ایتنا - هرچند متاورس سودمند و زیبا به نظر می‌رسد اما یک بعد تاریک و زیان‌آور نیز دارد که باید علیه آن مبارزه کرد.

متاورس تازه‌ترین فناوری دنیای دیجیتال است که به کاربران این امکان را می‌دهد تا در یک فضای سه بعدی وارد تعامل شوند. ایده متاورس از داستان تخیلی «سنوکراش» گرفته شده است که نویسنده‌ای به‌نام استیونسون در سال ۱۹۹۲ ابداع کرد و در آن، مبارزه چند شخصیت مجازی زنده در دنیای سه‌بعدی مجازی را به تصویر کشید.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، متاورس که ترکیبی است از چند فناوری از جمله واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مختلط، در فعالیت‌های گوناگون روزمره مانند نشست‌های کاری، بازی و ورزش از آن اسفاده می‌شود. زمانی‌که یک کاربر وارد دنیای متاورس می‌شود، از دنیای واقعیت فاصله می‌گیرد و خود را در محاصره گروهی از فضاهای مجازی غیرمحدود می‌یابد که آغاز و انجام آن‌ها معلوم نیست.  

مهم‌ترین شرکت‌هایی‌ که از فناوری متاورس استفاده می‌کنند، عبارت‌اند از فیسبوک، مایکروسافت، اپل و شرکت اپیک گیمز (Epic Games).

مطابق با پیش‌بینی دانشمندان، فناوری متاورس با گذشت زمان توسعه چشم‌گیری خواهد یافت و به یک فناوری مجازی بسیار مهم مبدل خواهد شد که دنیای واقعیت در سراسر جهان نمی‌تواند از آن بی‌نیاز باشد. البته این فناوری مانند سایر فناوری‌ها هم می‌تواند سودمند باشد و در خدمت بشریت قرار گیرد و هم می‌تواند زیان‌ها و خطرهایی را با خود داشته باشد که آینده بشریت را تهدید کند؛ چون متاورس برای کاربران این امکان را فراهم می‌کند که پس از مجهز شدن به عینک مخصوص واقعیت مجازی یا واقعیت افزوده در هر زمان و مکانی، وارد دنیای سه بعدی مجازی شوند و عمیقا تعاملات لذت‌بخشی را تجربه کنند.

با این وضعیت، ممکن است به تدریج فاصله میان دنیای واقعی مجازی دیجیتالی و دنیای واقعی مادی ملموس، از میان برود که نتیجه آن بسیار خطرناک خواهد بود؛ زیرا ممکن است افراد بدخواه و جنایت‌کار از این وضعیت به سود خود و ضرر دیگران بهره‌برداری کنند و آن‌چه را که متعلق به دیگران است هدف قرار دهند. البته می‌دانیم مردم هرگاه چیزی (چه دیجیتالی باشد و چه مادی و محسوس و چه ترکیبی از هر دو) را که دوست می‌دارند و به آن دلبستگی پیدا می‌کنند، از دست بدهند، غمگین می‌شوند و احساس درد و رنج را تجربه می‌کنند.

افزون بر آن، این خطر نیز وجود دارد که سازمان‌های تروریستی جای پایی در فضای متاورس پیدا کنند و از آن، برای اهداف تروریستی استفاده کنند. گرچه این سازمان‌ها در گذشته نیز از طریق اینترنت سربازگیری می‌کردند، اما با ورود به دنیای متاورس، توانایی آن‌ها برای این کار چند برابر می‌شود و رهبران افراطی می‌توانند با بهره‌گیری از متاورس، جوامع ایدئولوژیک مجازی تاسیس کنند و اندیشه‌های خود را گسترش دهند.