اما متاورژن یک مدینه فاضله نیست. بازیگران اصلی صنعت به دلیل جرائم غیرمعمول و نگرانی‌های ایمنی موردانتقاد قرارگرفته‌اند. اگر متاورس مرز جدید اینترنت باشد، در حال حاضر شبیه غرب وحشی است. در حال حاضر مقررات زیادی وجود ندارد که منجر به انتظارات و تجربیات کاربر متناقض، به‌ویژه بهترین شیوه‌های امنیت و حفظ حریم خصوصی شده است.
بر اساس نظرسنجی Sprout از 300 بازاریاب که مسئول استراتژی رسانه‌های اجتماعی برندهایشان هستند، 64 درصد داده‌ها، حریم خصوصی و ایمنی برند را به‌عنوان نگرانی‌هایی در metaverse ذکر می‌کنند. اگر رهبران بخواهند استراتژی فراسویِ خود را افزایش دهند، باید به شناسایی و پرداختن به خطرات فرا وجهی ادامه دهند.
آثار هنری که بر 64 درصد از بازاریابان تأکیددارند، داده‌ها، حریم خصوصی و ایمنی برند را به‌عنوان نگرانی‌های درون متاورس ذکر می‌کنند
خطرات متاورسی که برای برندها وجود دارد (Metaverse dangers that exist for brands)
مانند وعده‌های متاورس، خطرات فرا وجهی تا حدی حدس و گمان هستند، اما نگرانی‌های موجهی در مورد جنبه تاریک متاورژن وجود دارد.
نگرانی در مورد انتشار اطلاعات نادرست و ترویج سخنان تنفرآمیز، فقط سطح مسائلی را که متاورس با آن مواجه است، آشکار می‌کند. پرداختن به این خطرات مستلزم مقابله با مسائل فنی بی‌سابقه، مقررات، آموزش و سرمایه‌گذاری است؛ و با بیش از 120 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در اوایل سال 2022 - بیش از دو برابر سرمایه‌گذاری در سال 2021 - برندها نمی‌توانند از حل مشکل جلوگیری کنند.
در اینجا خطراتی وجود دارد که برندها باید هنگام پیوستن به متاورس از آن آگاه باشند:
نگرانی‌های حریم خصوصی متاورس (Metaverse privacy concerns)
بدون شک، حریم خصوصی یکی از مهم‌ترین خطرات فرا منطقه‌ای است. به‌عنوان بخشی از Web3، متاورس وابستگی زیادی به اینترنت و سایر فناوری‌های نوظهور دارد که احتمالاً مقدار و دامنه داده‌های شخصی موجود برای بهره‌برداری را افزایش می‌دهد. هرچه شخصی داده‌های بیشتری را به‌صورت آنلاین قرار دهد، ردپای دیجیتالی آن‌ها بیشتر است که به معنای خطر بیشتر تهدیدات سایبری و نقض امنیت است.
همراه با داده‌های شخصی سنتی مانند آدرس‌ها و نام‌ها، متاورس اطلاعات جدیدی مانند بیومتریک و ضبط صدا را نیز جمع‌آوری می‌کند. این نوع اطلاعات شناسایی یک معدن طلا برای شرکت‌های داده شخص ثالث و بازاریابان و مجرمانی است که می‌توانند داده‌ها را جمع‌آوری، سوءاستفاده و کسب درآمد کنند.
داده‌های کاربر در متاورژن در حال حاضر شامل داده‌های حسگر، مکان، فیزیولوژیکی و اجتماعی است. برای مثال، هدست‌های واقعیت توسعه‌یافته (XR) می‌توانند ویژگی‌های چهره، پلک زدن، حرکت، محیط اطراف و فعالیت‌های کاربر را در متاورس ضبط کنند.
کاری که می‌توانید در مورد آن انجام دهید:
طرفداران حریم خصوصی داده‌ها بر شرکت‌ها فشار می‌آورند تا شیوه‌های جمع‌آوری داده‌های خود را با مصرف‌کنندگان به اشتراک بگذارند، خواه این‌یک الزام قانون باشد یا تلاشی برای شفافیت؛ مانند هر پلتفرمی که داده‌های مخاطب را جمع‌آوری می‌کند، رهبران باید نوع داده‌هایی را که جمع‌آوری و ذخیره می‌کنند شناسایی کنند و حفاظت کافی برای ایمن کردن آن را تعریف کنند. آن‌ها همچنین باید قوانین قانونی را در نظر بگیرند که تا حدودی شبیه غرب وحشی است، زیرا تعاریف روشنی ازآنچه که اطلاعات داده‌های شخصی در متاورس تلقی می‌شود وجود ندارد.
نگرانی‌های امنیتی متاورس (Metaverse security concerns)
متاورس خطرات امنیت سایبری مشابه سازمان‌های مدرن مانند بدافزار را دارد، اما آسیب‌پذیری‌های جدیدی نیز برای هکرها وجود دارد که می‌توانند از آن‌ها سوءاستفاده کنند. شخصی می‌تواند برای دسترسی به پیام‌های شخصی، اطلاعات بانکی، عکس‌ها، آواتارها، NFT و سایر دارایی‌های دیجیتال، یک حساب کاربری را هک کند.
رهبران صنعت به جست‌وجوی راه‌های جدید برای بهبود امنیت در متاورس ادامه می‌دهند، به‌ویژه ازآنجایی‌که ناشناس بودن آچار دیگری را به نگرانی‌های امنیتی می‌اندازد.
همان‌طور که در گزارش Tidio فاش شد، برای بسیاری، جذابیت اصلی متاورس توانایی ایجاد هویتی فراتر از واقعیت فیزیکی است؛ اما ناشناس بودن می‌تواند کلاهبرداری‌های آنلاین و رفتارهای توهین‌آمیز را فعال کند (ما به شما ترولی بدون عکس نمایه نگاه می‌کنیم!). هویت کاربران Metaverse می‌تواند جعل، هک یا کلاً گرفته شود تا اطلاعات حساس را به سرقت ببرند. متاورژن اگر موردتوجه قرار نگیرد می‌تواند این رفتار را گسترده‌تر کند.
استفاده از داده‌های بیومتریک در حین ایجاد حساب و ورود به سیستم یک‌راه متداول برای محافظت از هویت دیجیتالی کاربر است. به‌عنوان‌مثال، اسکن اثرانگشت و تشخیص چهره احتمالاً به یک مرحله پیش‌فرض برای ورود به metaverse تبدیل خواهد شد.
کاری که می‌توانید در مورد آن انجام دهید:
اگر سازمان‌هایشان به ابزارهای ضروری برای شناسایی، کنترل و حذف کدهای مخرب پروژه‌های متاورس مجهز باشد، رهبران باید با آن مقابله کنند. آن‌ها همچنین باید تعریف کنند که واکنش حادثه در متاورژن چگونه است. یک رخنه چگونه به نظر می‌رسد؟ برند چگونه ارتباط برقرار می‌کند و پاسخ می‌دهد؟
رهبران نیاز به درک و ایجاد چارچوب‌هایی برای همکاری‌ها دارند تا پاسخ حادثه را به‌طور مؤثر اجرا کنند، زیرا پاسخ به این سؤالات به پشتیبانی در داخل و خارج از پلتفرم‌های متاورس نیاز دارد.
دسترسی (Accessibility)
متاورس ایدئال دنیای مجازی و فیزیکی را به‌طور یکپارچه به هم نزدیک می‌کند؛ اما برخی مسدودکننده‌ها وجود دارند که مانع از تجربه فراگیر می‌شوند که حتی شرکت‌های بزرگ فناوری هنوز در تلاش برای حل آن هستند.
افراد دارای معلولیت و کاربران مبتلابه اختلالات عصبی چگونه متاورژن را تجربه خواهند کرد؟ سازندگان متاورس چگونه می‌توانند باهوش مصنوعی (AI) و الگوریتم‌های مغرضانه مبارزه کنند؟ اگر به این نوع مسائل رسیدگی نشود، مرز دیجیتال جدید می‌تواند نابرابری و تبعیض بیشتری ایجاد کند.
مقرون‌به‌صرفه بودن نیز برای برندها و کاربران به‌طور یکسان مطرح می‌شود. برای کاربران، دستگاه‌های متاورس مانند هدست‌های واقعیت مجازی و واقعیت مجازی و لباس‌های بدن لمسی می‌توانند گران باشند. اگر توانایی مالی ندارید، نمی‌توانید شرکت کنید. برای شرکت‌های فناوری و برندها، هزینه بلاک چین و هوش مصنوعی مهم‌ترین نگرانی است، به‌ویژه زمانی که تلاش می‌کنیم بازده سرمایه‌گذاری را در این سرمایه‌گذاری‌ها اثبات کنیم.
کاری که می‌توانید در مورد آن انجام دهید:
پذیرش تاکتیک‌های بازاریابی فیژیتال که تجربیات واقعی و دیجیتالی را در برمی‌گیرد، راه‌حلی عالی برای برندهایی است که می‌خواهند یک فعال‌سازی فرا وجهی فراگیر ایجاد کنند. طبق نظرسنجی ما، هم بازاریابان (72٪) و هم مصرف‌کنندگان (60٪) انتظار دارند که برندها در سال 2023 به ترکیب تجربیات واقعی و دیجیتالی (هدایای NFT، ارزهای بدون تجربه و غیره) ادامه دهند.
جرائم متاورس (Metaverse crimes)
وندالیسم، آزار و اذیت و تجاوز، خطرات فراسوی فزاینده‌ای هستند. تجارب همه‌جانبه پشتیبانی شده توسط فناوری لمسی، لمس را از دنیای مجازی به کاربر در زندگی واقعی منتقل می‌کند. این نگرانی‌ها را در مورداحترام به مرزهای شخصی ایجاد کرده است، زیرا چندین مورد از دست زدن منتشرشده است.
جرائم کلاهبرداری و سرقت، به‌ویژه سرقت NFT و کلاهبرداری های ارزهای دیجیتال نیز مرتبط هستند. به بیان ساده، قربانی برای یک کالا پول می‌پردازد، اما کالای مجازی را دریافت نمی‌کند. کلاهبرداری های فیشینگ و مهندسی اجتماعی نیز رایج است و افراد را به ارائه اطلاعات شخصی ترغیب می‌کند. مهاجم به‌عنوان یک برند بزرگ ظاهر می‌شود و کاربران را طعمه می‌کند تا پول واقعی خود را برای محصولات، خدمات و/یا کمپین‌هایی که وجود ندارند خرج کنند. این پرسوناهای جعلی می‌توانند به دلیل نارضایتی مشتری، بی‌اعتمادی ایجاد کرده و به کسب‌وکار آسیب برسانند.
کاری که می‌توانید در مورد آن انجام دهید:
شرکت‌ها باید در نظر بگیرند که چگونه می‌توانند به محافظت از مخاطبان خود در برابر کلاهبرداری کمک کنند و اگر مجرم سایبری جعل نام تجاری آن‌ها را جعل کند، چگونه می‌توانند جبران کنند. برای جلوگیری از جرائم متاورس، استفاده از احراز هویت دوعاملی یا چندعاملی را به‌عنوان یک کنترل پیشگیرانه در برابر تصاحب حساب در نظر بگیرید. برندها باید بهداشت کیف پول مناسب را برای مشتریان و سازمان خود نیز ترویج دهند.
چگونه از نام تجاری خود در برابر خطرات متاورس محافظت کنید (How to protect your brand from metaverse dangers)
مانند هر فناوری جدید، با رشد و توسعه فضا، خطرات فرا منطقی بیشتری ظاهر می‌شود، اما سازمان‌ها همچنان می‌توانند اقداماتی را برای ایمنی برند انجام دهند.
در اینجا برخی از مراحلی است که رهبران بازاریابی و کسب‌وکار می‌توانند برای مقابله با تهدیدات احتمالی قبل از پیوستن به متاورس انجام دهند، همراه با نکاتی برای محافظت از حضور فعلی برند شما:
یک تیم داده و امنیت متاورس ایجاد کنید (Create a metaverse data and security team)
رهبران باید از چالش‌های رایج امنیت سایبری آگاهی کسب کنند. یک تیم امنیتی نظارت جامع را برای توسعه پروتکل‌ها و رویه‌ها تشکیل دهید. این تیم باید مسئول درک و ارتباط با خطرات متاوافر مختلف در حال ظهور باشد.
این حتی می‌تواند شامل اجرای امنیت سایبری هوش مصنوعی برای نشان دادن سوءاستفاده، سوء رفتار و سایر رفتارهای منفی باشد. دسترسی کاربران به مدیران پلتفرم را در نظر بگیرید که می‌توانند با تعلیق یا اخراج اعضا از متاورس مداخله کنند.
شرایط و ضوابط متاورس را ایجاد کنید (Develop metaverse terms and conditions)
چه این‌یک فعال‌سازی کوتاه‌مدت باشد یا یک فضای متاورس دائمی، شرایط و شرایطی را برای ایجاد یک جامعه دیجیتال برای محافظت از نام تجاری خود ایجاد کنید.
به‌عنوان‌مثال، برای جلوگیری از تصاحب آواتار، نیاز به پوسته‌های منحصربه‌فرد یا جفت کردن حساب‌ها با NFT برای جلوگیری از تقلب در هویت را در نظر بگیرید. این الزامات کار را برای مجرمان سایبری دشوارتر می‌کند تا هویت‌های تکراری را در متاورس انجام دهند.
همچنین می‌توانید از شرایط و ضوابط خود برای اجرای بهداشت مناسب کیف پول استفاده کنید. به بیان ساده، مصرف‌کنندگان و شرکت‌ها باید کیف پول‌های متعددی داشته باشند. برای مصرف‌کنندگان معمول است که سه کیف پول جداگانه داشته باشند: یک کیف پول نعناع، یک کیف پول فروش و یک کیف پول صندوق‌دار. همه این کیف پول‌ها باید به‌درستی استفاده شوند. به‌عنوان‌مثال، یک کیف پول خزانه تنها باید برای دارایی‌های دیجیتالی باارزش بالا استفاده شود زیرا به اینترنت متصل نیست.
برای سازمان‌ها، پلتفرم‌های نگهبانی وجود دارد که می‌توانند تجربه کیف پول را برای دارایی‌های دیجیتال شرکت‌ها سفارشی کنند. این کیف پول‌های شرکتی همچنین به مجوز چندمرحله‌ای و/یا امضا نیاز دارند. اگر برند شما در حال ایجاد یا حمایت مالی متاورس است، آموزش دادن به مشتریان خود در مورد مزایای بهداشت کیف پول انتخاب عاقلانه‌ای است زیرا می‌تواند به تسهیل پذیرش کمک کند.
یک سیاست امنیتی و حفظ حریم خصوصی متاورس ایجاد کنید (Create a metaverse security and privacy policy)
قبل از ساخت محصولات، خدمات یا تجربیات متاورس، یک خط‌مشی امنیتی و حفظ حریم خصوصی را در اختیار کاربران قرار دهید تا از آن‌ها پیروی کنند. برخی از این دستورالعمل‌ها ممکن است بخشی از خط‌مشی‌های ارائه‌دهنده پلتفرم میزبان متاورس باشند.
برخی از سیاست‌هایی که باید در نظر گرفته شوند:
داده‌های کاربر (User data): نوع داده‌ای که قصد استفاده از آن را دارید و مدت‌زمان آن را تعریف کنید. همچنین شامل حقوق کاربران برای دسترسی به اطلاعات شخصی می‌شود.
ارتباط (Communication): حقوق کاربر برای ارتباطات درخواستی و ناخواسته را بیان کنید زیرا ممکن است بسته به فناوری و پلت فرم شما متفاوت باشد. به‌عنوان‌مثال، یک جهان AR شامل ارتباطات مجازی به مجازی و فیزیکی به مجازی است. در دنیای VR، ارتباطات کاملاً مجازی به مجازی است.
مالکیت (Ownership): محتوای تولیدشده توسط کاربر ستونی از فرا جهان است. UGC می‌تواند بسیار متفاوت باشد و درآمدزایی داشته باشد، بنابراین قوانینی را در مورد مالکیت کالاهای دیجیتال مجازی، پوسته‌های آواتار، NFT و غیره لحاظ کنید. برای مدیریت مالکیت محتوا از فناوری مانند بلاک چین برای ردیابی مالکیت دارایی استفاده کنید.
یک تیم اعتدال متاورس ایجاد کنید (Create a metaverse moderation team)
یک تیم تعدیل ایجاد کنید که به نظارت فعال بر روی پلتفرم متاورس انتخابی شما اختصاص دارد. این تیم باید لحن، گفت‌وگوها و واکنش‌ها را بررسی کرده و به آن بپردازد تا از تشدید تنش جلوگیری کند. اگر می‌خواهید مایل بیشتری را طی کنید، یک تیم خدمات مشتری پیاده‌سازی کنید تا قوانین فعال‌سازی متاورس شما را طی کند یا به‌عنوان یک «خط مستقیم» مستقیم برای کاربران عمل کند تا در مواقعی که به کمک نیاز دارند، با آن‌ها ارتباط برقرار کنند. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که کاربران طبق قوانین بازی می‌کنند و خطر را برای پلتفرم و سایر کاربران کاهش می‌دهد.
بسیاری از کاربران متاورس تمایل دارند در محیط‌های مجازی، به‌ویژه محیط‌هایی که برای سرگرمی استفاده می‌شوند، گارد کمتری داشته باشند. حتی برندهایی که در متاورس کار می‌کنند باید به کارمندان در مورد شیوه‌های امنیتی آموزش دهند. ازآنجایی‌که کاربران ممکن است در مورد امنیت سایبری هوشیار نباشند، ایجاد ابتکارات امنیتی که به کاربران می‌آموزد محتاط باشند می‌تواند از سوءاستفاده و نقض جلوگیری کند.
در برابر خطرات متاورس اقدام کنید (Take action against metaverse dangers)
متاورس کامل نیست، اما سرشار از فرصت‌هایی است که شاید هرگز تصورش را هم نمی‌کردیم. با انجام این اقدامات می‌توانید از نام تجاری خود در برابر خطرات فرا منطقی محافظت کنید و شرکت خود را برای موفقیت آماده کنید.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی پلیس فتا
