ايتنا - گردوغبار ماه؛ محافظ بشر در برابر گرمایش جهانی

دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که گردوغبار می‌تواند از سطح ماه به محوطه میانی بین ما و خورشید خالی شود. بر اساس یک مقاله جدید، این گردوغبار به عنوان یک سپر عمل می‌کند و به قدر کافی جلو تابش خورشید را می‌گیرد تا آثار تغییرات اقلیمی را کاهش دهد.

به گزارش ایتنا از ایندیپندنت، محققان می‌گویند خارج کردن گردوغبار از زمین به منابع عظیمی نیاز دارد؛ اگرچه این کار موثرترین روش برای محافظت از زمین خواهد بود اما در عوض، استفاده از گردوغبار ماه می‌تواند بسیار ارزان‌تر باشد.

تحقیقات آن‌ها آثار فرستادن غبار از روی یک پایگاه روی ماه به سمت خورشید را شبیه‌سازی کرد. آن‌ها دریافتند که ویژگی‌های گردوغبار تشکیل‌دهنده سطح ماه حاکی از آن است که این گردوغبار به شکل موثری به عنوان یک محافظ در برابر خورشید عمل می‌کندــ و این موضوع نظر به اینکه مقدار زیادی از آن موردنیاز خواهد بود، مهم است.

اسکات کنیون، یکی از نویسندگان این مقاله از مرکز اخترفیزیک، می‌گوید: «فکر کردن به اینکه چگونه غبار ماه‌ــ که به وجود آمدن آن بیش از چهار میلیارد سال طول کشیدــ ممکن است به کند کردن افزایش دمای زمین که به وجود آوردن آن برای ما کمتر از ۳۰۰ سال زمان برد، کمک کند، شگفت‌انگیز است.»

اما دانشمندان دیگری که در این کار مشارکت نداشتند، گفته‌اند که اگرچه این تحقیقات به منظور اثبات امکان‌سنجی استفاده از گردوغبار خوب بود، می‌تواند حواس را از راه‌های آسان‌تر و فوری‌تر محافظت از بشر منحرف کند.

استوارت هازلدین از دانشگاه ادینبورو گفت: «قرار دادن گردوغبار ماه در نقطه میانی گرانش بین زمین و خورشید به شکل ذرات مناسب در اندازه درست و دقیقا در مکان مناسب، در واقع می‌تواند گرما را برگرداند؛ اما این مانند تلاش برای در تعادل نگه داشتن تیله روی یک توپ فوتبال است؛ بیشتر غبارها طی یک هفته از مدار پایدار خارج شده‌اند.»

«از همین رو است که در این نقطه نجومی، گردوغبار طبیعی وجود ندارد. برای کاهش گرمای زمین روش‌های ساده‌تری وجود دارد و انسان‌ها برای اصلاح و بازسازی آب‌وهوا اینک باید آن‌ها را اعمال کنند.»

و جوآنا هی، استاد بازنشسته فیزیک جو در امپریال کالج لندن، هشدار داد که این تحقیقات «بادقت‌بررسی‌شده» و «مستحکم» ممکن است بی‌عملی را توجیه کنند. او گفت: «هرچند شاید مشکل اصلی القای این باشد که اجرای چنین طرح‌هایی بحران تغییرات اقلیمی را حل خواهد کرد، در حالی که فقط به آلوده‌کنندگان بهانه‌ می‌دهد که هیچ کاری نکنند.»

حتی دانشمندان درگیر در این موضوع هم اذعان می‌کنند که این تحقیق ممکن است عملی نباشد و تاکید می‌کنند که پژوهش آن‌ها به این موضوع مرتبط بود که این استراتژی چگونه ممکن است کار کند نه فقط اینکه آیا واقعا امکان‌پذیر است یا نه.

بن بروملی، استاد فیزیک و نجوم در دانشگاه یوتا و نویسنده اصلی این مقاله، گفت: «ما متخصص تغییرات اقلیمی یا علوم موشکی نیستیم که برای انتقال جرم از یک مکان به مکان دیگر لازم است. ما فقط در حال بررسی انواع مختلف گردوغبار در مدارهای مختلف‌ایم تا ببینیم این رویکرد تا چه حد ممکن است موثر باشد. ما نمی‌خواهیم برای چنین مشکل مهمی یک عامل سرنوشت‌ساز را از دست بدهیم.»

یکی از مشکلات احتمالی این طرح این است که گردوغبار هر چند روز یک بار باید دوباره پر شود؛ چرا که تابش خورشید آن را به میان منظومه شمسی می‌راند و پراکنده‌اش می‌کند. اما پژوهشگران خاطرنشان می‌کنند که این بدان معنا است که این سپر خورشیدی موقتی است و به زمین نمی‌افتد یا خورشید را کاملا نمی‌بندد و از یک سناریو پادآرمان‌شهری که در آن زمین برای همیشه سرد و سکونت‌ناپذیر می‌شود، جلوگیری می‌کند.