ایتنا - کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که به‌ زودی از هوش مصنوعی در همه تجهیزات جنگی و سامانه‌های دفاعی استفاده خواهد شد.

چند سالی است که نگرانی‌ها درباره تاثیر و نقش هوش مصنوعی در جنگ‌های آینده همچنان در حال افزایش است. بسیاری بر این باورند که هوش مصنوعی می‌تواند به همان میزان که بر تجارت تاثیر گذاشته، بر جنگ نیز تاثیر بگذارد، با این تفاوت که هوش مصنوعی در تجارت تا حد زیادی در توسعه روش‌های مختلف تجاری نقش مثبتی ایفا کرده است و به رشد و شکوفایی جوامع بشری کمک می‌کند؛ در حالی‌ که بسیاری از به‌کارگیری هوش مصنوعی در جنگ ابراز نگرانی می‌کنند و معتقدند که هوش مصنوعی می‌تواند جنگ‌ها را وحشتناک‌تر و ویرانگرتر کند.

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، باراک اوباما در دوره ریاست‌جمهوری خود با اشاره به خطر هوش مصنوعی در جنگ، گفته بود که ممکن است فردی مهاجم با استفاده از مهارت هوش مصنوعی به کدهای پرتاب سلاح‌های هسته‌ای دست یابد که البته در صورت وقوع چنین امری، جهان با فاجعه‌ای واقعی مواجه می‌شود. به همین دلیل، کشورهای پیشرفته جهان به‌منظور توسعه فناوری هوش مصنوعی و روش‌های استفاده از آن در عرصه‌های مختلف نظامی و غیرنظامی با هم رقابت و چشم‌وهمچشمی زیادی دارند.

کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که به‌ زودی از هوش مصنوعی در همه تجهیزات جنگی و سامانه‌های دفاعی استفاده خواهد شد تا از یک سو میزان کارایی را افزایش دهد و از سوی دیگر به کاهش هزینه‌های نظامی دفاعی منجر شود. آن‌ها همچنان انتظار دارند هوش مصنوعی بتواند جایگزین نیروی انسانی در جنگ‌ها شود. با این حال، شاید این پیش‌بینی آن‌گونه که به نظر می‌رسد، درست نباشد؛ زیرا جایگزینی فناوری در جنگ مستلزم صرف هزینه‌های جدید است.

به عنوان مثال، زمانی که ماشین‌ها جایگزین کالسکه‌هایی شدند که با اسب کشیده می‌شدند، جامعه به استخدام افراد دیگری نیاز پیدا کرد تا در ساخت جاده‌ها، تعمیرگاه‌های ماشین و پمپ‌بنزین‌ها کار کنند. افزون بر آن، کاهش قیمت حمل‌ونقل و افزایش تردد، مستلزم ایجاد زیرساخت‌های مدرن برای حمل‌ونقل شد و در نتیجه، هزینه‌ها را افزایش داد. بنابراین، استفاده از هوش مصنوعی در نبرد نیز مستلزم صرف هزینه‌های تازه‌ای است که نمی‌توان آن‌ها را دست‌کم گرفت.

یادگیری ماشینی که یکی از مهم‌ترین بخش‌های هوش مصنوعی به شمار می‌رود، یک تکنیک علمی برای ارائه داده‌ها است که به رایانه‌ها اجازه می‌دهد از داده‌های موجود برای پیش‌بینی رفتارها، نتایج و دگرگونی‌های آینده استفاده کنند. دستاوردهای قابل‌توجه هوش مصنوعی در ترجمه ماشینی، شناسایی عکس، بازی‌های ویدیویی و سامانه ناوبری خودرو، نمونه‌هایی از پیش‌بینی خودکارند که در بخش‌های مختلف تجاری، به میزان گسترده‌ای به کار گرفته می‌شوند و زمینه را برای پیش‌بینی بدون برنامه‌ریزی صریح فراهم می‌کنند.

با این حال، پیش‌بینی تنها بخشی از فرآیند تصمیم‌گیری است؛ نه کل آن و نمی‌تواند بخش‌های قضاوت و عمل را شامل شود. داده‌ها پیش‌بینی را ممکن می‌کنند، در حالی‌ که قضاوت مستلزم عامل انسانی است و گام‌هایی که باید پس از پیش‌بینی برداشته شوند، در پرتو ارزش‌ها و معیارهای مربوط مشخص می‌شود. به عنوان مثال، هوش مصنوعی ممکن است بتواند بر اساس داده‌های مربوط به آب‌وهوا، احتمال بارش باران را پیش‌بینی کند، اما یک انسان باید تصمیم بگیرد که آیا خطر خیس شدن ارزش حمل یک چتر را دارد یا خیر.