دولت چین در تلاش برای مقابله با اسپیس‌ایکس ایلان ماسک، هزاران ماهواره پرتاب می‌کند. به طور خاص، این طرح با هدف سرکوب استارلینک، سرویس اینترنت پرسرعتی که به شبکه‌ای از ماهواره‌ها در مدار پایین زمین متکی است، انجام می‌شود. خود استارلینک 4500 ماهواره در «شبکه نسل اول» خود دارد و 7500 ماهواره دیگر را در مدار قرار می‌دهد. این سرویس در اکثر کشورها و مکان‌های سراسر جهان در دسترس است که چین یکی از استثناهای قابل‌توجه آن است.

به گزارش ایتنا و به نقل از اسلش‌گیر، استارلینک عمدتا برای ارائه اینترنت پرسرعت به مناطق محروم با قیمتی که خیلی عجیب نیست طراحی شده است. در برخی مکان‌ها مانند مناطق روستایی، ساخت زیرساخت‌هایی که یک سرویس اینترنت کابلی مدرن به آن نیاز دارد، هزینه بالایی دارد. در نتیجه، میلیون‌ها نفر تنها در ایالات متحده هنوز محدود به اینترنت سیمکارتی هستند و یا اصلاً خدمات اینترنتی ندارند. استارلینک به کابل نیاز ندارد، فقط به یک گیرنده ماهواره و دید بدون مانع به آسمان نیاز دارد  اما کاربردهای این سرویس بسیار فراتر از ارائه پهنای باند برای افرادی است که در مناطق دوردست زندگی می‌کنند.

 

از زمان آغاز جنگ که بسیاری از زیرساخت‌های اوکراین در اثر حملات موشکی روسیه آسیب دید، استارلینک برای تلاش‌های جنگی اوکراین بسیار مفید واقع شده است. قابل‌حمل‌بودن پایانه‌ها و این واقعیت که آنها فقط با پارازیت‌های محلی قابل قطع شدن هستند، اینترنت استارلینک را به یک ابزار ارتباطی ایده‌آل در زمان جنگ تبدیل می‌کند. استارلینک همچنین می‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیستم GPS استفاده شود، اما مالک آن، ایلان ماسک، از چشم‌انداز استفاده از پروژه خود برای ناوبری چندان هیجان‌زده نیست.

 

  

در ظاهر، چین صرفا نسخه خاص خود از استارلینک را راه‌اندازی می‌کند. نزدیک به 13000 ماهواره این شبکه را تشکیل خواهند داد که قادر به ارائه خدمات اینترنت در سراسر جهان خواهد بود، درست مانند استارلینک. این شبکه می‌تواند با کشورهایی که در حال حاضر استارلینک به آنها خدمات نمی‌دهد تقویت شود. این کشورها عبارتند از خود چین، روسیه، ایران، بلاروس، کوبا، ونزوئلا و افغانستان.

دولت چین با بسیاری از این کشورها روابط بهتری نسبت به دولت ایالات‌متحده دارد، از این رو این احتمال وجود دارد که خدمات این کشور آسیایی شکاف موجود در این بازار را برطرف کند. با این حال، مطالعه‌ای که در مجله چینی Command Control and Simulation منتشر شده و در نشریه South China Morning Post به چاپ رسیده است، نشان می‌دهد که این شبکه ماهواره‌ای هدف پلیدتری دارد.

 

این پروژه که با نام رمز GW شناخته شده است، قصد دارد تا سال 2027 حدود 12000 ماهواره در مدار قرار دهد. اساساً، دولت چین می‌خواهد شبکه خود را قبل از اتمام نهایی استارلینک ایجاد کند. این کار برای «جلوگیری از اشغال بیش از حد فضای مدار پایین صورت فلکی توسط استارلینک است». اما اهداف چین ممکن است فراتر از رزرو فضا برای خود در مدار پایین باشد.

 

 

شبکه مورد نظر چین می‌تواند برای تأثیر مستقیم و به طرق مختلف بر استارلینک استفاده شود. دومین اقتصاد بزرگ جهان می‌تواند ماهواره‌هایش را در منطقه‌ای متمرکز کند که استارلینک هنوز هیچ یک از ماهواره‌های خود را قرار نداده است، اما مشکلات واقعاً زمانی رخ خواهند داد که ماهواره‌های رقیب به یکدیگر نزدیک شوند. پیشنهادی وجود دارد که ماهواره‌های چین را می‌توان به یک «بار ضد استارلینک» مجهز کرد که می‌تواند برای «سرکوب» ماهواره‌های ماسک استفاده شود.

ماهواره‌های GW همچنین می‌توانند برای جاسوسی مؤثر از شبکه ماسک استفاده شوند - یا به قول این نشریه، «نظارت طولانی‌مدت از ماهواره‌های استارلینک» را انجام دهند. در نهایت، تسلیحات با فناوری پیشرفته که قادر به نابود کردن ماهواره‌های استارلینک هستند، می‌توانند به ماهواره‌های GW چین متصل شوند. ممکن است از تسلیحات، از جمله لیزر و فرستنده‌های مایکروویو، برای خارج کردن ماهواره‌های استارلینک استفاده شود که وارد مناطقی می‌شوند که دولت چین معتقد است نباید در آن باشند - مانند فضای بر فراز چین.
 
دولت چین نیز ممکن است به تنهایی این کار را انجام ندهد. صحبت از «ائتلاف ضد استارلینک» با حضور چندین کشور وجود دارد. فشار سیاسی از سوی این گروه از دولت‌ها نیز می‌تواند برای «تقاضای انتشار اطلاعات دقیق مداری ماهواره‌های استارلینک از اسپیس ایکس» مورد استفاده قرار گیرد. استارلینک هنوز پاسخی به این برنامه‌ها نداده است، و باید فعلاً منتظر واکنش آن بمانیم. البته این شرکت قبلاً موافقت کرده بود که ماهواره‌های خود را در صورت لزوم از مسیر دارایی‌های ناسا خارج کند، بنابراین آنها ممکن است با دولت چین نیز به چنین توافقی برسند.