰۰ نفر است.
ناسا، سازمان فضايی ایالات متحده آمریکا در نظر دارد مأموریت بعدی‌اش به سوی ماه را در سال ۲۰۲۴ با نام آرتميس ۲ انجام دهد که فضانوردان را به مدار ماه خواهد برد.
سازمان فضايی آمریکا قرار است مأموریت آرتمیس ۳ را در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ انجام دهد که نخستین زن و اولین فرد رنگین‌پوست را به ماه خواهد برد.
از زمان آخرین مأموریت‌های آپولوی ناسا در سال ۱۹۷۲ اين نخستین باری است که انسان‌ها بر سطح ماه قدم خواهند زد. ناسا گفته است که از فضاپیمای استارشیپ اسپیس‌اکس برای این مأموریت استفاده خواهد کرد.
چین اعلام کرده است که به همراه روسیه قصد دارد پايگاهی مشترک در سطح ماه تا سال ۲۰۳۵ ایجاد کند ولی برای این طرح هیچ زمان‌بندی مشخصی ارایه نکرده است.
چرا کشورها به سطح ماه برمی‌گردند؟
به گفته دکتر مک‌داول، اخترشناس مرکز هاروارد-اسمیتسونین اخترفیزیک در آمریکا، هدف قدرت‌های فضایی از قبیل آمریکا، روسیه و چین این است که پایگاه‌هایی در سطح ماه برای زندگی کردن فضانوردان در آنجا ایجاد کند.
وی می‌گوید: «سفر به ماه گام اولیه‌ای برای سفر به مکان‌های ديگر مانند مریخ است. ماه جایی عالی برای آزمايش کردن فناوری‌های اعماق فضا است.»
دکتر لوسیندا کینگ، مدیر پروژه فضایی دانشگاه پورتسموث می‌گوید همچنین پرتاب فضاپیمایی از سطح ماه به اعماق فضا نسبت به پرتاب آن از سطح زمین نیاز به سوخت کمتری دارد.
او می‌افزاید یک منبع سوخت در سطح ماه کشف شده است.
کینگ می‌گوید: «می‌دانیم که در قطب جنوبی ماه آب وجود دارد. اين آب را می‌توان به هيدروژن و اکسيژن فروشکست و از آن برای تجديد سوخت فضاپیما برای سفرهایی به مریخ و جاهای ديگر استفاده کرد.»
«یک دلیل برای شتاب جهت بازگشت به سطح ماه وجود دارد - که از آب آنجا ادعای سهم کنند.»
در سال ۲۰۲۳ چه مأموریت‌های فضایی ديگری برنامه‌ریزی شده‌اند؟
ناسا فضاپيمای سايکی خود را در تابستان سال ۲۰۲۳ برای کاوش سیارکی به نام ۱۶ سایکی پرتاب خواهد کرد که گمان می‌رود این سیارک بازمانده سیاره‌ای باشد که در نخستین روزهای شکل‌گیری منظومه شمسی پدید آمده باشد.
آژانس فضایی اروپا (اِسا) که ۲۲ کشور اروپایی حامی آن هستند قصد دارد کاوشگر خود به نام «قمرهای منجمد مشتری» (JUICE) را در آوریل سال ۲۰۲۳ به فضا بفرستد.
این کاوشگر به دنبال نشانه‌های حیات در آب يخ‌زده‌ای خواهد بود که گمان می‌رود زیر لایه‌های سه قمر مشتری - گانيمد، کالیستو و اروپا باشد.
اما در اعتراض به حمله روسیه به اوکراین، اِسا ديگر از موشکی روسی برای قرار دادن تلسکوپ فضایی اقلیدس خود در مدار در سال آینده استفاده نخواهد کرد. به جای آن از موشک فالکون ۹ اسپيس‌اکس استفاده خواهد کرد.
این سازمان همکاری با روسیه را در مأموریت اگزومارس (ExoMars) خود برای فرستادن مریخ‌نوردی به سطح مریخ متوقف کرده و پرتاب آن را تا سال ۲۰۲۸ به تعویق انداخته است.
چین قصد دارد تلسکوپی به نام شونتیان را در دسامبر سال ۲۰۲۳ در مدار پایین زمین قرار دهد که نقشه‌ای از ستاره‌ها و سياه‌چاله‌های دوردست تهیه کند.
چین تا هم‌اکنون کاوشگرها و مریخ‌نوردهای روباتیکی را در سطح ماه و مریخ فرود آورده است و يک ايستگاه تحقیقاتی علمی به اسم تيان‌گونگ در فضا قرار داده است.
مک‌داول می‌گوید: «در سال‌های اخیر چشم‌اندازی برای بشریت پدید آمده است که به سوی مریخ و فراتر از آن می‌رود.»
او می‌گوید به این دلیل است که کشورهایی مثل چین و هند در سال‌های اخیر در کنار آمریکا، روسيه و اروپا به قدرت‌های فضایی تبدیل شده‌اند.
«دولت‌های آن‌ها فکر می‌کنند: اگر آينده قرار است چنین باشد، ما نمی‌خواهیم کشورمان عقب بماند.»
منبع: بی‌بی‌سی
کد مطلب: 71149
